121 resultaten.
Haar oude ouders
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.483 Haar oude ouders zonder oude spullen
die hun beroofde hoofden van nog gekker
weg wilden trekken, zijn op droge benen
hierheen gekomen, hopend op gedogen.
Hun Heer kwam mee, die kan hier ook aanbeden
en hun Maria heeft ook hier die ogen.
Hun tenen schieten wortel in hun schoenen.
Hun woorden durven zich niet te vertonen.
Ze krijgen tweedehandse…
Moeders en zonen
gedicht
3.0 met 9 stemmen 6.433 Wanneer de moeders eindelijk slapen
verflauwt de onlust van de zonen.
Zij leven op en wrijven zich de handen:
de nacht is pas begonnen.
Het uur van misdaden en dromen
heeft reeds geslagen.
De straten zijn vol levensgrote meisjes,
ontvoeringen en drinkgelagen.
De zoon verlaat het huis, treedt als een zon naar buiten
in de sneeuw van het…
Strijkbout
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.420 Dit is haar strijkbout, zonder lampje,
het snoer bekleed met grijze stof
die over twintig centimeter
rafelt: daar liggen draadjes bloot,
gebarsten plastic, bruin en geel.
De strijkbout in haar rechterhand,
de onderzijde naar zich toe
alsof ze in de spiegel kijkt
en dan haar bolletjes van spuug
die dansen op het hete ijzer.
Ze legt een…
Ouders hebben levenslang
gedicht
2.0 met 4 stemmen 2.443 Maar langer nog dan levenslang
hebben hun kinderen. Hoor ze
tieren naar de wolken, zie ze
schrijven met verbeten smoel:
verzen waar het bloed in woelt.
Ouders hebben het gemakkelijk.
Ze gaan dood. Dan is het op.
Wij gaan verder. Zullen onze
wonden likken, wees zijn,
onze afkomst eerst verloochenen
en dan weer machteloos omarmen,
schrijven…
Lieve Pa En Ma
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.766 We eten rijst hier, 't lijkt wel vermicelli.
Geen vlees. Je ziet, nog altijd principieel!
We doen vanuit de kibboets reuze veel:
eergister heb ik met een knul uit Delhi
een urenlange rit op een kameel
gemaakt naar woeste oorden in de valley
met oude tempels, echt heel cultureel.
Nou stop ik weer, tot schrijfs en kusjes,
................…
Moeders lessen
gedicht
2.0 met 6 stemmen 5.782 Jongen, liefde is vrij hopeloos.
Het overkomt geen fotomodellen
maar gewone, lelijke mensen
zoals wij. Je wordt er niet
beter van, je kijkt een week
wat minder treurig misschien.
Kortom, een hoop gedoe, slecht
voor je rug...
Blijf toch gezellig thuis,
dan leggen we nog een scrabbeltje.
------------------------------
uit: 'De allesvrezer…
Drukval
gedicht
3.0 met 6 stemmen 2.516 Mijn moeder wil niet meer
ze wil zichzelf niet meer
ze wil de dag niet meer
beginnen maar eindigen
evenmin en daartussenin
is er enkel tegenzin
om te ademen en te kijken
te praten en te blijven
het gebeurde op een dag
er was die plotse drukval
door een windvlaag klapte
een deur dicht en daar
achter zit sindsdien haar
leven: door het…
Terugkeer
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.485 Alle revoluties wissen de dood
van mijn moeder niet uit.
En alle vooruitgang hindert niet
dat ik mijn vader heb gehaat.
Ik doe nog altijd, te laat van school,
de stap naar de keukendeur
en licht de klink op, bang
dat de deur weer te hard kraakt.
Alles is mogelijk: mijn vader zwijgt
of leest mij met strenge ogen de les;
mijn moeder glimlacht…
Cascais
gedicht
2.0 met 1 stemmen 3.585 Ik sliep nabij een fontein
met mijn hoofd in jong gras,
ik droomde dat ik een klein
jongetje in Pamel was.
Een avond met bloesemgeur,
een vleermuis, zot als ik,
mijn moeder stond in de deur,
lachend, een ogenblik,
naar alles en naar haar kind;
zij zong, ik wist waarom,
zij zong zoals graan en wind.
Moeder, ik kom, ik kom.
Toen sprong…
Opdracht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.102 Schrijf je nog wel eens jongen?, vroeg mijn moeder mij.
Je maakte van die mooie verzen vroeger en verhalen.
Ik vraag mij af: in wat voor wereld leven wij.
Moet je nog thee? Ik bedoel: dat banale,
ze schrijven over dingen waar geen woorden
voor zijn. Ze keek omhoog. Begrijp jij hoe
men zich zo kan verlagen, zich zo door de
maalstroom van deze…
Eerste vraag
gedicht
3.0 met 7 stemmen 4.276 'Waartoe ben ik eigenlijk hier?' vroeg ze
telkens weer, in haar negentigste, rood
omrande oogjes vanwege het gebrek aan
traanvocht. 'Waartoe ben ik eigenlijk hier?'
