loze lege kreten ontwikkelen zich tot letters en woorden van waaruit zich gedachten weten te formuleren en ideeën zich creëren door te constateren en eindeloos te debatteren om via een omweg uiteindelijk weer terug te keren naar daar waar het ooit eens begon naar gedachten woorden letters en loze lege kreten…

Woorden zijn slechts wat letters achter elkaar, wanneer er voor een ander geen diepere betekenis inzit voelen ze zelfs een beetje raar. Gewoon vergeefse moeite om deze dan te lezen, of om er eventueel een antwoord op terug te geven. Nee woorden moeten prikkelen, gevoelens slim omwikkelen. Zodat het smaakt naar meer, keer op keer, steeds…

niets is alles alles is niets iets is alles alles is iets wat is alles? wat is niets? wat is iets? soms wil ik alles soms wil ik niets dan weer wil ik iets als alles niets is waarom is dan niets soms alles ik hoef niet alles ik hoef niets maar geef me alsjeblieft iets…

Vat het leven in één woord Dood…

Tegen de klippen op behoud ik optimisme maar het wordt wel steeds realistischer van wat wel kan en wat niet, mag of moet want optimisme dient wel gevoed te worden het verlangt ook vitaminen en mineralen en wil van tijd tot tijd met rust worden gelaten Dan na een verkwikkende diepe nachtslaap sijpelt het optimisme in mijn nieuwe dag Zelfs…

Lijden wordt niet veroorzaakt door moeilijke situaties Lijden wordt veroorzaakt doordat we ons verzetten tegen wat is…

Ik hou van Holland ik ben 1 van die 18 miljoen maar nog veel meer ben ik 1 van de 8 miljard dat maakt een wereld van verschil, niet?…

De bouwstenen Van mijn leven Zijn zeker niet Op drijfzand gestapeld Zelfs al ga ik Af en toe Kopje onder Ik worstel en kom boven Of ik een mooi gebouw ben Laat ik aan de wereld over Alhoewel ik vond en vind Dat er te weinig diverse smaak is…

licht laat leven waardoor alles stroomt het water door rivieren sappen die de bomen voeden zoals bloed dat doet door onze aderen alle wezens op aarde de aarde zelf en de zon allemaal zijn we stukjes heelal het klinkt dan wel wazig als in een droom maar alles beweegt komt en gaat allemaal verkeren we in een eindeloze stroom…

Er zijn In het Dal van Over-leven En op De top Van leven Er Zijn…

Als ik een wensgod was het woord dat niet bestond zou het wachten groter dan de rij voor de hemel zijn Als ik die wensgod was het woord dat nu bestaat zou daar onrust groeien en gevechten uitbreken Als ik god van wensen was zou ik willen dat de rijen met die mensen bestaan er zouden dan geen wensen zijn…

wanneer de meeuwen sneeuwen kan je het wel vergeten dat is oude volkswijsheid alleen weet ik niet meer van welk volk…

ik heb moeite met de dagen maar ook met de nachten kortom ik heb moeite met het verwachten ik heb moeite met de hemel maar ook met de aarde kortom ik heb moeite met het aanvaarden ik heb moeite met het hebben maar ook met het geven kortom ik heb moeite met het leven…

wat je een ander  laat zien is slechts de schaduw van je innerlijk…

Durf je binnenwereld te betrekken in je buiten wereld Van binnen Naar buiten Dan kan er intimiteit ontstaan en je elkaar echt leren kennen Je binnenwereld gesloten houden maakt intimiteit onmogelijk…

we zijn het ons niet bewust maar de wind leeft als je maar goed luistert hij brult hij fluistert hij kan zo zachtjes waaien dat het soms lijkt alsof hij ons liefdevol wil aaien daarentegen zwiept hij en knalt en buldert zodat het in onze oren schalt en hij heeft van die dagen nadat hij weer eens is uitgeluld dat er wordt gehoest met…

Zie jij in mij Zie ik in jou Kunnen wij elkaar wel zien Of blijven wij alléén…

Laat mij Zelf Zijn Laat Mij Vrij Dan Kan ik Mijn weg Begaan…

Wikkel dat Ingewikkelde Los En Ontwikkel Verder…

noem mij dichter en ik kom nader...…