Zie de kind'ren van de wereld zie ze daar toch staan, ze kijken ons met hun grote ogen, heel onschuldig aan. Ze hebben niets gedaan alleen zijn ze geboren in de arme wereld wie zal hun huilen horen? Ons bereikt het niet dat vreselijke verdriet. In hun bruine ogen ligt een grote vraag krijg ik iets te eten een lekkere volle maag?…

ik ben niet vergeten hoe je de wereld verkende in uren en uren op je kinderfiets de steile helling en het enge bos waaraan voorbij, de wereld vredig werd en haast volmaakt, met de wind in het gezicht en de geur van het land losgewoeld door de trekpaarden dat ik in jouw armen niet eenzaam ben…

Eerlijk en zuiver, vol van leven. Zoals je nu bent, voor heel even... Soms... zou ik jou willen zijn. Een kind, zo onschuldig en klein. Het leven is soms moeilijk, ik maak me soms zo druk. Zoekend naar de weg van liefde en geluk. Blijf jij nu maar kind en wees maar niet bang. Straks ben je volwassen dat duurt echt niet lang.…

kan je zomaar overkomen smoor als ik haar zie hart licht op verlegen blij dartel spelend danst zij jong druk verdiept in haar spel vertederd versieren overstroming lief in mijn lijf Mozart helder transparant blikken naar binnen hou me vast vraag om aandacht warmte overspoelt de siddering van huid zo fris vervoering in verfijnde klanken compositie…

Kinderhandjes spelen in het zand graven vrolijk - en duidelijk in hun sas tussen lollystokjes, lege zonnebrand, kroonkurken, pleisters en vooral veel glas. Scherpe herinneringen in groen en wit aan de vorige bezoekers van de kustlijn. Badgasten met hersens van een kersenpit die voetjes blootstellen aan transparante pijn. Mijn dochtertje…

Het legt zijn handje in een grote, warme mensenhand. Dit ene kleine, simpele gebaar met oogjes vol vertrouwen en geloof. Een alledaags moment, eenvoudig en zo eigen, één simpel gebaar en toch zo speciaal … de mooiste dingen in een mensentaal.…

ik klapwiek vrolijk in het rond en ik kan heel erg goed horen ik heb nooit een grote mond maar ik heb wel hele grote oren ik heb ook een heel groot lijf en een super lange slurf en als ik met een veertje onder m’n neusje wrijf kan ik allemaal dingen die ik normaal niet durf kinderen zijn mijn grootste fan en ik kom heel vaak in de krant…

Zoals altijd onschuldig begonnen geduld raakt op wat zuinig was gespaard alle waarheden zijn zomaar verzonnen je eigen leven is plots niets meer waard Het kan met jouw goedheid spelen niets ontziend naar een middel tegen trek het weet zelfs geld van je te stelen je kleine kindje plots met een grote bek Zware periodes vol met grof bedrog…

Zonder dat iemand het ziet ben je aan het communiceren en ook al merken mensen het niet ook jij bent van het leven aan het leren Je spreekt je eigen taal en leeft op je eigen planeet mensen vinden jou niet normaal maar ‘t is dat jij beter weet Mensen lachen je soms uit omdat ze niet met je om kunnen gaan voor die domme mensen ben…

Mijn grote jongen Maar toch nog zo klein, Stoer met je rugzak, Bij papa logeren, fijn Maar iets in jouw ogen verraadt het me toch Het was veel leuker toen je nog gewoon, Tussen papa en mama in bed mocht…

Een enkele lach, Een enkele traan, Ja, grote knul, Mama komt eraan…. Even naar je kijken, Als je slaapt… Samen met je lachen, Voordat je gaapt… Eventjes stoeien in het grote bed. Mijn geweldige kind, Jij hebt mijn vertrouwen in het leven gered. Ik ben zo trots als ik naar je kijk, mijn lekkere knul. Een plasje op je pot en je geeft…

een kind in tranen verbergt stille wensen huilt zacht zijn dromen onvervuld het reikt naar sterren droomt van de zee ontdekt zijn angsten aan het eind van de dag waar duisternis valt ogen gesloten een traantje verschijnt zijn wens verdwijnt…

Wim zat zo stil te werken Hij tekende een spoor een spoor met zeven wagens Maar dat was moeilijk hoor En weet je wat hij heel vergat Toen hij zo stil te werken zat Dat hij een glas naast zich had staan die moe met melk had vol gedaan Ziezo het spoor is klaar Nu gauw eens drinken gaan maar 't glas lag om en poesje Keek Wim ondeugend aan…

Wanneer je s'avonds in mijn armen ligt en zachtjes naar dromenland vertrekt. Kan ik uren naar je kijken en voel 'k hoe mijn hart soms samentrekt. Plotseling krijg ik een krop in mijn keel tranen druppelen uit mijn ogen. Ik hou zo waanzinnig veel van jou en daar is geen letter van gelogen. Want ook al ben je nog zo klein je aanwezigheid…

Ik ben jouw grote held Groot en sterk En zelfs dapper Werpen je ogen me toe Maar als ik je daar zo Zie lopen Je schrille levenslust In haast te grote sprongen gegoten Hou ik m’n pas in Weet ik wat moed is Een sluwe poging Om het leven bij te benen…

in verbaasde ogenblikken schonk het leven jou aan mij verwondert door het wonder toch uit het niets kwam jij. jij gaf me iets wat niet bestond voordat ik jou aanschouwde wie was ik dat jij je aan mij toevertouwde.…

een nieuw leven zonet ontstaan overviel me met zijn gloed vol warmte weg was alle pijn…

Als een zonnestraaltje Kwam je in mijn leven Met chocolade ogen En krullend haar Je bracht zoveel blijheid mee En je lag daar in je wiegje zo tevre Huilen deed je bijna niet Een blijde lach is wat ik zie Voor je grote zus soms een bezwaar Maar daar maakte je het ook naar Je trok erg graag aan haar haar Maar kreeg bij haar altijd alles…

Soms zit ik heerlijk weg te dromen en staar ik uren naar de horizon dan zie ik m’n dochters voorbij komen en weet weer hoe mijn trotse vaderschap begon Dat was iets wat moest groeien ik wist niet wat me te wachten stond maar toen het zo mooi ging bloeien maakte het mijn levenscirkel rond Ik verwacht niet veel van het leven probeer gewoon…

De dag dat jij geboren bent, Die weet ik nog heel goed. Er kwam een zonnestraaltje bij Maar met een beetje zwaar gemoed Een dag in de zomer je was 4 Uit school, ik wacht, en daar huppelend, Met de zon op je gouden haar, Zeg je mam ik hou van jou En mijn grootste geluk is daar. Als puber lief, dwaas, alleen Vegetariërs, maar daar kwam…