De klinker en de medeklinker zijn De weke onderbuik en het korset. Dichter is hij die, schijnbaar zonder pijn, Het vormeloze in de steigers zet. Zijn woorden, corpulent of slank van lijn, Verenigen zich vloeiend tot couplet. De moeiteloosheid, niet het rookgordijn, Is zijn geheim. Met taal gaat hij naar bed. De taal, van A tot Z, is…

Een vogeltje overreden, over een vogeltje gereden. Het zat daar midden op de weg wat lam in kop en leden en deed niet wat vogeltjes doen als een auto komt aangereden. Achteruit in de spiegel stoof het op, nieuwe avonturen in 't verschiet. Hoera, het leefde, want dooie vogeltjes vliegen niet. Alsof de streling van mijn chassis het weer…

Ik haat je, Van Dale (van a tot z) Betweterige kribbenbijter Egoïstische letterzetter Gerangschikte woordenschijter Jij durft “democratie” te verklaren Jouw regime is dictatoriaal Je hebt voorkeuren en steeds bezwaren Jij meedogenloos woordentribunaal Ik zoek je, Van Dale (van a tot z) Gepaternosterde dwingeland Vermaledijde taalpuritein…

Briljant filosoferend over het leven liet ik de aardappels verbranden. Een onmiskenbaar bewijs van emancipatie. --------------------------------- uit: De rots van Gibraltar, 1969.…

Ik wil dood Zoals vijfenveertig procent van de Belgen Ik heb niemand 'Omdat je nooit in liefde hebt geïnvesteerd, liefje'. Ik begin Ga verder Sodium thiopenthal Zo, je bent bijna buiten westen Dan pancurorium bromide Je longen begeven Dan Potassium chloride En je hart houdt op Dat kan ik nooit onthouden. --------------------…

Stilleven, waarop ik mij blijf bezinnen: het bord met mes, broodsneden op de schaal, het helder glas bezij mijn oud missaal, en rode meidoorn op het tafellinnen. Het koele zonlicht schijnt sereen naar binnen; de wielewaal zingt hoog en madrigaal, accoord met het Gregoriaans koraal; en ik wil vredig mijn ontbijt beginnen. Maar onverwacht…

Ik ben verzot op literaire prijzen Van AKO en van Libris tot Nobel Als het aan mij ligt zit zo'n jury wel Haast elke week een winnaar aan te wijzen Steeds als ik op tv weer van die grijze Belezen heren het gezelschapsspel Der letteren zie spelen, merk ik snel Hoezeer mijn haren niet te berge rijzen Ze leggen uit hoe fraai de schrijver schrijft…

Soms is een pauze genoeg. Tel ongezien tot tien op je vingers in een gesprek voor je antwoordt; zo lang duurt de suggestie van luisteren. Blijf in de ogen van de persoon tegenover je kijken. Vermijd staren door zo nu en dan te knikken (volg de beweging van de kin). Wees vriendelijk als je aankomt. Voor je weggaat. Laat een aandenken achter…

Hij ontstak in gramschap, heftig als die van een Amsterdammer aan een autostuur, die rijdend door rood licht, komend van links, moet wijken voor een ander, die van rechts door groen licht nadert, o het schrijnened onrecht hoe een tweewerf gepriviligeerde een eerlijk man belaagt... Zo was zijn toorn. Hij weende, was vol mededogen, als een vvd…

Er lijkt geen vuiltje aan de lucht maar schijn bedriegt Een flits in de leegte en je weet: weer een be- keuring aan m'n reet! ------------------------- uit: 'Tussentijds', 2008.…

Niet waar ik woon en met wat aan de muur maar toch toegankelijk: wat brommerig hoor ik en met de actuele grijzen der jaren negentig - het is per slot geen sanatorium, er mag ook best het nodige gesodemieter in. Voor akoestiek moet je bij mij niet zijn, ook niet voor schreefloos, als het aan mij ligt. Het mag natuurlijk nooit commercieel worden…

De permanente stortvloed van met name Het wervings- en beïnvloedingsgeschrijf Is overal een bron van irritatie Van groenteboer tot postorderbedrijf Wordt strikt vertrouwelijke informatie Bij kilo's door de brievenbus gegooid Gelukkig zijn er stickers in roulatie Met teksten als 'Papierverspilling? Nooit!' 'Wij hebben alles al' en '…

Zie onder 'eikel'. Wijs in stoffig groen, gekloofd van bast, gelobd van blaren. Wat staat hij al die jaren toch te doen behalve het stilzwijgen te bewaren? Zijn wortels graven diep, al wat ze kunnen doen om niet opeens ten hemel op te varen. Bang om te vallen in de blauwe kom van het heelal, houdt hij zich stoer en stom. Robuust orakel!…

men was allang vergeten dat het kon maar het gebeurde: met een zacht gereutel stierf de tv. het sprekend paard verbleekte het licht werd opgestoken en de vader aanzag zijn zoon die bij een storing werd verwekt en zei: wat ben je oud geworden, jongen. --------------------------------------------------- uit: 'Verzamelde liedjes en gedichten…

de opluchting toen wij elkaar op zaterdagmiddag in vroom & dreesmann op de parterre met onze respectievelijke verloofdes tegen kwamen omdat wel bleek dat we alle twee niet zo nodig moesten aangezien we nou ja al min of meer voorzien waren dus kon ik je goed bekijken terwijl je tegen me praatte zag ik dat je ogen groen en je lippen vermoedelijk…

De vriendelijke gewoonte van het leven beveel ik u en ieder hartelijk aan. Tegen de dood moet worden opgestaan, want in de dood is alles om het even. De vriendelijke gewoonte van het werken is ook niet iets om uit de weg te gaan. Het mooiste is het werken zonder baan, om vrij te zijn binnen je eigen perken. De vriendelijke gewoonte van de…

Ik hoor dat Mozart is teruggekeerd op aarde en ik mag hem rondleiden Hij schrikt van de auto's Op straat loopt hij met zijn handen op zijn oren We gaan een café in Ik zag daar is het stiller We hebben geen geluk de jukebox gilt en de mensen Mozart kijkt om zich heen Waar zit dat orkest In die kast, wijs ik en leg hem in tien woorden…

Je zit aan tafel zeven en bestelt gehakt, soezend van wijn, wenkt de ober omdat je wat vergeten was, je vraag geeft je blozende gezicht iets scheefs. Steeds ontwijkt hij verveeld je ogen. Zo komen vreemde prentjes, een rochelend espressoapparaat en een exitbordje in zijn blik. Hoe kan hij zo'n stroom aan dingen stoppen? Maar zie: haar voet…

Dat jij mijn Lot bent, kan ik aan je zien: je lach is haast te lief. Ik heb gehoopt, omdat je met een glimlach brood verkoopt, gewanhoopt omdat ik je niet verdien. Zoals je mij mijn wisselmuntjes geeft, en mij een prettig weekend wenst. Wat nou, een prettig weekend zonder jou? Zoals je 's avonds vroeg de vloer aanveegt. Onder je schort…

De scepsis langzaam weggestorven en het laatste voorbehoud met de spotvogels vertrokken naar het heidense Zuiden wordt het tijd om te gaan sneeuwen, eerst langzaam, daarna dichter, tot alles blanco is en onverlicht, je reinste Middeleeuwen. Mooi zo, dan nu maar eens een zwerver aan laten kloppen. Volluk! Hongur! Het licht in de boerderij…