Hij sluit de ogen en de wereld opent zich. Hij valt terwijl geen ding op diepte duidt begeven wanden het, verzakt de vloer, stormt lucht naar binnen. Stort hij er in, maatloos. Elk slaapliedje is een proloog, een hoge stem die gaten in zijn hoofd zingt. Slaap bolt de rokken van het huis. Het nest zwalkt als een schip. Hij beeft, hij…

het kind onder de appelboom telt tot honderd, ze draait zich om en loopt door de zonverlichte, gele tuin waar hebben ze zich verstopt? dan vliegen ze langs haar naar de boom, krijsend en met wel honderd bewegingen tegelijk ze weet niet waar ze het zoeken moet ze knijpt in een appel en noemt hem appel, appel. ------------------------…

Toen ik klein was kwam met kam, schaar en tondeuse een zwartharige man. Zijn zoontje viel in een punt van het hek van de kerk. Scheer je weg, dood, handige kapper, mager en lang. Oude mensen, dat ging nog, maar Jos, met zijn brommer en langer geleden de witte arm in de regen die onder een deken vandaan kwam op de tramlijn van Brussel…

Later zul je bij me wonen. Later zijn we met z'n beiden. Dat bedenk ik soms, wanneer je giechelt met de an'dre meiden. 't Is voorlopig nog maar beter om de zaak geheim te houden, 'k zal je nog maar niet gaan zeggen dat ik van je ben gaan houden. Later ga ik reizen maken heel alleen, naar verre landen, en daar ga ik mensen redden,…

Dit zijn dus de foto's die ze om ik weet niet welke reden niet meer in een boek liet. De meeste hebben de kwaliteit van industrieterrein - niet bedoeld om er te zijn, als je er niet hoeft te zijn, niet bedoeld om er te wandelen op zondag. Juist daarom kom ik er zo graag. Ik neem het kind dat ik niet heb ermee naartoe. Hier is de tijd…

'Als ik oud word neem ik blonde krullen ik neem geen spataders, geen onderkin, en als ik rimpels krijg omdat ik vijftig ben dan neem ik vrolijke, niet van die lange om mijn mond alleen wat kraaiepootjes om mijn ogen. Ik ga nooit liegen of bedriegen, waarom zou ik en niemand gaat ooit liegen tegen mij. Ik neem niet van die vieze vette grijze…

's Avonds hoort hij het grote huis hijgen. Uit verre kamers nadert een doodstille gang. De deur wacht op stappen. Schuilhoeken kijken. Hij staat voor de spiegel, hij het bangst omdat het beeld zich in hem laat betrappen: een schuldig kind dat de rede doorbreekt, uit oude kasten naar taal komt happen. Maar het huis is leeg, niemand spreekt…

Een kind vraagt nooit waarom, waartoe het toch op aarde werd geworpen. Daarom en niet omdat het hulpeloos zou zijn verzorgen wij het trouw, vereren het als god. Tot het de dood ontdekt en een der onzen wordt. ---------------------------------- uit: 'Hora incerta' (1993).…

de omvang van haar schedeltje stelt ons voor een raadsel. onder haartjes, een voor een vouwen zich blaadjes toe tot been zodat haar gezichtje als een lampenkap vol licht de binnenkant weergeeft - anders zien we de niet roze lettergrepen van haar handjes of het ritselen van een glimlach wanneer die opkruipt naar de pasgeboren oogjes en ze…

Ik zit in de kilte van steen. Wit zijn de muren bedoeld, maar ze breken; andere levens krioelen erover, erdoorheen. Op mijn schoot je marmeren lichaam. Houd je ogen niet zo gesloten wil ik je vragen, lach naar je moeder sta op, wees wat lichter. Nee. Altijd zal ik je dragen. --------------------------------------------------- uit: …

Dit kleine prinsje, kraaiend, blij en rap, is 't enig wezen in het aardse tranendal voor wie hij in een afgrond springen zal. Nu ja, maar stellig van een hoge trap. Van vadertrots zwelt hem de weke krop, want dit is nu toch 's levens suikerstang. Hij sabbelt, maar het duurt niet lang. Het zoet slinkt weg, de knaap groeit op. En geen notaris…

We moeten meer hoelahoepen We moeten meer springen We moeten meer krijten op de stoepen We moeten meer kinderachtige dingen…

Jij was de goeie en ik was de slechte. Ik wil liever de slechte zijn. Nee, ik ben de slechte. Jij bent de goeie. Waarom moet ik altijd de goeie zijn? Waarom wil jij niet de goeie zijn? Twee goeien is niet spannend. Mag ik dan straks de slechte zijn? Straks. Maar nu ben jij de goeie. ------------------------------------- uit: 'Wuif de mussen…

In een strak opgemaakte kuil zich aan het koude laken warmen, herten grazend op het dek. Voor ogen kwam een heks, ontvleesde botten aan haar romp, van kirren niet meer bij. Paniek. Waarna men weer het enge grootje beffen wou. En in de hoek haar afgezette benen. -------------------------------------------------- uit: 'Weloverwogen en…

Zijn dochter koos hem eerst als held. Hij zonde zich in haar behagen, totdat Freek Bolmans op kwam dagen. Toen lag hij op de vuilnisbelt. In wezen lag hij daar wel goed. Zo'n man van achtenveertig jaar, altijd gehoorzaamd door zijn schaar, moet leren waar men liggen moet. Maar hij ging haten als de pest. Eerst Freek, die haar gestolen…

de eerste keer ben je altijd een beetje blind je weet nog niet naast wie je wilt zitten waar je wilt wonen wat je kunt lezen de allereerste keer is van je eerste tot je zeventiende het is het eerste huis waar je in bent een huis als alle andere het is het eerste boek dat je leest en je bent niet alleen maar lezer je neemt het…

Graag sta ik op de brug en staar naar het water dat onder mij door stroomt. Stuur ik een boodschap, hol ik naar de andere kant de post tegemoet, hang over de leuning en zie mijn woorden voort drijven, weg, op reis: brief aan de volgende brug. Maar soms komt aan de overkant geen teken meer. Heeft het water mijn bericht verdronken? Woont…

mijn broertje woont al maanden niet meer thuis hij kreeg een mooie en een grote kamer met heel veel beren in een ziekenhuis ze vinden hem het liefst van allemaal ik vind hem stom, want hij wil niet meer spelen hij ligt daar maar op bed, z’n kop is kaal m’n moeder zegt je broertje gaat op reis vanuit de wolken zal hij naar ons zwaaien hij…

Terwijl ik onderdompel in verleden vaar jij langs mij de toekomst binnen totdat wij elkaar treffen op dezelfde plek Begonnen halverwege maak jij eens af waar ik bleef staan met spotgelach - een traan op een hete plaat - herken ik je uit ons voorgeslacht Waaruit jouw zonen weer te voorschijn komen de hete plaat misschien iets koeler de…

Als ik naar mijn schouderbladen grijp, voel ik vleugelstompjes. Ik wist wel dat ik eigenlijk een engel ben. Daarom en dus kan ik ook waarzeggen; ik heb altijd minstens voor de helft gelijk. Maar mijn moeder gelooft niet in mij. Ze zegt: Houd op met dat gezeik. Dat had ze beter niet kunnen zeggen! Ik zal voorspellen dat ze doodgaat met…