Ik ga de straat op Ik loop mee vooral vanwege de brutaliteit dat ze zich bemoeien met de seksualiteit van een ander dat zou verboden moet worden dat verbod zou verankerd in de Grondwet moeten komen want ieder mens is anders want iedereen is uniek daarom loop ik mee en voor de rest van ongehoord Nederland waarvoor ook het Staatshoofd zich…

Een kerel uit Oss, met 'n vreemde vorm van dyscalculie, zorgde gisterenavond voor heel wat ophef op Radio 3, hij kreeg het in twee uren voor mekaar om, in willekeurige volgorde weliswaar, 3612 cijfers na de komma op te noemen van 't getal "pi" !…

Zaterdagavond
 Start van de service 
 Geluid van ijs 

 Een lach voor de gast 
 De nood aan tijd
 Spant de sfeer

 Tot na de opname Van de dessert
s Een knipoog 
en Weer grapjes 


 De laatste tafel Luidruchtiger opstapt
 Dan toen ze plaats nam 

 Daarna is deze plek
 Terug de onze 
Een voorrecht 

Tafel 9 
Brabander…

We hadden elkander een tijd niet gezien vrienden van oorsprong de 2e generatie nu in de 4e het jaar 2025 van deze mannen de jongste in z'n 60ste levensjaar en de oudste op weg naar de 80 mijn verjaardag moest nog gevierd worden die van mijn ingaande 74ste levensjaar, 12-2 maar aanslagen op het lichaam hadden huisgehouden in onze vriendengroep…

Past U het reeds toe? Het is de norm geworden Alles transparant!…

In een wereld die krom staat tot omvallen toe blijf ik toch altijd geneigd om opnieuw te beginnen te mogen beginnen dus dan fantaseer ik "in den beginne in den beginne was er niets de plek was woest en ledig maar er was water!" en water heb je nodig 70% van je lichaam bestaat eruit en dat lichaam moet je blijven aanvullen 70%…

Zit op het terras met vele mensen om me heen, hoor de drukke stemmen maar herken er geen één. Mijn ogen proberen smekend ergens een houvast te vinden, maar ze blijven slechts alle kanten opspringen. Gedachten gaan vervolgens hun eigen gang, laten beelden zien waar ik zo naar terug verlang. Ik kijk in een innerlijke spiegel, ik kijk door een…

De wind is guur goede raad duur verliezen is zuur op dit late uur De zon schijnt goed ze doet wat ze moet en verschuilt zich niet in een donkere hoek De koers is onvast een kind doet de was de wereld is van glas de buren hebben kunstgras Een schorre haan kraait de wind aan zee waait hij is niet gebonden maar voelt zich genaaid.…

Geloof is het medicijn tegen de ziekte van de zonde Jammer dat het zoveel bijwerkingen heeft!…

Ik leg de toppen van mijn vingers langzaam in de palm van mijn andere hand Ik raak me aan Ik voel me Een stille bevestiging van mijn bestaan Ik heb je lief besef ik nu zoals je bent De manier waarop jij altijd neuriet is de manier waarop jij de wereld kent.…

Als alles waait, plannen, gedachten, en het licht onder de deur vandaan kruipt, blijf dan. Niet als een muur, maar als een hand die niet dwingt, alleen blijft liggen. Wanneer de stad te veel geluid maakt en ik mijn eigen adem verlies, raak me dan aan zoals stilte doet: onopgemerkt, maar alles verandert. Ik hoef geen belofte. Geen…

Hoge bomen vangen niet alleen veel wind maar ook veel dierbare bevindelijkheid door de toppen van hun kunnen en de oneindige lengte van hun bestaan weten ze wandelaars te verbinden om in respect te zeggen wat ze vinden spontaan lopend met een speelse hond gaat de groet, het praatje over in gesprek met als eerste de verbazing over de bomen…

He Nethamyahu/Putin zie je niet Dat door dorpen en mensen neer te maaien Je alleen maar bezig bent haat te zaaien En er vanuit woede, wanhoop en verdriet Een nieuwe generatie zal ontstaan Die even meedogenloos terug zal slaan.…

De bril is koud, gelukkig zo, een warmte zou mij niet bekoor. Het is mijn troon, mijn stille plek, waar ik even rust mag zoeken. Hier hoor ik niets, behalve mij, geen stemmen, geen geluid, geen krijs. Alleen het water dat zachtjes stroomt, en mijn gedachten die vrij rondzoemen. De tegels koud, de deur op slot, hier ben ik even wie ik ben…

Ze klemt een beetje, zoals jij soms iets voor je houdt tot het niet anders kan dan vallen. Een kort, scharnierend zuchten — het huis lijkt te ademen op een vreemde plek. En daar — op de mat — een omhelzing in papier. Vouwen vol handschrift, vol adem tussen de regels. Ik hurk, raak het aan zoals je iets aanraakt dat vanbinnen brandt…

Ons land 'the Netherlands' heeft verloren in ieder geval niet gewonnen een 12e plaats voor Claude ons Amsterdam heeft echt verloren in mijn perceptie in mijn optiek de meest vieze plaats van ons Koninkrijk ik wandelde met Labrador Mika buiten nog vermoeid van Oostenrijk binnen de meest onvriendelijkste epilepsieaanval ooit ik zag een…

Loslaten een mysterie soms. Wat is de grens? Wat het eind? Wat het begin? 'Loslaten is je woede beheersen', bedoelt Mahatma Gandhi. Maar niet altijd makkelijk is dat. Loslaten, het los te latene. En nooit de moed opgeven.…

Ik zou soms wel eens iemand willen slopen maar dan voel ik dat ik hopeloos slopeloos ben dus niet de mens, maar wel de materie dan niet hopeloos maar meedogenloos genadeloos!…

Ik ben deze thee zat, deze snoepjes smaken nergens meer naar, zijn het dan nog wel snoepjes? In het torentje zou ik zitten vol haat naar vaag slagen. Haten doe ik dat. Ik ben een boom zonder bladeren in de zomer. Volgend jaar plak ik bladeren op m'n stronk. Geen metafoor, ik zag gewoon een boom en ik luister naar muziek. Paniek nummer twee? Nee weer…

Natuurlijk moet ik mijn volkstuin opdoeken overdragen, verkopen, weg doen maar zo natuurlijk is dat niet voor mij rationeel kan ik het duiden maar emotioneel duld ik het niet dus gedraag ik me onnatuurlijk dan wel ineens, dan weer niet niet te vertrouwen, die Jan Krediet moeilijke man! moeilijk leven? zonder enige pil maar uitsluitend…