1 De kracht te hebben je schoonheid te verliezen boom te zijn met alleen je stam 2 Geen hemel zo hoog of hij zal ernaar grijpen alleen zijn wortels nog -------------------------- Uit:Geen hemel zo hoog Agathon, Bussum, 1983…

De lont verkoolt in het vlamhart en ervoor staat de wapenbroeder van Jeanne d’Arc. Hij zag machteloos toe hoe ze terecht werd gesteld. Iedere keer wanneer hij een licht opsteekt, ziet hij een geblakerde, terugstaren vanuit het vuur. Neemt waar dat hij toekijkt en wat hij ook lijkt, het is niet voldoende. ---------------------------------…

Een dame stal vaak uit de vleeshal een kalfskotelet of een vleesbal. Haar kleinzoontje Kees was vlees van haar vlees, zodat hij daar meestal van meestal.…

Wie dan leeft zal omkijken en denken dat wij zonder zorgen waren, maar wij zijn niet zonder zorgen, dat wij ons druk maakten om een dode mus, maar wij maken ons niet druk om een dode mus, maar om een levende, een levensgevaarlijke, een dodelijke mus en dat wij gelukkig waren en niet beseften hoe dood wij spoedig zouden zijn. ---…

Koop nooit een auto in Apeldoorn was het eerste wat ze me zeiden toen ik hier kwam wonen, zeker niet als van een oud dametje geweest, altijd binnen gestaan, cash aftikken Een echte auto koop je niet, die verwerf je om voor één dag koning te zijn, door de stad te zweven Dat is waarom deze stad van zeven dorpen een koninkrijk in het klein…

Een strijklicht dat zijn schaduwen uitstrekt naar onbereikbaar geworden, al verwilderde plekken om wat zich er ooit voltrokken heeft en misschien nog steeds niet is gewist – met de wolken wegdrijvende, weer te binnen geschoten, willekeurige momenten, maar er is zoveel horizon waarachter ze vervolgens moeten verdwijnen, terwijl een afgelegen…

Mijn Daewoo beproefde bij nacht mijn bloed een kop op tv, de kop van een mens, het is niets. En lippen en ogen zijn niets dan een schaduw van uren; nee al wat men doet, het is niets: het vlees dat men toont, het bloed dat men spuwt, het is niets. Ik verfoei ook de geest! Want de ziel die men geeft, het visioen dat men spreekt, het…

maar een paar nieuwe aanstalten zou wel helpen. Oude opboenen, skeletboom tot pijlen schaven, het is niet meer van deze tijd.Liever zelfbouwpakket bestellen, inclusief talige handleiding en klantaardig beeldmateriaal. Voorfase overslaan is, naar men zegt, optie twee. Deur openen, dikbevolkte stad in gaan, vaste route winkelcentrum. Na een uur…

Niet bang zijn, niet bang zijn: zelfs onder water gaat het leven door; alleen niet voor ons — een detail dat je maar beter kan vergeten. Nee, dan het grotere en diepere dat ons omringt bij het eeuwige geworstel op het droge; dat zou wel eens de troost van het hoge kunnen zijn. De grond is hard, de lucht is scherp: maar zacht zijn de momenten…

Ik heb het allemaal zelf bedacht: de dansen, het water, de auto, het ijs. Alleen jou, jou heb ik niet bedacht. Jij was uit de doorzichtige tijd gekomen misschien zoals ik, misschien anders. Jij had een miljoen jaar wereld als een eierschaal achtergelaten en daar sta je boven op het bestaande een vlinder in de winter. Tot het ogenblik…

Er zijn dagen: vroeggeboren slakken. op het hete middaguur zoeken zij de schaduw en smelten sissend in hun eigen slijm dan later het uur waarop de maan gebaard wordt maar nog niet ademt en niet huilt. toch helpen schallende cymbalen. ----------------------------------- Uit: Gedichten 68, 1968.…

Wat me restte was nabijheid, angeliek en lieftallig als van Lippi, of eerder nog milde spot, schier onverteerbaar nu de balsemende herfst met vlugge poten al gauw zijn intrede zal doen. Ik weet nog van Siena's oude poorten, van de schaduw van een struise cypres. was het ooit beter kersen en dadels eten? Jij in mijn robuuste schoot, een…

Mijn vingers hoef ik niet te zoeken. Als mijn hand in mijn tas graait - beige leder versleten, ik moet nodig een nieuwe denk ik om het meteen weer te vergeten - raakt mijn pen mijn vingertop. Tussen muntstukken, visitekaartje, plakkerig snoep, plastic olifant, lipstick, tampon, opschrijfboek, vind ik de pen. Omdat de pen mijn vingers vindt.…

voor D. Was je niet liever thuisgebleven? Had je de oceaan niet moeten laten, breed als hij is, en heb je onze kou dan nooit gehaat? Dichtbij de evenaar is de maan een boot, een hand, een kom. Daar kan wat in. Veel zorg. Hier niet. Hier wast de maan als een doof oor. Ze leunt en luistert niet. Je hebt de man die jong maar moe was niet gekend…

Ik klim in de boom voor het uitzicht een hert komt naderbij om ons te warmen. We spreken hem toe over de stad, buiten de greep van de bladeren. De ogen van het dier openen zich in een weg naar elders we lopen naar binnen het is warm en behaaglijk en zoveel instinct. Mijn man klikt in een poot en begint op en neer, op en neer, en krom en recht,…

het waren onbestemde kinderdromen: een duister trapgat en ik viel omlaag een hand greep mij dan stevig bij de kraag en hielp me op de voeten neer te komen al voel ik nog de kriebels in m'n maag die droom werd door de jaren meegenomen ik leerde om de angsten in te tomen en overwon onzekerheid gestaag vannacht begonnen spoken weer te leven…

Je schreeuwt zonder stem terwijl je naar me glimlacht en je zuigt me naar je toe als en gat vol licht. Suis heen, laat me gaan. Nee, blijf staan, ik wil luisteren naar je stilte zien hoe het uitdooft.…

Op deze aarde waar altijd wel ergens gevochten wordt en gemoord, gecrepeerd en honger geleden, zijn zonderlingen te vinden die soepgroente op het brood eten en anderen die zich moed indrinken om een muis dood te slaan. Maar vreemder zijn de miljoenen die in alle gemoedsrust nieuwe mensen maken en veronderstellen dat men zijn ouders dankbaar…

In coma enkeltje Mars en na de termijn van een onbevlekte dracht rozig ontwaken mijn wedergeboorte op een aards laken gebakerd door een apparaat met slangen en draden die in mijn haren hangen stilte ver weg op de telefoonlijn Ik kan opeens vloeiend Spaans spreken, mijn moerstaal slaapt daar beneden, maar hoe legt een Hollander…

Het leven in de Hof van Eden was te mooi om waar te wezen De zon kwam op de zon ging onder De tijd was nog niet uitgevonden Er was hemel er was aarde Er was lucht en er was water In het bos de wilde beesten Er was Adam er was Eva Ze leefden met elkaar in vrede Zonder doel en zonder reden Ze kenden oorzaak noch gevolg Er was toekomst…