Een veldspaat erodeert tot kaolien, een wit begin. Pas onlangs kwamen mensen met wielen en met ovens. En sindsdien heeft thee het woonvertrek dat steeds zijn zelfde glazuur van schuwe donkerte laat zien. Dit aarden werk heeft bolvorm. Ornamenten zijn onbekenden. Ware aard schenkt en hoedt. De werken van de aarde zijn steengoed. ---------…

Ik stak de sleutel in het slot en wrikte de deuren schuurden langs de drempel de kamer was verlicht, het bed verspreid op tafel stond een pot met soep de haverkoeken lagen op een bord en vet, geeloranje kaas en uien en augurken ik kon lopen door de kamer met een mond vol Schotse zalm aan tafel zitten bij de warmte van een vuur bekers vol…

Vredig eten is goed eten Want lekker eten doet men alleen in rust en vrede Voor een goede spijsvertering is het een vereiste Dat men elk hapje minstens vijftienmaal kauwt Daarom eet men met muziek ook beter Want onder vrolijke tonen bewegen de kaken vanzelf Harmonieus en met de kaken ook de slokdarm En later zelfs de overige dertig meter Lange…

Je trilt, Justine, je vormen staan gegrift. Jij bent de wijsgeer onder de boerengerechten. Alles wat nog buiten mij is wil ik verslinden, deel van mijn lichaam maken. Een drift uit een satijnen verleden om je rozijnen in geurige mate te mengen. Het wonderlijk gat dat past bij zulke verlegen recepten wordt gevuld met een traag stromende saus,…

Leg eerst de schalen in een geur - Aarde en wind, dat wat je bij kinderen vindt Het dood konijntje bij de achterdeur. Sluit dan bokaaltjes af, Adem niet langer Wees je eigen ruime graf. Wacht nog een dag of twee. Je eieren broeden met je mee. Open de ramen op de derde dag. Lees psalmen; onthaal je Weggelopen liefde op en Zorgeloze…

Toost maar rood op die halve vrijdagmiddag in de regen en wie toen vergeten is onder de oleanders. Ik dans met Nadie. Ze glimlacht. Vandaag smelten we onze benen. Een beetje vals neurie ik door het raam. Zij versnijdt de tonijn, tomaat en scherpe ui. Ik zit achter de witte piano en speel voor haar. Zo helder kan niemand spreken…

Onder de lamp aan tafel zwijgend eten wij: onze handen als witte vlekken komen en gaan; onze beringde vingers achteloos met het vertrouwde brood spelend. Geen vreugde niets ongewoons is er in de klank van onze messen en vorken. En natuurlijk weten wij niets van het geluk van reizigers in een avondtrein. --------------------…

Ze kan haar sluitspier nauwelijks beheersen als hij met moordend mes haar weekheid binnendringt. En dat het toch nog zingt in haar van zij de uitverkorene, de mooiste en dat ze zich dan opent en geen weerstand bieden kan. zo open, zo gesloten als een oester want hij kent haar niet. Hij laat zich ook niet kennen, viert alleen zijn wellust bot…

Van rechts zwommen veertig vissen deze monden binnen, hunkerende kelen even zoveel maal betast, gorgelden gulzig als afvoerputjes doen. Loom de lichamen in een crème van saffraan, dobberende plekken in de zomer. Vergeten het visbestek. Amuse-gueule. Wij wentelden om, in bouillon van grijze garnalen maakten wij er honderd tachtig…

Hij schommelt rond en doet zijn ding. Maar wat dat ding is, heb ik nooit kunnen doorgronden. Gluurt rond, zijn zwarte goggles voorgebonden, een Piper Club-piloot op boevenpad. Hij is mijn alter ego in het nat. Zijn vinnen minuscuul, zijn lijf te rond en nog giftig ook. Zo blijft hij onverslonden. Geen vis die zich ooit aan hem overat. Maar…

Er staat een taart in de etalage, een grote witte taart. Wat moet ik doen? Ik moet aan geld komen, ik moet een steen door dat raam gooien, ik moet jarig zijn, ik moet zorgen dat die juffrouw binnen, die met die rode lippen, verliefd wordt op mij - ik doe mijn ogen dicht, druk mijn neus tegen het glas, prevel: taart, grote witte taart…

Quickstep, slowstep, de stad licht op in klinkende muntjes, doet haar lampen aan. Zestien fruitkistjes heeft men buiten staan, groentejongens rennen af en aan met mango's; lichtgeprijsde, Argentijnse mango's van het kwikstaatjesmerk dat de mond doet tuiten, fluiten van een cent. Blozende, van ver vervoerde, feel-good mango's; in mango…

Wat vale vlekken heeft, de doordeweekse, wat licht gerimpeld raakt van niet gebruiken, wat wacht op afgeraspt tot naakt en sappig, wat valt te snijden tot minieme velen, wat slaag verdraagt, wat tegen donker kan. Dat in een pan. Vermalen tot geen vorm om wie of wat op aan te spreken. Verzameld in een geur. Daarmee van deur tot deur,…

u kunt afruimen de witomrande amuse gueule uit de nouvelle cuisine van chrysanten die in de vaas op de tafel bij het raam staan maar niet in de vaas op de tafel bij het raam staan vegetarische stilleventjes geschetst met de zilverstift laat met de lardeerpriem doorregen goed gevulde wildbraad aanrukken en op een rondborstig banket van dansend…

tekens van verdwenen dieren verdorde bomen, bliksemschichten tekens in verkleurde inkt wie dekt de tafel voor een nieuwe smaak? een volle beker staat te wachten op de rand het lepelt door de buik van het voorgeslacht lepelt en roert honing en bier wat heeft de mond gedronken dat de mond niet proeft? -----------------------------------…

Wat zouden we zijn zonder jou? In ieder geval niet het puntje van de tong, want daar was jij al. Jij bent bedacht om in onze wonden gewreven te worden. Jij stijgt ons naar het hoofd. Kenners weten wat ik bedoel. De zee zit barstensvol met jou, maar echt goed smaak je op een eitje. Gebiologeerd kan ik naar je kijken, het giftige witte landschap…

Vragen wij vandaag aandacht voor de lucht Zie haar trillen! Kijk hier buigt zij rond de schoorsteen! Hier wordt zij uitgespuugd! Kijk hier raakt zij water! Vliegt zij over een ijsschots! en rent door de huizen! De lucht gaat in het schaap! De lucht gaat in de bever! Hier verdwijnt lucht in het toetje! Kijk die vla haar vasthouden! Die moet…

Geen aardappel probeerde ooit zelfmoord te plegen. Geen komkommer zei ooit: ‘Ik ben geen komkommer, ik ben een banaan.’ Geen tomaat zal zeggen: ‘Ik wil niet in de soep, ik wil in de sla.’ Geen gehandicapte wortels geen krankzinnige paprika’s. Daarom ben ik boer ---------------------- uit: www.algalidi.com…

Nu de doos leeg is zwijgen de vogels. Nu de doos leeg is is de zon verflauwd. Nu de doos leeg is is de zee krachteloos. Nu de doos leeg is is er enkel de trog. De muren schreeuwen: bonbons for ever! Maar de doos is leeg. ------------------------- uit: 'Bodemzin', 1987.…

Je kunt het beste maar met plezier doen wat je anders ook met plezier zou doen. Als er geen maaltijd tussen zou zitten! Er is vroeger nooit gesproken over de maaltijd als een zaak. Een netelige zaak? Maar sinds de kinderen! Die eten ook werkelijk niets van wat wij vinden dat zij te eten hebben. En al die oude koek, daar lachen zij om. Courgettes…