Toen het nachtelijk stil zacht zuchtte ruiste de wind de dorste bladeren eruit Verloor de herfst zijn laatste vruchten zo zuchtte ‘t stil zijn ritselend geluid   Toen ‘t gele licht in ’t duister landde wachtte ‘t donker hem hunkerend op De zachte gloed, die hem overmande gleed geruisloos op de hoge duintop   Ik woonde stil in het holst der…

Wij gaan het jaar geplaagd weer uit Nadenkend voor een beslagen ruit Als een werkvrouw aan het werk gegaan Poetsend om corona te verslaan Weinige die door de deur naar binnen gaan O merk op , hoe fris is het thuis Waar de wind ruist door het huis Geurt dennen als lente Jezus is met ons begaan De blinkende ster, mijn God mijn lief…

Het verlangen van mijn hart, brengt herinnering naar boven. Uit die tijd van toen... zolang al weer geleden. Twee handen liefdevol gevouwen om mijn gezicht. Twee lippen zo dichtbij, altijd klaar voor een zoen. Ik doe maar vast mijn ogen dicht. Je hield altijd van mij. Mijn hart vertelt het mij. Elke dag kreeg ik een andere naam, welke…

Eind november : kerstplannen liggen reeds klaar de vierde coronagolf woedt hevig over ons land voor horeca, evenementen, kerstmarkten faliekant en komt het kerstsouper met familie ook in gevaar? Het overlegcomité bracht verstrengde maatregelen aan; gaan wij op kerstnacht, in vrieskou rond een vuurkorf staan?…

soms soms loopt het vast en slaat het tegen soms soms wil ik zon in plaats van regen soms soms wil ik praten maar heb gezwegen soms soms maak ik fouten om dan van te leren soms soms ben ik bang om te confronteren soms soms kom ik mezelf nog eens tegen soms…

Lopend en al zingend Laat ik mijn gedachtes buiten rusten Ik zie de bomen, zo groot als zij zijn Ik zie de wolken zwevend als wollen dekens Mijn hart klopt door mijn lichaam Maar de rust in mij laat hem weten dat het goed is Om alles te herpakken De lucht is koud maar mijn lichaam warmt op Door het lopen probeer ik weer te genieten En ik…

De dagen van ons leven staan in Zijn levensboek geschreven onze weg heeft Hij nauwkeurig uitgetekend duur en afstand precies berekend toch is die weg niet voor iedereen gelijk, voor d’ ene loopt hij over rozen, voor d’ andere door slijk, voor d’ ene kort voor d’ andere lang maar eenmaal aan de grote doorgang is niets meer van belang…

Continu wakend gericht op gevaar Hersenspinsels houden dromenland daar Heersende alertheid hier in dit hoofd Waardoor het lichaam wordt beroofd Algeheel verval, langzaam doch gestaag Onder anderen een luie maag Ook spieren en gewicht doen mee Allen tezamen het corps zegt nee Angst speelt hierin een grote rol Ik vraag me af : hoelang hou ik…

Zij vroeg me over Passie te schrijven Zij die zoveel passie heeft, deelt en heelt En ik De man die ook zoveel passie heeft Met name voor het leven Neen ik bedoel het overleven Want echte passie voor het leven heb ik niet Na 70 jaar van wel en nog meer wee Heb ik ook veel passie ontwikkeld voor de dood Overleven en dood dat werden…

Hij is geen jager of begeerde prooi, niet stoer genoeg of bijzonder mooi, geen prijsdier, gespierde godenzoon, geen gilnicht ook, maar heel gewoon. In doe-het-zelven enigszins bedreven zou hij graag in zijn dure nieuwe flat kamers en keuken delen, bank en bed, voor altijd liefst en niet voor even.…

De politiek verhardt maar binnenkort worden er zachtere koekjes gebakken Om het allemaal te beëindigen branden we onze eenzaamheid af Zonder vlammen Onder gezellige schemerlampen heerst woede Ondertussen is er veel vertier Alles wordt heldere overwogen Het blijft voorlopig verborgen onder de schedels Niemand begrijpt wat er gezegd…

Heer, het is alsof U mij niet hoort en alsof niets aan mij naar U bekoort alsof wie ik ben U alleen verstoort Maar ik roep naar U, ontsluit de poort, wat ik heb en ben, is in de knop gesmoord waar bent U? Want U ant woordt niet, geen enkel woord Het is alsof U van mij niet weet alsof U elk gebed van mij vergeet want naakt en eenzaam ben ik…

Voorbij Na al die jaren Voorbij Samen opgroeien Groot worden Voorbij Nu niet meer Het doet pijn Teveel Voorbij…

Alleen zijn Bij mezelf Vrij in Doen en Laten wat Ik wil Maar Is dit Wel zo Wil ik Dit wel Ben ik vrij Of Hou ik Mezelf Juist Gevangen In het Moeten en Alleen zijn…

heb de hemel schoongeveegd het grijze dat zo grauwe verwijderd en heb dat heldere open blauwe dat zoveel positiefs geeft gevraagd schenk ons weer hoop en vertrouwen dat blauwe met zo af en toe van die dromerige witte schapenwolkjes met de in hun buik verborgen wollige dromen ook al is het maar heel even toch weten ze hele jonge en oude…

de dagen dragen alleen nog nachten en ver vooruit zie ik geen ommekeer gebed kan het verdriet verzachten al zit ik het liefst in een stil geween nog bind ik mij aan herinneringen die moeizaam zwerven door mijn hart van mooie dagen die te vlug vergingen en nu lange uren vullen vol van smart de pijn die niet wil verzwinden schrijf ik in droeve…

Vandaag is alles anders. Het is een vreemd gevoel. Alsof er telkens tranen komen en wist ik maar waarom. Ik woon hier bij bejaarden, omdat ik er zelf één ben. Er is er eentje heel erg ziek, één die ik heel goed ken. O, eigenlijk weet ik wel waarom. De dood heerst immers nog als koning. Ze volgt de weg van al het aardse, de weg naar haar…

Als mensheid helaas heb- ben wij te vaak onenigheid grote verschillen van mening mogen er zijn als wij die verschillen maar respecteren normaal gesproken pratend, komen wij eruit In de menselijke denkwij- ze zitten wezenlijk verschillen zal immer zo zijn...…

De kast uit Ik moest uit de kast En ik zocht naar een list Ik wilde niet eindigen Van de kast in de kist Het moment uitgekozen De woorden in nette taal En na wat tussenpozen Tussen dessert en journaal Ik had het er zwaar mee te stellen Dus nam mijn moeder even apart Mam, ik moet je wat vertellen En bereidde zo voor op de komende smart…

Ik zit Dicht Naast jou Jij weet Niet meer Wie ik ben Ik begin een Oud liedje Te zingen Ach Margrietje: Je reageert hierop Kijkt me aan Met een blik Van herkenning En met Schorre stem Zing je mee Terwijl de Tranen Over je wangen rollen…