Bijna elke zomer naar de brug over het water van het Nieuwe Kanaal schepen, zwemmers, boze schippers mee laten sleuren door binnenschepen buiten en haast altijd mooi en warm weer. De brug trillend als weer een trein zacht glijdend over de ijzers nog lang geen verroeste glorie bij het verlaten van de stad verbinding zoekt met de provincie.…

Eindelijk herfst bladeren waaien met weinig woorden zoals al het grote in het leven aangespoeld diffuus licht je praat nog steeds met mijn hart straks als ik hier niet meer ben reis ik met je mee op de cadans van jouw hart…

herfst kleurt de bomen vogels verzamelen ik lig te dromen dat het nog steeds zomer is maar ook mijn haren verkleuren ik vergeet ook al eens wat wat kan mij nog opbeuren nu het bijna winter is daarom blijf ik dromen dan zie je heel goed het groen van de bomen en voel je de stralende zon maar als de storm opsteekt ontwaak ik uit mijn…

toe maar , schilder maar zachtgrondig de gevallen zomer in een notendop vergeet de nerven niet als enkel restant van sappige groene bladeren denk aan de kleurenschat die je kreeg en vooral het licht dat groeien deed creëer een herfsttapijt niet alleen zacht maar warm genoeg om de winter te dragen zodat het niet eens zielig lijkt…

De warmte van de zon nog voelbaar noten, bessen, nieuwe appeloogst peertjes in kaneel en wijn zoete geuren van vochtig hout oogstrelende kleuren... oktobergoud…

Regen striemt wind waait mij langs de vloedlijn loodzware wolken drijven aangespoelde schelpen verhalen hun reis vogels duiken hun vlucht zweven op de thermiek van de zoute lucht golven slaan mijn hart aan stukken snijdende pijn ebt weg in de ruis van de golven…

hoe vergankelijk het leven zich openbaart in dwarrelend blad hoe gedreven mijn bestaan zich nestelt in zon en wind (tanka)…

De bloem is uitgebloeid De vlinder weggevlogen De laatste zonnestralen Schijnen ingetogen Over het vlakke land Bomen waaien kaal En het strand is verlaten Je hebt het niet in de gaten Maar de dagen worden kort De wind waait in vlagen En een wolk stort Regen neer De hitte is verdwenen Dit is de laatste keer Dat ik hier zit Met…

Het jaar ontspringt door jouw prille groei ontplooit zachte zonneschijn en bladeren nieuw leven dwarrelt in velden en op luchtstromen kleine stapjes op fragiele pootjes op weg naar de zomer… Het leven ontpopt zich in volle teugen welige bloei der natuur in prachtige nuances stranden in overvloed met adoreerde zonverwanten in afwachting van…

De bloem is uitgebloeid De vlinder weggevlogen De laatste zonnestralen Schijnen ingetogen Over het vlakke land Bomen waaien kaal en Het strand is verlaten Je hebt het niet in de gaten Maar de dagen worden kort De wind waait in vlagen En een wolk stort Regen neer De hitte is verdwenen Dit is de laatste keer Dat ik hier zit Met jou…

Nee, het is niet Het onophoudelijk ruisen Van regen Niet het grijs Dat zijn deken Over de huizen legt En in stilte Mijn oren verdooft Niet het ontbreken Van vogelgeritsel Onder de pannen Ook niet de geur van stamppot Wat me weemoedig maakt: Het ontbreken Van uitbundig zonlicht Kinderstemmetjes Laat op straat Geuren…

IJl klinkt je afscheidsgezang nog in de verte nauwelijks hoorbaar tussen flarden tegenwind nu je me weer verlaat tot het volgend voorjaar verschuil ik me tussen de overgebleven bladeren aan de steeds kaler wordende bomen in de stad Voel me weer de huismus onder de winterkoninkjes kou en regen trotserend tot de zon weer komt Wie is er nog…

Boom in de stad Verschiet van kleur Het herfstig blad Ligt voor de deur Daar waar jij bent Daar wil ik zijn Er piept een tram Over het plein De markt is leeg Ik haast mij door Een stille steeg Nadat ik hier de weg verloor De zon is uitgebleven In de beslagen ruit Zie ik jouw naam Geschreven…

genieten van de najaarszon terras, tuin of op het balkon -denkend aan het voorjaar- hoelang zal het nog duren de herfst blijft stilletjes gluren -verlangend naar het voorjaar- de winter wacht vol ongeduld zakken met sneeuw reeds gevuld -reikend naar het voorjaar- planten met hun welige groei krokussen vol in de bloei -wijzend…

Ik zie de zomer sterven door het vallen van het blad de takken kaal en zwijgend de aarde koud en nat. Het ruisen van de bomen klinkt als huilen in de nacht stille eenzaamheid is voelbaar en heeft me even in zijn macht. Maar als ik morgen weer ontwaak en toch de zon weer straalt dan is er weer dat zeker weten dat de zomer nimmer faalt.…

Het najaar dwarrelt uit de lucht En dekt het grasveld toe In goud en geel en oker. De zomer is zo lang voorbij Alsof hij nooit geweest is. De winter is nog zo ver weg Alsof hij nooit zal komen. En ik, Ik zit hier in de zon En wellicht voor het laatst dit jaar Op maandag vier november.…

We lopen 's ochtends vroeg geruisloos door het bos zien 'n glimp van 'n konijn, hert en vos en zélfs 'n vluchtend zwijn. De opkomende zon stuurt gouden stralen door de bomenkruin 't bladerdek in herfst-tooi van oranje tot roestbruin. In de stilte hoor je af en toe een krak van een verdorde tak en geurt de adem van het bos.…

Donkere dagen naderen met rasse schreden Gemengde kleuren vleien zich neer Gevoelens spelen op, ieder jaar weer Paddestoelen, zij sieren het heden De Herfst aanvaarden met heel zijn pracht vergt van velen ontzettend veel kracht.…

Het meer is koel En bijna dichtgevroren Een krakend oppervlak Rijp op een tak Een veer verloren Het bos is stil De hemel kil Een ree kijkt schuchter om Een kraai krast opgetogen Vanuit een boom die krom gebogen In de verte tuurt Vanuit de hemel stuur Ik zonnestralen Die koude op de aarde doet vertalen In knoppen aan de bomen Die…

Een glimlach dwars doorheen de grijze wolken die regen zeggen, straks of al heel gauw; Vanmorgen was nochtans de lucht nog blauw en zouden lichte liederen mijn ziel bevolken. Maar och, je treurt toch niet om wat nog komen kan, maar evengoed verdwijnen als de sneeuw bij zon; je kijkt toch verder, waar het al begon en weet toch ook dat droefheid…