Amper nog in staat overeind te komen,
weinig eetlust meer: 'Waartoe ben ik eigenlijk
hier?' Hoe ik ook geduldig probeerde het
haar uit te leggen, drie, vier keer, dat ze…
Spijt
gedicht
3.0 met 46 stemmen 15.480 Dat in gemelijke grillen
ik mijn dagen kon verspillen,
dat ik haar voorbijgegaan
of een steen daar had gestaan,
dat ik heel mijn zondig leven
heb gekregen zonder geven,
dat mij alles heeft gesmaakt,
dat ik niets heb uitgebraakt,
dat ik niet kan herbeginnen
haar te dienen, haar te minnen…
Afscheid van mijn vader
gedicht
4.0 met 6 stemmen 6.004 Ik wil alleen maar zeggen dat ik het niet weet.
Dat ik het allemaal niet zo duidelijk zag,
zoals gebleken achteraf.
Het tuinhek diende plotseling gesmeerd.
De lege plekken op de muur bedekt en vlug
vlug de geur van scheerzeep weg.
De kalende die Homerus declameerde. De maïsvretende.
De charmante die uit Frankrijk parfum meebracht. Hadden…
Strijken IV
gedicht
3.0 met 2 stemmen 3.062 Strijkend zegt zij: dat vergeten
van wat ik gisteren deed en zei,
dit langzaam aan wat minder weten
is het niet al de nacht in mij
die mij mijzelf maar laat herhalen
het leven loopt aan mij voorbij
ligt aan mijn handen te verschralen
voortdurend lijd ik averij.
Misschien betert het wel, zeg ik
en anders, moeder, valt er mee te leven.…
Laura Ashley Jurkje
gedicht
3.0 met 5 stemmen 3.246 Voor mam
Ik ben geboren in een Laura Ashley jurkje.
Ik heb gegeten, gedronken, gezopen tot ik
niet meer lopen kon.
Trok de stoute dichtersschoenen aan toen
ik acht was en vroeg me af of een draak echt
vuur spuwde of confetti.
Reed paard en stommelde al radslagend
door karatezalen. Spinning als masochistische
neiging die ik niet onderdrukken…
Mijn zoon
gedicht
4.0 met 3 stemmen 5.652 Mijn zoon, er zijn in de wereld gogen en logen te over,
larielijders allerlei, killers en kaalslagers.
Er zijn zovele moegemaakten, klemgeraakten;
uitgereisde roer-me-niets, murw, nurks en stuk op hun stek.
Er zijn patsers en paljassen plenty, vele lepe strebers,
regelneefjes en meters van Nut.
Alles hier rept en roert zich, maar in het gedaver…
In memoriam matris
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.079 Ze was al heel erg oud. Daar riep een meisje:
'Kijk, oma, het is winter!' En zij zei:
'Ik zou zo graag gaan spelen, weer spelen
in de sneeuw.' De lente kwam, een lente
later zou ze sterven. Maar ze zei:
"Ik zou zo graag gaan lopen, lopen door
de regen, al die druppels op mijn gezicht,'
De zomer was voorbij, voorbij. Ze zei:
'Die appeltjes…
Wanneer ik vroeger met mijn kinderen speelde
gedicht
4.0 met 7 stemmen 6.215 Wanneer ik vroeger met mijn kindren speelde,
vielen mij zulke vreemde dingen in,
dat ik wel zwichten moest voor al die beelden,
en maar de straat opliep, kroeg uit, kroeg in.
Nu zijn ze groot, ik hoef ze niets te zeggen;
ik zit, een vreemde man, tussen hen in;
ook zonder woorden weet ik uit te leggen,
dat ik ze zo verschrikkelijk bemin.…
Opa
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.633 Opa is duizendjarig
en van glas, lijkt het.
Stoot je hem aan, dan begint er
een fijn koperen mechaniek te zingen
in zijn borst: ik heb het warm,
te koud, zit op de tocht.
Zijn eigen handen
zijn een vale nevel voor zijn ogen.
Hij denkt dat bomen brancadiers zijn
- 's winters wit, altijd beweeglijk -
en morst dagelijks van angst.
's…
Moedermuseum
gedicht
3.0 met 9 stemmen 4.416 Ik heb mijn moeder naar een museum gebracht,
suppoost vooruitbetaald om over haar te waken.
Zij zat voortdurend aan zichzelf te knagen
tot enkel kraakbeen van haar overbleef.
Er kwam een firma langs om haar te stutten,
om lichaamsdeel na lichaamsdeel te restaureren
tot zij weer sexy presentabel voor de wereld was.
Onder woonachtigheid ging…