De handen in elkaar en zij aan zij zo liepen ze mijn raam voorbij. Ik tikte en ik tikte! Kleinkinderen; verder in de pas keken toen opzij en zwaaiden allebei. Het was al bijna tijd voor school Ze waren al wat laat driftig liepen ze samen verder in mijn straat.…

Ik lag op het strand en keek naar de mooie zee. De golven namen het zand mee. Kleine kindjes bouwden zandkastelen. Ik keek om me heen en zag er velen. Jongetjes die met hun vader aan het voetballen waren, En moeders met hun dochter in bootjes aan het varen. Zo stom vind ik het van mijn ouders, Dat ze gingen scheiden. Ik kan er niet meer…

Mijn lieve kind, ik moest je baren en voeden, jou beschermen en behoeden, je sterk maken voor het leven, en jou warmte en liefde geven. Maar in mijn hart en in mijn armen heb ik jou nooit kunnen verwarmen, want mijn hart én mijn handen waren geknecht door zovele banden. En door al die jaren en tijden heb ik jou, mijn kind zien lijden en vechten…

Als ik aan een glimlach denk, dan denk ik aan een kind. Ze leeft in 't voetspoor van de wind. Ze leeft als regen die zich aan haar bindt. Ze omarmt de kou; zegt tegen sneeuw: ik hou van jou. Ze leeft door zon en bloemenpracht. Ze leeft in lente teer en zacht. Ze leeft het leven der seizoenen. Zo'n kind is om te zoenen.…

Een foto aan de muur. Twee lachende kinderen uit een verleden mijn kinderen. Kinderen die ik niet meer herken. Weigeren om te leven in het heden. Mij alleen maar confronteren waarom ik zo'n slechte moeder ben. Altijd alleen mijn best gedaan om jullie alles te geven. Ik heb daarbij fouten gemaakt. Fouten die ik niet meer kan herstellen…

'k voel met weemoed, afstand groeien hoe meer en meer.. je op zal bloeien. Eens, 't leek voor altijd, mijn zo kleine meid maar liefje, ik zal meegaan met je tijd. Buiten de deur zijn we beiden cool binnen is het je kleine hartje wat ik nog altijd voel... Dankbaar zal ik het omarmen en met al mijn liefde voor jou, blijven verwarmen.…

ach meiske, alleen zo alleen met koude letters werd je nieuwe plek geschreven woon jij daar nog in het noorden, een stad bruin, grijs, met vreemde daken ach meiske, in jouw land ging mama's stem verloren knuffels, knuffels en warmte maar neen, het koude, dode van te vroeg gekomen sterven meiske waar is je moeder heen en nog, en nog…

na 2 jaar Amerika zijn ze weer terug mijn dochter en schoonzoon, de tijd ging achteraf vliegensvlug twee keer ben ik bij hun geweest iedere keer een mega feest heerlijk dat ze weer in de buurt zijn gezellig en reuze fijn…

Mam, als we allebei een stukje van onze vinger afsnijden En ze heel stevig tegen elkaar aandrukken Zouden we dan aan elkaar groeien..?…

Ik ben mijn mammie kwijt, zei mij het kleine meisje stil Ik mis haar reeds lange tijd ’t is nu dat ik haar terug wil Waar woon jij, o lieve meid vroeg ik aan dat kleine kind Mamma zoekt jou al een tijd ze is stellig blij dat ik je vind Ik woon aan een stille weg waar die hoge bomen staan En voor ons huis is een heg met gemene prikkels…

mijn dochter heeft een tatoeage heel dierbaar, goed voor de fotoreportage het is de handtekening van haar vader hij was haar levensslagader 10 jaar geleden is hij overleden een mooie herinnering aan een warm verleden…

Ooit zou het ervan komen doorzichtig worden er lachend doorkomen en de waarheid achterhouden. Het gezichtje werd geboetseerd geschilderd en gekneed tot een grappig snoetje waar de lach niet meer kon verdwijnen. Grappige fratsen uithalen snoepjes verdwenen met snelheid van de wind het was een heel ander kind. Maar achter het levendige…

Een nieuwe periode in een het leven van ons kind. Ik moet er nog aan wennen, al weet ik dat zij het prachtig vind. De kleutertijd heeft ze gehad, er zitten nu serieuzere zaken in het vat. Ze leert er rekenen en krijgt nu taal, voor je het weet leest ze `s avonds zelf een verhaal. Die kleine meid, ze word zo groot. Ze past niet eens meer lekker…

Zachtjes luistert ze naar haar meisje mama en papa praten alleen maar ga maar gauw naar boven Het meisje loopt zachtjes naar boven een traan glinstert in haar gezicht Ze weet het het koude huis weet het maar iedereen.... sssssst Zwijgt…

12-11-2010 Ons kind, Tien jaar geleden ben jij uit liefde geboren, Wij wisten toen nog niet wat jij zou worden. Een hele lieve grote vent, Want dat is nu wat jij bent. Papa en Mama vinden jou heel erg lief, Jij hebt ons hart gestolen jij kleine dief. Wij zullen altijd van jou houden, En aan een goede toekomst voor jou bouwen. Soms…

Heppie dat zijn ze allemaal als ze op vakantie gaan Samen met de vrijwilligers kunnen ze alles even aan Kinderen moeten spelen dat is wat Heppie wil bereiken Even uit hun eigen situatie iets om naar uit te kijken Hun leven is soms maar lastig al is dat niet altijd te zien Sommige hebben ADHD en missen plezier bovendien Daarom zijn…

“Kom jij ook naar mijn klasje?” vraagt mijn kleinzoon. Dinsdag is ‘collegadag’: wandelen en bij een stevig glas herinneringen ophalen, de toestand in de wereld bespreken, onze naasten de revue laten passeren, seks voor bejaarden onder de loep nemen. Ik antwoord dus: “Oma zal er zijn, jongen , en zaterdag kom ik naar het voetbal!”…

Ik wens dat er altijd vrienden zullen zijn om je vrolijkheid, je moeilijkheden en je successen mee te delen. Rein Mulder…

Je speelt zo vrolijk en ziet de wereld zo klein en groot tegelijk, en je kent niks anders dan dit ogenblik. Je ogen zijn groot en fonkelen, verbazen zich over alles om je heen. Je weet niet dat je geboren bent en amper dat je er bent, en raakt alles met nieuwsgierige vingers aan, en je lacht en je huilt en je speelt en je kijkt en je huilt…

Groot is hij sterk is hij bijdehand is hij sociaal is hij gezond is hij mooi is hij intelligent is hij Hij is mijn kind hij is mijn zoon hij is mijn trots hij is mijn leven hij is waar ik van hou Houden van je kind met zijn tekortkomingen met zijn tegenslagen met zijn frustraties met zijn keuzes in het leven Kanjer ik hou van…