Mozart in the air een en al lichtvoetigheid kijk eens hoe hij swingt…

Verzonken in een zee van tonen legt muziek woordenloos een vinger op een wonde. Het kust mijn beminnend hart langsheen de weg van het gepeins. Muziek tovert stilte over een melodie die de diepste snaren van mijn voelen raakt. Dansend op mijn golven zwevend over mijn gemoedsrust. Muziek zet mijn hart en ziel wagenwijd open. Soms als een…

...e se a volte da l’impressione del ragazzo chiuso, un pò musone non farci caso che dentro ha un grande sorriso... (Eros Ramazzotti) Muziek zegt alles met of zonder woorden die niet nodig zijn voor deze taal die jij en ik begrijpen door te luisteren met onze poriën van kippevel Luister maar lieveling naar Ramazzotti en je weet…

Dichter wil gevoel vertolken vlijt de klanken op papier muzikant heeft niets met woorden huppelt op klinkers van de poëet. samen beklimmen zij het toneel d'een met woordenstrijd d'ander met gevoelige snaren dan gebeuren er vreemde zaken zonder dat zij elkaar verstaan verklanken zij ieder vanuit eigen hoek de emotie van het leven en…

Ik speel het spel en de muziek. Ik draai me om en droom een werkelijkheid.…

Vrolijk slaan zijn handjes de trom De wereld om hem heen vervaagt Het ventje buigt zijn armpjes krom Niemand die hem nu nog uitdaagt Hij is de beste van allemaal Zijn trommel is zijn beste vriend Trots slaat hij in de kathedraal Het beste applaus heeft hij verdiend Vrolijk maakt het ventje een buiging Nu is hij niet bang, nee voor niemand…

Heerlijk om bij de klanken van Händel weg te dromen Gedachten te kunnen verruimen als de oceaan zo wijd Woorden druppelen als watermuziek op het papier Dit gedicht aan het menuett suite no.3 G - DUR toegewijd In een snel tempo fluit de klarinet in alla breve maat De violen laten zich veroveren door het "Rigaudon" Een volksdans uit de Provence…

Smachtend en afgewezen In openstaande klanken en vrijheid zoals levendig en ernstig kunnen samenbrengen puur en ongedwongen de laatste noot uitgewrongen…

uit de bodem van je klankkast jaag je vogels in de lucht die met vleugels stilte opensplijten in hun vlucht…

Als je niet wordt als het kind staand op de brug in de wind en je vergeet hoe het leven toen was eens aan de rand van de plas als je niet wordt als dat kind dat je ooit was, teerbemind, mis je het beste wat je ooit bezat weet je niet meer wat je had als je niet wordt als een kind dat zoekt en wonderen vindt zingend en dansend het leven ontdekt…

Zijn akkoorden snijden door me heen Slepen me mee als hij speelt Naar een plaats ergens in de hemel Rustend op zijn melodie…

de orgelpijpen vallen hijgend dicht na hun halsbrekende toccata-plicht de galm versterft in deinende rimpels palliatief uitgeleid door hoofse klavecimbels partituren zien hun einde naderen dwarrelen neer als herfstige bladeren hobo en fagot slaken de laatste zucht wijl cello's vertrekken voor hun ultieme vlucht de harp streelt zich in weemoed…

dein ik solo mee op ijle tegentonen volg de lage echo’s terug naar het koor grijp het trage stokje van de oude dirigent loop ik over water in een soepel ritme van kabbelende stemmen murmelende fluistermonden tot ik eindelijk meezing met de muziek in stemmen nog net op tijd voor het slotakkoord…

's morgens in alle vroegte om tien voor vijf zingen alle vogels de longen uit hun lijf 'n prachtig concert zonder begin of end in alle toonhoogtes zelfs zonder dirigent hebben ze gezamenlijk het hoogste woord totdat de stad ontwaakt en niemand ze meer hoort…

Gezweepte uit Afrika onder blank gelabeld slaaf van witte meester vocaal muzikale troost Geboren Afrikaan ritmisch als het hart adem leven gospel spel uit troost geoogst zwart label geboren kopstem zingt… zoetvloeiende verzen octaven langs de nacht als kristallen harten rillen dag en nacht versmelten wit en zwart.…

onze liefde is bezongen in alle soorten muziek jazz, blues of r&b als persoonlijk toegezongen klinkt de juiste snaar of toetsenslag bij adembenemend ritmische woorden door als hartslag in ons klankborst vol verlangen bereiken toegezongen woorden en klanken ritmisch het verliefde snelpompende hart.…

ach ik zag Greetje zingen ach ik zag je boezem springen het spinnewiel met charme draaien ik wilde in je haren graaien je ogen bloeiden als het vlas ik droomde dat ik je minnaar was je haar zo mooi getooid als morgen- en als avondrood ik verga aan je gezang ik verdrink in hoge tonen je keel is puur kristal kon ik in je boezem wonen.…

ik verdrink in je groenblauwe ogen zelfs je stem is van smaragd je keel trilt in het avondrood Strauss heeft je dit toebedacht.…

Ik hou van de weemoed in een lied als van mijn lichaam dat zich buigt over het jouwe en met fronzend reiken zich verzucht…

Een bruisende rivier stroomt door mijn rug en ik word meegesleurd; mijn vage onrust wast tot ongeremde wanhoopsdaden. Ik klamp me vast aan mijn saxofoon: een glanzende brulboei verscheurt de nacht met hese kreten. Terwijl de pluche bar, in rode flarden, op de wilde maalstroom draait, spartelt het publiek, met bleke handen, een verstarde…