Ik zag het beeld verdwazen Met vergruisde vuisten als in het beslagen beeld dat door open handen Zo diep gezworen was als deze snee. Verduistering was de steek van het verloren Hart waarin de ziel steeds verder afdwaalde Tot het licht weer begon te schijnen in emotionele Tranen waarin de tijden vol bevrijding waren beschilderd. De glans…

Lang kronkelig oneindig smerig donker eindeloos razen snorren racen vloeken schelden tieren hij kwam nooit aan wie zoekt er naar hem?…

Gesprekken Gesprekken , lang of kort, boeiend of niet. Soms iets ingekort. is niet nodig met deze rijm piet. gesprekken in alle soorten en maten, gaat vaak nergens over. waarom zoveel praten, maar ja wat staat er tegenover laat het lekker stil zijn, ik wil soms gewoon wat rust. maar wat denken ze dan: die lijd pijn, maar ik wil gewoon…

In het bergrijk, waar de seizoenen overheersen en de horizon minuut na minuut zo majestueus verkleurt daar vervagen grenzen van tijd van ruimte Daar leidt het licht een gebroken bestaan Daar ontkiemen vergezichten mysterieus in nevelen verhuld een adellijke gloed van zon en van maan In dit biotoop van onvergankelijkheid is de mens…

Gespannen kijkt zij naar de deur die geopend wordt door het ochtendhumeur Het gezicht doordrenkt met chagrijn, dat gewassen lijkt met schoonmaakazijn, is goed op dreef met bekritiseren en alles op haar af te reageren Ze weet het al, negeert zijn woorden van zuur verstopt haar vrolijkheid 't eerste uur kruipt veilig in haar onzichtbaar cocon…

Waar groen blauw kleurt geeft ruimte de lucht, Mijn natuur neemt de vlucht Ik kom thuis bij mezelf en vind er rust…

Seinen uit een ver verleden doorgedrongen, opgenomen in mijn geest zullen tot leven komen stuiten op onzekerheid de twijfel zal altijd regeren ik zoek naar tekens, leg mij uit, de betekenis van een woord, een uiting, een beleven maar uiteindelijk van een lichaam van een leven van een mens…

Hij legde zijn hand op mijn knie en vroeg:"Kan je me helpen?" in alle eenvoud antwoordde ik de verwarring de warrige werveling van gedachten vormde zich plotseling tot een patroon als kleurige bladeren bijeengewaaid tot een soort gobelin op het gras toen ging de windvlaag liggen natuurlijk, je hoeft in dit dilemma geen deel van je eigen…

Knallend hard de geluiden de stad leeft zich uit drommen vergapen zich spoeden voort niets ontziend voortgaan gelijkheid in uiting allemaal tegelijk vergeten te kijken onregelmatig in gedrag terzijde gesteld in verwrongen idee naar de belangen zo voort te leven onbezonnen en kortzichtig brengt koorts monden bewegen gesprekken…

Waarom ben ik er? vroeg het kind in mij. Ik antwoordde haar: Je bent er om elke dag meer van jezelf te gaan houden.…

De dagen van alles kunnen Zijn vermoeiend, gaan voorbij De tijd die ooit veel voorspoed bracht Ebt je leeg als een getij Het besef dat niets voor eeuwig is Slaat toe in jou en plant haar zaad Alles lijkt steeds sneller Tot minder meer in staat De kleuren van je haar Je strakke gladde huid Die mooie witte tanden Verrimpelen…

Wat je leest, gooi maar in de vuilnisbak die woorden zijn immers al geweest. Wat je voelt is maar nattigheid het is regen, niet zo maar bedoeld. Wat je leest is pure vrijheid, het zijn woorden, voor altijd zo bedoeld voor altijd zo geweest.…

door de ramen steekt het licht de kop op donder door de deuren heen geen geluid boven iedereen uit de slaap was te kort net als dood gaan niet meer maarr nooit een teken en gebaar de tijd lief bedaar nooit komen twee verhalen samen amen o driedelig ? het soort pret ogen door de kier van leven heen kijken geen dans is lila…

zou ie het nog weten, die belangrijke man hoe wij vroeger knikkerden om de pot busje-schrap deden en hard wegrenden om niet gevonden te worden steppend met luchtbanden om de hoek sjeesden moedertje en vadertje speelden met een rol Mariakaakjes bij slecht weer de tafel naar het raam geschoven Dinky Toys en blokkendoos de wereld zou ie zichzelf…

de buurman van weleer zo sprak mijn hartsvriendin zou zich rot hebben gelachen als jij je had op ge han gen ik wist dat zij de waarheid sprak want ook ik doorzag hem reeds…

Als later toch mocht blijken Dat ik het allemaal verkeerd heb gedaan Zo achteraf bekeken Altijd tegendraads ben gegaan Dat waar niemand op gerekend had Toch ten uitvoer heb gebracht Vaak over glad ijs gegaan Veel dunner dan 1 nacht Bruggen bouwde en weer afbrak Waar niemand het mogelijk achtte Ongeduld omarmde, drammerig Nooit uitblonk in…

elke keer als ik opsta en het zonlicht maakt me wakker voel ik een nieuw succes want natuurlijk is het heerlijk als je opstaat en je hoort vogels fluiten met een heerlijke lach waarbij ik elke ochtend als de zon zo straalt eens heerlijk ga rennen…

De hysterie der lege woorden het woordenloos gebaren slaan nietszeggend door het leven gaan een nutteloos bestaan de huig klakt als een lege drum het slijm verstikt de roggeling geschreven is geschiedenis met deze mensen was het mis…

De uitgestoken hand werd niet gezien liefderijke woorden werden niet gehoord kleine goede bedoelingen werden niet begrepen aanwijzingen in de goede richting niet opgevolgd je zou toch denken in nood worden ogen geopend oren gaan veel beter horen gevoelens worden steeds sensitiever overal wordt dieper over nagedacht nee, niets van dat alles…

Ik ben sterk, heel sterk Onafhankelijk ben ik Want het is ik die heerst over de wereld Sterk als ik ben De liefde kan me breken Liefde, het breekt me Ja, ik ben gebroken Maar door jou ben ik sterk en onafhankelijk…