Als jouw stem in stilte verdwijnt Is er iemand die hem mist ? Zal er iemand om jou treuren Als jouw schim opgaat in duisternis ? Ik zie jouw silhouet vervagen Totdat het helemaal verdwijnt Zal er ooit iemand wachten Totdat jouw ster aan de hemel verschijnt ? Je bent een schim in het donker Getekend door het leven Elke voetstap wordt weer…

onvolmaakt de moeite waard ont dekken de eigen aard…

buitenstaander kip of ei wellicht allebei buitenstaander ei of kip eigen wijs met stip…

loskomen uit verkleving zelf standig in beweging…

roest rust op een stuk ijzer rust roest lui maakt niet wijzer voor eens en altijd van stilstand verlost dat heeft bloed zweet en tranen gekost…

diversiteit is een groot goed elk verschil kleurt aan het leven het aards gewoel een bonte stoet de regenboog tot vlag verheven…

Nu moet je een grote meid zijn, Bal je vuisten, kin omhoog. Niemand zal jouw schouders laten zakken Langs je mooie bruine haar. Jouw bruine ogen zijn niet mooi meer Zolang er tranen in zitten. Ik had het je verteld, We zullen haar missen. Maar je moet vechten en volhouden Tot het einde van de nacht. Vouw je handen samen, Kijk omhoog, Marietta…

je hebt gewoon geluk en 't opperste geluk daartussen veel gradaties... mij maakt het niet uit ik ben gelukkig met elke vorm…

Mijn gedachten begonnen klein Mijn plannen liepen op de trap Mijn voeten stonden in de lift omhoog Wat begon als een klein pitje Begon te groeien tot een boom Waar vele ideeën ontkiemden tot een plan De bergen waren te groot om te kiezen, Maar mijn stappen werden groter En mijn lach steeds feller dan de zon Het vertrouwen in mijzelf…

Het is nieuw Je voelt je onveilig Kijkt om je heen En sluit je ogen Je droomt iets moois Alles is bekend En je ziet je vrienden Het voelt zo veilig Je legt je neer bij het onbekende En gaat alles aan Je hebt een winnaars mentaliteit En gaat overal voor Je staat open voor verrassingen En gaat de uitdaging aan Je zult het goed doen…

Zo zat om weer opnieuw te beginnen Zo zat om gebruikt te worden alles zo zat..…

Van uit het niets zo maar hopend op iets mij een weg banend in het donker zoek ik naar warmte en het licht geheel vrijwillig soms verplicht maar toch... rusteloos en moe ga ik dan stilletjes weer even naar het donker toe Intens genietend doet het geen pijn niets of niemand te hoeven zijn…

je moet dichtbij je ware ik blijven met wijze woorden wijs je naar anderen hoe ver wil je gaan? je bent niet fair je bent niet wijs maar weg van jezelf…

ver sta ik van mij niet luisteren naar de oplossing zo dichtbij steeds minder ver antwoord…

ik ga alleen maar door omdat iemand mij nodig heeft…

Niet langer een blinde vlek willen zijn Het water dat wacht tot het paard eindelijk drinkt Genoeg om me heen gekeken nu Ga ervoor staan…

even verder kijken dan mijn neus lang is de zonopkomst en de vogels zingen hun lied een traan een lach en dat is wat ik nu zie…

Ik ben ik Ik ben niet mijn toekomst Ik ben niet mijn verleden Ik ben ik Hier in het heden…

Doelloos liep ze door de stad had huis en haard verlaten haar kleren kwamen uit een voddenzak en zaten vol met gaten Een oude tas met wat spulletjes droeg ze los over haar schouders haar grootste schat daarin was een foto van haar ouders Ze wist dat ze hen pijn had gedaan fouten gemaakt, deed alles verkeerd maar nu na maanden gezworven…

Zij was het kleine meisje, Dat nooit voor zichzelf durfde te gaan, Zij keek altijd naar een ander, Zij was de schaduw van de maan. Zij voelt zich nog een vreemde, Maar net als ieder ander is zij alleen maar bang, Ze is een grote strijd begonnen, Zij houdt zichzelf in bedwang. Zij laat zichzelf nooit gaan, Bang voor wat een ander van haar…