Woorden komen niet uit mijn hoofd Blijf ze maar zoeken zoals ik zoek naar jou. Omhoog cirkelend als rookwolkjes in de lucht waar het uiteindelijk wordt gedoofd Zie ik je zoeken naar waar je van hou Voel je ergens zo verloren. Wederom zitten met een zucht We sluiten onze ogen en zien we ons staan. Blijken de woorden zo overbodig. We zullen…

dat niet te verwoorden is dat een onvergetelijk beeld nalaat dat met mij gaat slapen en weer opstaat als de zon, de maan en de sterren die lichten aan een hoge hemel maar niet te bereiken zijn zo meen ik, dat ook jij daar bent onbereikbaar in een lichtende schijn…

Kom geef mij jouw hand ik zal je leiden, door ’n land van onzekerheid. Waar witte rozen bloeien, die niet sterven in de strijd. Kom geef mij jouw hand ik zal je leiden, naar het vuur van de oneindigheid. Haar vlam zal altijd blijven branden, ook al komt ooit onze tijd. Kom geef mij jouw hand ik zal je leiden, over de weg die wij samen…

Terwijl elders wordt gevochten, op leven en dood is hier de klok verzet, lopen we met dikke ogen terwijl op ‘t water wordt gezocht naar vermisten slaat men elders agenten Total-loss Terwijl de temperatuur hier ‘s zomers te noemen is vierde men elders Halloween om het met de dood te bekopen terwijl Poetin zijn eigen veldslag houdt met nog meer…

Ik dans in cirkels met mijn ogen gesloten. Armen zweven op het ritme van het leven. Het hoofd hou ik lichtjes gebogen. Om elk geluid aan het lichaam door te geven. Rook om me heen moet alle pijn verbergen. Ik voel intens de kosmos, ik voel intens het streven. Om voor eeuwig zo door te willen gaan. Kleine geluksmomenten, fijn dat die nog altijd…

Ik zag decadentie voor me als een monster met een monomond evenals ik alle andere zonden slechts 1 mond toekende bracht de zelfbenoemde dichter in. Maar repliceerde de geestige gezwindheid ad rem: decadentie zou decadentie niet kunnen zijn zonder decadent veel monden En hier had zelfs de brabantse betweter niet van terug even liet…

Dat wordt happen naar lucht!…

Liefde van golven opstuivend zand brandmerk van water vlieger in de lucht Met engelen weet je het nooit ze zitten aan je tafel, lachen honderduit maar als je ze wilt aanraken lossen ze op in het niets Woorden verwaaien in de wind, stekeblind maar de herinnering blijft sterk als een berg.…

Ik heb haar eventjes gekend, mijn buurvrouw van hier tegenover. Vanmiddag mocht ik haar nog zien, ze lag daar met gesloten ogen. Waarom wilde ik haar nog zien, zo vraag ik mij? Omdat ik van haar hield misschien. Haar leven ging voorbij. Ze was een bijzonder mens. Zorgde steeds een beetje, ook voor mij. Waar had ik dat aan te danken. Misschien…

Jouw glimlach warmt die late avonduren als mijn hart op een naakte winter lijkt verdrietig om ons geluk dat niet mocht duren en waarvan de glans toch onuitwisbaar blijkt mijn koude handen wil ik aan je warmen mijn ijzig voorhoofd tegen je zachte hals die zaligheid voelen van een intens omarmen als het dromerige zweven op een trage wals.…

Bomen bij een sloot. Een reiger die staat doodstil. De kikker kwaakt luid.…

Een klein stukje in de krant je bent niet meer oh je was niet gezond meer toch kwam ‘t bericht onverwachts! Een paar regels is wat rest, na alles wat je al overkwam is de laatste stap te snel gekomen maar is ‘t dat niet altijd? Een klein stukje in de krant je bent niet meer Rust zacht vriend, we zien elkander vast wel weer!…

Ik wil me ankeren in vrijheid als luchtwortels fabelachtig orchidee…

In de jonge jaren van de twintigste eeuw verkoopt de meubelmaker voldaan zijn kapstok van donkerbruin hout waarin een spiegel glanst aan twee trouwlustigen gedurende heel het leven van de beide geliefden houdt de kledingdrager aan zijn sierlijke booghaken jassen en hoeden die de tijd doet verschijnen en later verdwijnen nieuwe gewaden…

de geloofsgemeenschap van onderandere moskee of kerk hebben jou het verkeerde huwelijk in geduwd toch ging werk maar zelf ben je ook niet eerlijk geweest een breedlachende bruidegom op een schijnheilig huwelijksfeest jouw partner zal nooit intens het ware geluk ervaren een enorme treurigheid zeker weten kortom een…

Het is bij ons thuis aan en uit open en dicht en dat geldt niet tot onze relatie maar de relatie tot de energie lichtje aan lichtje uit deur open deur dicht en de ramen de ramen potdicht!! Het houdt ons energiek het behoudt van energie!!…

z’n gedachten zijn niet altijd meer te volgen ga er maar niet in mee want als je goed kijkt zijn het onnavolgbare golven die allemaal behoren tot de in hem gevormde zee…

Of iemand echt gelooft dat kan geen mens duiden en wat ze duiden bij overlijden is vooral de buitenkant van de gestorvene Hij, zij was een heel gelovig mens een Christen, Cristin, heel erg christelijk Hij, zij wandelde met Christus Hij, zij leefde voor God, voor God alleen Maar dan gaan de kasten open en de laden met boekjes van plezier…

als d’ ogen voorgoed zijn gesloten en al ‘t aardse licht is uitgegaan de toekomstdromen zijn verbroken en wij zonder jou moeten verder gaan wie zal die donkere nacht verdrijven die zich pijnlijk over de dagen schuift wie zal ons van de tranen bevrijden wanneer ons hart ononderbroken huilt de leegte is zo diep, het gemis zo groot de stilte…

Ik zag je vermoeide ogen, ik zag de vele pijn. Hetgeen ik zag heeft mij erg bewogen, wat kan het leven meedogenloos zijn. Maar jouw krachtige hand bij het afscheid nemen, heeft me toch ook weer meegegeven. Dat de mens die het ondergaat, tot de laatste snik zijn mannetje staat.…