wegen leiden naar het doel waar wij heen willen en normaal gesproken kom je geen enkele verrassing tegen paden onbekend nodigen ons heel mysterieus uit naar iets wie of wat er na een bocht zal wezen de onbekende weg die wij mensen hebben te gaan noemt men daarom ook niet voor niets: ons levenspad…

Ik sta als een stam in de grond er is niets enkel de takken die aan me groeien Soms breek ik af en komt er een nieuwe tak kijken Ik wil weg van alles Want er is niets hier of daar Ik wacht tot iedereen het ziet Het gevoel dat ik het weet Maar niemand durft toe geven Ik klim tot aan de top Daar ben ik Alleen…

Het leven dat ik leid verkort misschien mijn levenstijd dat zal God wel weten Door mijn onmacht en mijn strijd wil ik vluchten in vergetelheid ook dat zal God wel weten Blijft over de onrust door de vraag wat of je met je leven doet En in de twijfel zit de troost misschien vindt God dat ik zo leven moet…

zoek en gij zult vinden wordt er soms gezegd maar wat hoe en waar wordt er niet bij uitgelegd is het als een kind dat een spook onder z’n bed vermoedt? In lakenwit gehuld maar er nooit verscholen zit Of als een reiger die zit te wachten aan de rand van een sloot op wat er eens langs komt en aan het eind van de dag beseft dat er geen…

Waar kijk ik eigenlijk naar... naar wat voor portret wat voor portretten: Links en rechts zittend 2 burgermeisjes: Letizia (nieuwlezeres) en Maxima (bankmedewerkster) Tussen hun in: hun mannen, hun Koningen: Willem(de 4e)-Alexander en Filipe de 6e Staand 2e rij: de zussen, ouwe zussen Beatrix en Margriet En dan staand in het midden…

Binnen In mij Ben Ik Alléén Ik Binnen in jou Ben jij Alléén Jij Wees stil Daal af naar binnen als je het even niet meer weet…

Eerlijk zijn. Eerlijk zijn, Eerlijk zijn. Vinden we dat allemaal niet fijn? Eerlijk zijn. Eerlijk zijn, Eerlijk zijn. Het doet misschien even pijn. Maar laten we eerlijk zijn.…

De prijzen zijn gestegen, dat is voor velen zuur. Ze kunnen minder kopen, veel is voor hen te duur. Ze kijken treurig naar het verdwijnen van hun zuurverdiende geld. Ze hadden meer willen kopen, maar dat wordt uitgesteld. Ze bekijken hun gespaarde centjes, die worden elke maand geteld. Daar hadden ze veel tijd voor nodig, ze zijn nu heel…

Een haiku is een kort gedicht op pootjes. Hij loopt rond met vingers vol lettergrepen. In het land van haiku's is één moment goud waard. Zijn haiku's krimpen en wonen in een poppenhuis.…

op de televisie kijken oude kinderogen hongerig in de knusse kamers van de welgedane verveling de kijkdichtheid was groot…

Als het lang regent blijven mensen maar klagen zingen de vogels…

Johan Derksen een groot sportfanaat kijkt de Marathon van Rotterdam en roept bij de finish: "WEER EEN FRIES DIE WINT!"…

buiten in nottebohmstuin, hoog in de witte seringenkruin, zit een zwarte merel als een verliefde kerel te fluiten naar meisjes mahoniebruin.…

een vrolijk, dartel kind uit lint door iedereen als 't zonneke bemind, werd op weg naar school overreden is in coma drie dagen nadien in middelheim overleden. ik hoop dat de familie lijfelijke troost ondervindt…

Dit tableau vivant wordt als ons meesterwerk gezien; een lomp verwekte virusvariant smoort miljoenen in de kiem. In een Chinese megastal greep het zijn kansen en vloog businessclass in weldoorvoede ganzen. Door die eigentijdse hub weet het pijlsnel te verkassen, de vogelclub waarin het woont, achterlatend als karkassen. Met koude onbekend…

van warm naar koud of omgekeerd, van braaf naar stout nooit omgekeerd, dat is de gang van 't leven. voor iedereen een andere taak, opdracht of gegeven: schep vreugde in het leven doe dat vol medeleven! streef op een schaal van nul tot tien tenminste toch naar zeven…

mijn hersenspinsels ze bezorgen me hoofdpijn pijnstillers erbij…

heb je het gelezen je weet ‘t het is slechts een theorie maar misschien zou het toch weleens waar kunnen wezen wat er wordt beweerd klinkt lang nog niet zo slecht zelf denk ik dat het totaal niet klopt wat er wordt gezegd geloven is ‘s mensen treurig lot in dat wat hij op internet ziet maar wie o wie weet wat er tegenwoordig nog nep…

The show must go on Een voor mij tranen trekkend artikel in het AD van zaterdag 13 april 2024 over Tineke Schouten  Over 'HOE DOOD EN DAN DAARNAMAALS' het thema waar ik onder pseudoniem over schrijf Schoutens man was er tussenuit gepuft net toen Tineke 't puffertje ging halen Hij ging zoals de meesten gaan alleen, op laatste kracht…

men vraagt hoe gaat het je zegt goed hoor en je denkt het gaat eigenlijk helemaal niet goed maar je wilt het liever niet zeggen want je hebt geen zin om het allemaal uit te leggen men vraagt hoe gaat het je zegt goed hoor en je denkt het gaat eigenlijk slecht maar je wilt niet klagen want iedereen heeft zijn eigen portie…