Hij zocht altijd precies naar de juiste antwoorden Maar wist nooit bij welke vraag ze hoorden Ook zongen zijn gedachten hem toe En werd hij van al dat precieze denken nooit moe Maar opa precies wist wel de juiste antwoorden Maar nooit bij welke vraag ze hoorden De vragen bij de juiste antwoorden heeft hij nooit gevonden Deze vragen blijven…

De kleine wezens die tijdens onze vroege jaren vreugdevolle herinnering schiepen bij verteluur of eigen verbeelding geven het volgroeide brein vertederd medelijden met wie we eens waren "prille onschuldige zielen beheerst door velerlei schimmen" het sprookje toont een ander aanzien van het heuse onzichtbare leven dat ons voortdurend…

Eindelijk weer een wintermaan. Ik heb een hekel aan de oeverloze herfst zonder einde. Nu vannacht prijkte er weer als ooit tevoren een wintermaan. Zij koesterde haar kindjes met mutsjes op in nachtelijk weerzien. Haar kroost mag eindelijk weer eens kou lijden. Kou. Koude. De mensen hebben gelukkig weer wintertenen. En weer verkleumde vingers…

(voor Agatha Christie) Ik bladerde wat in een kinky magazine en mijn ogen bleven steken bij een foto uit jouw jonge jaren, waarop je als een onovertroffen fotomodel mijn hart harder deed kloppen, zo werkt dat. Je was pas één toen je vader stierf, dacht je soms dat hij op geheimzinnige wijze om het leven is gebracht, ben je daarom al die…

Mijn schoenen waren de zee en m'n voeten de boten, Ze fietsten samen in het prille ochtendrood, De zoete zee deinde op en neer, Het water klotste over de boten heen, Maar toen ik omhoog keek, Was de blauwe zee verdwenen.…

Als het paradijs nou op aarde is, waarom willen we dan naar de hemel? Toen de aarde werd geschapen, waren daar Adam en Eva, in het paradijs, dat paradijs was dus op aarde, terwijl iedereen blijft zeggen: als je doodgaat, ga je naar het paradijs! Het paradijs is in de hemel, maar het kan toch niet zo zijn, dat er twee paradijzen zijn…

Toen de zon over de einder gleed gleden plots tranen van mijn ogen Ik, die zo onder het eenzaam leed zou hier niet langer wezen mogen Terwijl zachte tinten verkleurden braken er duizenden zonnestralen Mijn ogen, die al zolang treurden wensten dat God mij kwam halen Toen ‘t stil achter de einder stierf week toch ’t eenzaam niet van mij…

Luister naar de liefde in je hart, die elke keer aan komt kloppen in een woordloos komen en gaan. Zij spreekt duidelijke taal, waar woorden alleen niet toereikend zijn dat mede te delen, maar waartoe een gebaar van liefde, zoals het kloppen van een mensenhart, in staat is.…

De vogel is vrij, de wind is blij. Het is een minnespel tussen deze twee geliefden. Zoals de wind de vleugels van de vogel streelt. En de vogel erop vertrouwt dat de wind haar draagt. Dat kan alleen maar liefde zijn!…

Jij alleen kent mij ten diepste jij hebt me getroost toen ik meer dan dronken heftig gevloerd aan diggelen lag. Jij geloofde nog in mij, terwijl ik mezelf opgaf. Jij wist me op te beuren, terwijl ik als een vis op apegapen lag in de benauwde vissekom die ik bewoonde. Jij vree met mij in een bizarre locatie. Ze hadden het zó volledig mis.…

Over de donkere velden in mijn geest loopt een man met dichtgeknepen ogen in een storm van zand Zijn gezicht rood en verbrand In de verte ziet hij het zoveelste licht vijf zonnestralen op zijn gezicht Ogen verblind door zand en felle straling wat ontneemt hem zijn openbaring? Verward vraagt hij zich af hoe ben ik hier beland? en steekt zijn…

De ziel is meer waard dan het lichaam, zo is seks om de seks zinloos en seks gekoppeld aan ware liefde zo heilig als alle heiligen. Vrouwen die hun lichaam misbruiken om mannen in te palmen zijn ver van God en dat geldt eveneens voor mannen. Onware liefde straft zichzelf. Gesol met andere harten slaat terug op onechte, wrede, zieke harten…

Ik weet niet waar mijn geest naartoe vliegt, of ik als een heks op een bezemsteel zit en bommen werp op doelen die het verdienen, of dat ik met engelenvleugels eenzame harten verwarm en droeve zielen opbeur, ik ben er niet echt bij, weet wel dat ik van alles doe, want iedere ochtend word ik supermoe wakker van mijn merkwaardige nachtwerk.…

Ik hoor het zuchten van mijn hart als stormwinden over pijnen gaan Morgen kijkt als gisteren zo zwart zou gisteren morgen nog bestaan? Ik proef alle tranen van mijn hart brutaal tegen de oevers stuk slaan Tranen uit mijn hart stromen hard zou mijn hart echter nog bestaan? Ik hoor het schreien van mijn hart om ‘t allerwegen verdorren van…

De schaduw van de nacht trekt mijn aandacht een schim op de muur dat is het begin van mijn avontuur samen spelen wij een spel mijn handen veranderen je in een aquarel glimlachend krijg ik plezier nu ben je in mijn ogen een dier bedankt schaduw van de nacht voor al mijn verbeeldingskracht!…

Uw leven gaat over doornen, Alles gedaan en gelogen. Nooit eerlijk verderf en leugens. Verknocht aan ondeugendheid geen graantje spijt. Zolang je leeft is er niets aan de hand. De onderwereld ligt op de loer je moet de overkant halen. Eerst betalen een geldstuk onder je tong Hades krijgt je ziel Hij is de God van die donkere ondergrond…

is iedereen binnen de ceremonie gaat beginnen de reus en kinderen wie zal hen hinderen praat geen onzin hier is het begin geen eind in zicht sorry het is mijn plicht rechtstreeks uit het oude woud de slang is oud en koud vannacht was ik dichtbij een boek lag aan je zij ga geen gevecht met ons aan wij zijn kinderen van de zon…

De dag van morgen kan ik nog veranderen veel heen en weer gepraat maar heel weinig gezegd als een kosmische dans op de choreografie van de planeten, de stilte de boekenwurm vrat zich door het boek overpeinzingen de wereld verbeteren èèn ding tegelijk wat doe jij?…

wachten voor de nacht door een zwoele duisternis neen, geen middernachtmis straalt zoveel macht ben je werkelijk zo zwart hier nog wat licht weet dat ik zwicht waar zit jouw donker hart…

Wie jij ziet, die ben ik niet. Wat jij hoort, breng ik slechts voort. En juist als ik ga, is het of ik er stil bij sta. Wat jij leest, ben ik geweest; voor wat hier staat, ben jij te laat.…