Innerlijke zelfwaarneming Nadenken Over eigen doen en laten - Ontbrekende vaardigheden? - Wat het is Hoe het moet Had ik eerder dan jij In de gaten - Kijk in de spiegel Zie je gezicht Wees eindelijk eerlijk Jij Veel meer nog dan ik Voor een groot Zelfzuchtig ego gezwicht…

De foto van de dag een beeld dat je niet zal verliezen Misschien een bittere last wat zal je kiezen Dat beeld van onwel of die schim die is verdwenen De dag gaat snel maar die foto is gebleven…

Misschien niet genoeg geleden of uit het verkeerde hout gesneden Niet ons geest dan het lichaam wreed getimed gepijnigd, irritant en bekwaam Wakker houdend lust ontnemend een carrousel vol ellende gevend De slaapdemon is onvermoeibaar trucks in varia op het nachtkastje klaar Winnend van alcohol drugs en pillen één uurtje slaap is al wij…

Wat kan de mensheid klagen, We kunnen niets verdragen. Het is te warm of te koud, Het is te zoet of te zout. Die is te dik of die te dun, die is somber die heeft te veel fun. Die is te groot die is te klein, Die heeft bier maar liever wijn. Die is te donker die te licht, Die is hetero die een nicht. Tja wat kunnen de mensen eeuwig…

er is geen pijn meer in dit land geen angst en ook geen leed maar ook geen lach, geen warme liefde geen leven noch vereenzaamd sterven (wij zijn tenslotte allemaal wel ergens Calvijns erven) die Jezus spelen, minimaal en zelfs voor God en elke ooit gekende dader redden willen, liefst uit de goot (slachtoffers? die gaan vanzelf wel dood)…

Een vruchtbaar zacht weidegroen landgoed in liefde verpand aan veel harten speelde een eenling veel parten die sprak zonder vriendelijke groet hij omheinde de wei en zijn boze tong zei dit hier is van mij de menigte raakte confuus en verstoord besloot toch een beetje verbolgen “we zullen uw voorbeeld maar volgen” palen ze werden de grond…

En iedereen zegt Mijn zus is net een barbie 't Is een popcultuur…

Voor zonneschijn komt er regen, hetzij als eeuwig lijkende miezer, hetzij in de vorm van een door een korte stortbui gevuld bassin, vervuild door al het wildlife. Het zij zo. Een druppel die, alvorens terug te keren, nog een lange val moet meemaken, moet vieren, moet liquide blijven en de droogte bevloeien. En de rivier slokt hen allen…

Ik loop langs grachten, pleinen en door stegen, bezie de stad die trots is op de stad Al hebben, wie er wonen, het gehad met dromen die ze hadden maar nooit kregen want ‘toen’ is lang gekoesterd maar belegen de humor die je zocht, klinkt nu zo plat Wie lacht nog als ie moe en afgemat zijn wielklem kwijt wil raken in de regen? Maar kom…

Mag ik U zeggen? Pardon? Of ik U mag zeggen. Ehm... Mag ik geen U zeggen? ..... Weet U niet wat U betekent? Jawel... Zeggen ze nooit U tegen U? Nou eh... Hoe oud bent U? Vijfenveertig... O... Ik dacht dat U ouder was. Oh... U heeft vast al een heel leven geleefd.. Nou, tot zover.... Toch vind ik dat U een U bent. Nou oke dan. Speelt…

Vanmiddag kon ik zo mooi fluiten - nee mooi is niet het goede woord zelfs fluiten niet - maar ik liep buiten en wist, want voelde me gehoord Geen kind'ren die hun ruzie staakten geen prachtvrouw die verliefdig keek geen zon die alles lichter maakte en weer thuis bleek ''t dezelfde week maar toen ik floot, vanmiddag buiten, was alles beter…

MOBILE HANDIG DING HEEFT IEDEREEN VANDAAG KAN NIET MEER ZONDER TRINGGGGGGGGGG…

Wanneer is het genoeg, als je voldoende hebt? Wanneer is het voldoende, als je meer hebt? Wanneer je meer dan voldoende hebt, heb je meer dan je aankunt en ooit bezitten zult. Maar wanneer is dat? Want tevredenheid is in deze tijd nooit genoeg.…

Leeghoofdige verantwoordelijkheid. Zonder visie, zonder spijt. In politiek of zakenleven. Wat is jullie echte streven. Maai maar om je heen. Zaai maar haat en nijd. Maak mensen het leven zuur. Jullie zijn veel te duur.…

Was jij erbij Toen het gebeurde? Was jij erbij Toen het zich voltrok? Was het dat moment Dat het jouw gedachten kleurde? Was het vanaf toen Dat jij steeds schrok? Doe jij nu mee Net als zo velen? Heb jij nu ook jouw mening klaar? Kan het jou Dan echt niets schelen? IK vind het vreemd IK vind het raar Het was een toeval Het kon gebeuren…

Drie dode mensen in een maand tijd pal voor mijn deur Politie zegt afdekken die hap geen gezeur Het Maasmeisje gehakt door vader in bonken in plastic tasjes gevonden tussen de stronken Hoe kan het verkeren Surinamer doodgeschoten tijdens het parkeren Twee dagen later de hitte bedwongen Turkse jongen van vijftien…

ik praatte als een waterval een spraakwaterval mijn spraak valt in het niets terug in het water…

Op de roltrap van het leven blijft de gang er altijd in, tenzij de stroom wordt opgeheven.…

grauwe gebouwen gehouwen uit steen bemande vrouwen geflankeerd door geen 1 de nacht belooft me iedere keer weer stranden en palmen en ik prostitueer het licht, onheilspellend nadert te snel de seconden aftellend weer terug in mijn vel de mieren ontwaken en rekken zich uit het doet me fel braken hun verstommend geluid bedrijvig…

Traag en bedroefd langs de deuren Ziet men hem steeds maar weer gaan Om met wat rozen te leuren Doel van zijn trieste bestaan Hij houdt zijn tranen verborgen Diep met het hoofd in de kraag Angstig en bang voor de morgen Zo is het leven een plaag Vaak is hij met zijn gedachten T’rug in de tijd van weleer Rustig ontspannen de nachten Zonder…