weet je, Wanneer we op weg waren naar het crematorium in Roeselare om Fleur ons hondje achter te laten dan reed een vrachtwagen met de grote letters' Fleur' langs ons heen. Hemels zal Fleur wel blijven... Geen mens heeft mij zo veel liefde gegeven als Fleur.Ze was een paradijs in huis. Haar weg kwijnen deed pijn. t'Was een aanslag op het fier…

Fleur, boetje koosnaam ontvangen door moeder Agnes Dartel, steeds opgewekt zonnetje, de dagelijkse goedheid, levenslust, trouw zorgzaam in uw sneeuwwitte vacht opgevreten door artrose kan je niet meer stappen spring in het veld we laten u inslapen tegen het verwachten uw blik, nabij zijn de warmte, de uitstraling slepen van je…

Er vliegt een duif door de Westerkerk in Amsterdam niet zo'n mooie slanke ranke witte zo'n mooie boeiende vredelievende maar een dikke stadse duif een duvel van een grijs, zwarte kluif van een duif die behoorlijk schijt heeft aan alles en iedereen ze, we kerkgangers proberen duiffie te vangen maar deze is duivels lenig en sluw wel handig…

In het verre zuiden, op ijzige grond, Waar de winden fluisteren hun koude mond, Daar heerst de vorst in zwart en wit gehuld, De keizerpinguïn, met majesteit gevuld.…

Helder lied weerklinkt druppel toon in de treurwilg koude komt er aan Tussen de fijne, geel vergrijsde strengen van de wilg, waar de wind zomer uit heeft gewuifd, zit een kleine vlam. Zijn borst is het laatste vuur, een gloed tegen de zware, natte hemel. Zijn roep is geen haast, maar een heldere, metalen noot, een druppel klank die valt…

Alleen in de kou, zijn adem stijgt als een mist, maanlicht op zijn pad, geen roedel om hem te dragen, zijn ziel zwerft door de bossen.…

Winterslaap De wereld slaapt in witte pracht de bomen fluisteren zacht bij nacht. Een deken van sneeuw, zo stil en fijn, de winter nodigt tot dromen in het schijn. De beer in zijn hol, diep onder de grond, ligt te soezen, zijn adem traag en rond. Geen haast, geen zorgen, geen geluid, de kou blijft buiten, de rust sluit hem uit. De…

De adelaar die boven onze levens zweeft, Met zijn sterke en krachtige vleugels, die ons hoop geeft. Hij kijkt neer op de wegen die we gaan, En fluistert ons toe: Blijf nooit staan. Zijn ogen zijn scherp, zijn blik doortastend en vrij, Hij leert ons te stijgen, voorbij de schaduw, voorbij de spij. In de lucht van dromen, zo wijd en diep, Vinden…

Avond in het gras een dun ritme tilt de lucht boven de stilte De avond sluit zich langzaam rond mij heen. Ik voel elke beweging van de lucht mijn huid raken, grenzen vervagen in het stille weefsel. In dat web hoor ik plots een sprinkhaan. Zijn klank is zo fijn dat het bijna pijn doet, een draad van zilver die de schemer doorsnijdt. Mijn…

De blauwe reiger rust in het verstild water zijn spiegelbeeld drijft In het water, half verborgen, staat hij op één poot, een stilte die het water zacht omhelst. Zijn hals reikt naar de lucht, alsof hij de wereld vasthoudt, en mijn hart volgt elke trilling, een echo van tijdloosheid. Over de spiegel van de vijver glijdt hij, het riet buigt…

Slechts een boogscheut van ons vandaan graasde Sasha in haar bestaan Vaak alleen alsof ze achter was gelaten kwam ze in draf als z' iemand zag Haar machtige prachtige manen Indiaans bevlekt fraai als een wereldster Verblijvend op het gras had Sasha last van de vliegen op haar vacht kon het niet zo goed verdragen schudde het van…

Zo verzot op kaas is onze kat Dat zij haar carnivoriteit vergat En meteen de kaas op at Nog voordat er een muis om zat…

Vijftien, jaren zijn vervlogen Fleur is niet in de zondeval geboren speels is ze alle dagen het kwaad kan haar niet bekoren ze is als moeder ons als haar puppy's te likken nooit met het verkeerde been, integendeel liefde, spraakzaam zacht bekoren verwoorden. Feur, de jaren beginnen te wegen arthrose, verminderde nierwerking…

de door jouw gestelde vragen komen niet uit je mond het zijn je ogen die spreken ik heb ze veel te vaak ontweken heb ze niet altijd begrepen omdat ik jouw blikken niet verstond toch lijkt het of jij mijn gedachten wel kunt lezen je zult je nooit beklagen jouw levensvisie bestaat louter in het teken van behagen jij wonderlijk wezen jij…

In de winterse Sprookjestuin gaan mussen mezen en merels op zoek naar hun daagse maaltijd pikken verloren kruimels op rondom de eethuizen vinden ook tussen struiken een vogelhuisje waarin en waaromheen smakelijke granen en nootjes lokken de stemmen van kabouters in het Paddenstoelendorp en elfen uit grotten vol toonkunst en kleurige…

Ze weet wat dierenliefde is, haar hond heeft het haar gegeven. Door hem leerde ze beter om te gaan met de problemen in haar leven.   Ze was een heel stil kind en was erg verlegen. Ze maakte zich altijd druk en kon bijna nergens tegen.   Toen kreeg ze een leuke hond, een lief, aanhankelijk beest. Ze noemde hem Jasper, ze was nog nooit zo…

Hij verlaat zijn moeder ondervindt de dwang van plotselinge vrijheid zoekt overal rent lukraak vindt nergens een tehuis slaapt soms onder dichte struiken dan weer in korenvelden wordt door reebokken verjaagd hij besnuffelt een jong vrouwtje maar weet hiermee geen raad opnieuw de drang tot wegsnellen beide harde spitsen op zijn kopje…

ik zie de mezen aan de bollen hangen dan de een dan de ander en enkelen blijven geduldig aan de kant wachten vol verlangen zij zijn de laatsten in de pikorde en houden het bij wensen en hoopvolle gedachten want zij weten we zullen nooit de eersten worden en kunnen slechts wachten op onze kansen ach in wezen zijn het net mensen die mezen…

Een egel op het voetpad Zo kwetsbaar en zo lief We lopen rustig langs hem De kleine hartendief Jij snuffelt heel voorzichtig Hij blijft geduldig staan Ik maak een snelle foto Onder een blauwe maan Dan lopen we weer verder Het egeltje ook weer Plots steekt hij zomaar over Ik kijk nog maar een keer Totdat hij veilig aankomt…

ik mis je trekken 
ik mis die snuit telkens je opkeek je wilde vooruit tot aan de volgende plek
 die jij inspecteren zou
 dan trok ik aan die leiband van jouw…