hoeveel talen je ook hebt leren spreken hoe ver je ook reist hoe groot ook de wijsheid die je ermee hebt bereikt ooit zul je ervaren na alle wereldzeeën te hebben bevaren dat je aller diepste gevoelens voor altijd daar gedijen waar ze oorspronkelijk ooit thuis waren want wat is gebleken je oren kunnen alleen daar de waarheid…

probeer als je kunt je lach te laten glimmen verdrijf daarmee rondom voor jezelf en die ander de donkere schimmen geef de zon in je leven de ruimte om zoveel mogelijk schijnen en overdonder hiermee de negativiteit zodat die z’n biezen pakt en weet ik kan beter maar verdwijnen ga glimmen en ook al is het einde minder mooi probeer toch…

lopend langs de etalageruit zie ik hem mee lopen hij kijkt mij aan enigszins gebogen een blik van herkenning het zijn die nog immer heldere ogen thuis probeer ik de spiegels te ontlopen alles en iedereen zelfs ikzelf word door mij voorgelogen het zijn allemaal valse spiegels ze laten je achter in mineur totaal verward spreken slechts…

laten mijn hersenspinsels zijn als sterretjes in de nacht waarvan ik hoop dat hun licht door u zal worden gezien als liefdevol en zacht u moge troosten misschien of nog mooier u zal kietelen tot u lacht ik hoop dat mijn sterretjes hun eigen twinkelingen in uw ogen mogen zien…

ik bekijk een oude foto het blijft fascineren toont werelden die ik niet ken en terwijl ik hem beter ga bestuderen merk ik dat ik mezelf onbewust in hun wereld ben gaan posteren even voel ik me een van hen tijd en zijn aanvoelen ik probeer hun denken ten diepste in te denken blijf het proberen het ontdekken wat ze bedoelen wat ze eigenlijk…

gekke gedachte dat we ooit zullen vervagen dat we sneller dan gewild er niet meer zullen zijn geweest enerzijds de aarde zullen verlaten en dat anderzijds de aarde ons zal omarmen met diverse lagen dat we uit niets anders meer zullen bestaan dan geest zo zal het moeten gaan men moet ons ook vergeten er moet ruimte voor nieuwe generaties…

De angst uit een vorig leven Had hij met succes verdreven Toen nam hij een trekkie Van een rijkgevuld sjekkie Nu is de angst aan hem gaan kleven…

ooit las ik iets over een moeder zij verloor haar kind en dan probeer ik me voor te stellen hoe hartverscheurend zij dit wel niet vindt een versnipperd moederhart in duizend stukjes voor altijd weggewaaid door de wind een kristallen vaas voor eeuwig versplinterd en net zolang duurt het voor zij ze allemaal terug vindt misschien heb…

Een pad met duizend straten Nu links, misschien rechts En dan verlaten Verkeerd zal ik niet gaan De goede weg is onbelopen En ben ik ver vandaan…

Eens liepen wij samen aan het strand met gejutte schelpjes in ons hand daarna zat hij jaren met dementie thuis later in een verpleegtehuis heeft toen als therapie de schelpjes tot een ketting geregen eindelijk af, heb ik die gekregen hij is er niet meer heb al twaalf jaar gerouwd zoals nu op speciale dagen wil ik die ketting weer dragen…

ik kreeg een kusje we waren nog kinderen dit lieve meisje wordt later de moeder van die van mij wie gaat dat verhinderen zij verhuisde ging hier voor altijd vandaan ik ging naar de grote school zodoende moest zij mij en ik haar wel laten gaan later hoorde ik dat zij net als ik ze nooit heeft gekregen kinderen…

hoe kan ik je nee ik kan het niet niemand kan het met die gedoodverfde woorden die menen weg te kunnen slijpen jouw intens verdriet troost rijdt op het oude paard van tijd ze komt stapvoets voorzichtig soms een stukje in galop zo verwerk je verdriet tijd en oude paarden kun je moeilijk dwingen om snel te komen het is jouw tijd van…

Hoe geweldig danst ze toch, merengue, salsa, ook mambo, samba hier, samba daar, ze laat zich leiden door een macho. Ik dans alleen maar wat trage slow. Ze draait soepel, beweegt romp, heupen en benen, los van hem, wiegt ze verleidelijk en zo zegezeker. Ik schuif wat onwennig op mijn stoel. Schuchter neem ik haar hand naar de volle dansvloer…

vogeltjes zingen lammetjes springen schapen blaten vuurvliegjes swingen papegaaien proberen je na te praten poezen die miauwen honden ze blaffen koeien die niet loeien zijn vredig aan het herkauwen en allemaal blijven ze ons boeien moet je ze dan voor soms ongewild gedrag straffen nee natuurlijk niet het komt voort uit spontane dicht…

ik geniet van ons tot misschien slechts morgen wie weet geef je mij dan wel de bons ik heb genoten van de opkomende zon tot het moment waarop de nacht begon van de zomer winter lente herfst geniet van vakanties – de krokus tot en met die rondom kerst van alle wekelijkse dagen ook al kunnen die van het weekend mij het meest behagen ik geniet…

alles in en om ons smacht naar onverdeelde aandacht ook wij ik naar die van jou en jij naar die van mij ach die bloem smacht ook naar die van ons en die van een vlinder of bij de boom hij wacht met wijd open takken op die vele brutale kraaien die naar plaatsje in hem snakken en hij lacht en mijn hond komt bij me bedelen hoopt…

compassie is harten delen leven vanuit een gemeenschappelijk hart voel eenheid bij elkaar rijpen met zo veel mogelijk velen dan zet je niemand meer apart compassie is begrijpen wat een ander voelt of denkt en dat je elkaar kunt helpen als je onverdunde aandacht schenkt niet die ander botweg afwijst maar zijn noden helpt te stelpen hand…

De stilte werd in mij gewekt om te luisteren naar het ruisen van de luwe wind haar verhaal waarvan ik vind die luister van de natuur bij mezelf te zoeken rust op mijn oude dag om te genieten van dat vleugje schoonheid en adem het zuurstof in dat verwondering wekt wanneer vertrouwen gaat bloeien die een open wond nodig heeft om dicht…

OMG O staat voor onder Niet boven, schuin of opzij O staat voor onder bij mij M staat voor mijn Mijn, niet van jou Ondanks dat ik van je hou G staat voor gedachten Als stemmen in mijn hoofd die roepen, Deel het dan, kruip niet weg. Want OMG wat kan ik onder mijn gedachten zijn.…

Misschien heb ik wel een heel gek hart, het is geplakt, geknoopt met band en touwen, Toch, Het klopt nog altijd hard en goed, het heeft heus haar krassen, haar pijnen en berouwen. Ach, Misschien heb ik wel een heel gek hart, het weet zo goed wat liefde is, en hoe het te vertrouwen. Ik denk, mijn hart, dat ik jou voor altijd…