Kerstmis 2010: Een blinkend-zilveren Kerstengel houdt mij gezelschap en ik vraag haar: Kan mijn arme, haveloze ziel, die diep in mij rust nog opstijgen, kan zij zich nog verheffen en haar vleugels uitslaan, staan de hoogten nog voor haar open kan zij nog opstijgen en de verhevenheid proeven, die haar geboorterecht is en het geboorterecht van…

Doe ik dit Doe jij dat Ga ik hierheen Ga jij daarheen Maar wij met zijn twee Doen zoveel mogelijk met elkaar mee Samen delen wij veel wensen Hebben ook dezelfde kennissen En dan heb je jou mening Ik wilde niet dat jij meeging Woorden met gebrek aan goed Ja het is zeker dat dit ons niet goed doet Ik kijk naar jou Jij kijkt naar mij…

Het zaad voor mijn zomerbloemen liet ik wellen in mijn tranen ik zaaide het daarna op de heuvel waar mijn verloren lief nog steeds met vlinders stoeit de wind waait er mijn adem stil in liefdevolle fluisters de gezaaide zomerbloemen hebben uitbundig gebloeid…

jouw stoel staat klaar in de hemel zei je maar die andere persoon voor hem blijkbaar niet wat raar kerkleden is dit wat jullie allen daar wordt geleerd beslist niet fijn valse vroomheid let wel de eersten zullen de laatsten zijn…

Al maanden voel ik me niet fijn als ik alleen ben of als er anderen bij zijn Zelfs in gezelschap voel ik van binnen een pijn besef ik nu, terwijl ik staar over dit plein Zo fijn om niets uit te hoeven te leggen aan de pleintegels, die toch niets zeggen Geluk, verdriet: van alles gaat er door mij heen en het enige antwoord is: steen…

Kon ik ze maar even stoppen. Even laten zwijgen, even stil. Ze doen niet wat ik wil. Ze knijpen nooit een oogje toe. Doen niet wat ik verwacht. Ze zwijgen nooit, vooral des nachts. Een paar uur vraag ik maar om wat vergetelheid. Ze gunnen me niet die tijd. Ik vraag alleen een beetje moed, om iets te doen, wat moeilijk is, waar durf…

Wanneer de mist is opgetrokken, de vogels zich laten horen de dag is begonnen, de zon doorbreekt, dan lacht de mens. Wanneer de dageraad door de gordijnen piept, je het bed uit laat komen, de dag gestart is, de deur open gaat, glimlach ik. Geluid van de vogels, eenden en meerkoeten, vullen de stilte gekwetter alom, met in het stralende middelpunt…

Perfectie in dit leven is iets wat niet bestaat geloof me maar, ‘t is oprecht dat wat perfectie heet en hierboven staat is eerder iets wat ooit werd beslecht! Een ieder mens maakt fouten, bij de vleet echt, ‘t is een voldongen feit wie denkt zonder fouten te manoeuvreren is ‘t besef van “ leven “ een beetje kwijt! Perfectie in wiens leven…

Tellen we onze kwalen, zoveel als dat er zijn, praten we over misère, al is dat minder fijn of praten we even over de zon die zich liet zien? Klagen we over; wat we missen, de talloze dingen huilen we om; wat we niet hebben in plaats van zingen of, mijmeren we als we de vogels horen? Praten we over moord en doodslag, nare acties of hebben…

Hetzelfde raam, waar eens jouw vader stond. Ik weet het allemaal nog goed. Bij het weggaan zwaaide hij naar ons. Precies zo jij nu doet. Je bent zo ziek mijn zoon, we vrezen voor je leven. Zo heel erg ziek, jouw arme hart wil het begeven. Zo dikwijls heb ik het gezegd: “O nee, niet nog een keer.” Toch loop ik hier, en zwaai maar weer.…

Ik ben Chaotisch Dat weet ik maar al te goed Soms is dat lastig om te begrijpen Ik ga het ook niet vergelijken Ik ga wel naar mezelf kijken Als je dat kunt beseffen Kun je veel meer verleggen.....…

Eens was ik pelgrim Toen ik op weg was naar het verpleeghuis als een pelgrim met een boodschap van opbeurende troost en liefde in een klankvolle symfonie gevat als een sprankelend lied dat ik zong alleen voor hem die ik zo liefhad de klanken klonken zoet en sereen hij proefde het als bitter water die zijn vergetelheid onderdompelde…

Er zijn momenten, waarop ik dood wil Waarop ik niet eens kan denken aan wat nog komen gaat Verlangend naar het moment dat mijn gedachten eindelijk stil Zullen onderzoeken of het hiernamaals echt bestaat Op andere momenten wil ik leven Leven alsof er geen dag meer zal komen Dan zou ik alles geven Om te krijgen waar ik zo van kan dromen…

Ik voel jouw huid onder mijn handen en volg met mijn vinger op de foto, de vorm van jouw gezicht. Ik mis je zo! Nee, het valt niet licht. Ik ken toch jouw gedachten. Ja, lach me nu maar uit, ‘k Weet nog de woorden die je zei. Hoor nog jouw stemgeluid: “Ik kan niet altijd bij je blijven, begrijp dat toch een keer.” Ja, jij moest werken…

ik vraag me af hoe zal het gaan hoe zullen we ons voelen en zal het goed komen we weten het antwoord niet en ik stel me maar gerust met een het zal wel goed komen het zal wel goed gaan we hebben ons er al in berust sluiten mekaars ogen en zinken hand in hand vredig weg in zoete dromen…

Stil valt de avond om mij heen. Het daglicht taant nog om te gaan. De huizen aan de overkant tekenen zich, zodat ze zwart in de schemeravond staan. Net zoals ik nog weifel om naar bed te gaan. Iets doet mij daar voor het venster staan. Een onbestemd verlangen... naar iets dat voorbij is gegaan. Het verlangen zo dichtbij, alsof ik het zou…

ik ben vaak vroeg wakker heerlijk eerlijk Ik ga dan vaak al schrijven of lezen Precies dat wezen Ik heb er geen last van.....om dat te ervaren dat komt mede door de jaren Ik ben nu inmiddels 45 jaar Dat voelt helemaal niet raar Hoe ik dat ook wil bekijken Geen enkel mens is te vergelijken…

Kijk naar mij, alsjeblieft. Alleen naar mij, mijn lief. Blijf bij mij, heel dichtbij, hou van mij, maak me blij. Neem mijn handen, zoals vroeger, leg jouw hand om mijn gezicht. Geef me het gevoel van “toen.” Zwevend met mijn ogen dicht. Het is slechts een illusie, alleen een oude foto, jouw portret. Door mijn nog zo groot verlangen, zijn…

Mijn leven over boeken Een ander over koeken Duisternis in mijn hart Alles wordt zwart Weinig geleerd veel gelezen Ik zou verdrietig moeten wezen Ben bang, sta niet op Anders krijg ik op mijn kop 'Niet naar de bieb, weg ermee! Anders verdink je in de zee!' Ja, denk ik luidop Ik recht mijn nek en kijk op Ik verdrink in woorden en zinnen…

Ik ben donker in de nacht Maar geef licht overdag Wanneer ik lach met mijn stralende lach…