Mijn eega is wel zo van slag, komt echt niet alleen van zondag, welnee hij heeft het voor elkaar in tegenstelling tot ieder ander jaar: een probleem te hebben met " het uur" Een zucht stijgt op vanaf de bank: de dag duurt zo vreselijk lang, 'k heb het gevoel da'k een maand op ben en een ieder die mij erg goed kent weet: dat zoiets…

Het was het waard Voor wat het waard was Geen berouw of spijt Geen jankverhaal Vol medelijden Nooit heimwee Naar die rotte tijd Geen weemoed Of wat als? Geen bijna Of welhaast Ik knokte En vocht door Bleef toch alleen Op het laatst Het is het waard Nu te waarderen Die slechte tijd En hoe het zat Het moest er zijn Om van te leren…

Manlief en mijn persoontje gaan even naar de markt, hij in zijn scootmobiel ik de benenwagen: ga je niet te hard? Zijn snelheid past ie aan, zoals het een heer behoort, verveelt zich bij het tempo, de stilte wordt verstoord, door een schelle piep. Ik schrik me wezenloos, het is zo rustig buiten, die was eventjes voorbij,.…

Alsof ik nergens ben buiten hem om die zegt mij te zien zelfs niet als ik voor het grijpen lig na het kopen van een paar pumps knalrode nagellak op doe voordat ik hem smeer mijn parfum rijkelijk opspuit voor geurvreters zonder smaak ik kots wezenloos staar ik door het venster…

Vlak voor vakantie kreeg hij een attack op straat. Opgeknapt, toch op vakantie. Met een batterij medicijnen niet mogen rijden, toch gereden. Leuk huisje, Zuid-Frankrijk. Whisky gekocht, daar goedkoop. Op de laatste avond (die middag was ze door een wesp, verborgen in een tuinstoel, gestoken) had hij het zwembadje verlicht met tal van…

Dag lieverd, dag schat ik denk terug aan die jaren de laatste zeven jaren die voor mij zo intens waren Een liefde voor elkaar zo liefdevol, zo intens een houden van dat was mijn grootste wens Ik denk nog vaak aan die tijd hoe kon zoiets bestaan zoveel geven om elkaar in mijn herinneringen voortaan Vaak voel ik mij, door mijn ziekte…

Zijdezachte ogen strelen jouw gelaat, fluisteren van liefde die nooit meer over gaat. Vragen zonder woorden: "weet je wel hoeveel"? Soms gewoon benauwend, grijpend naar mijn keel... Geen leven kunnen zien zonder jou naast mij, als aan elkaar vergroeid levend zij aan zij. "Weet je wel hoeveel , hoeveel ik van jou hou"? Ik lees…

Daar sta je dan, aan de overkant Ik kan niet bij je komen want Er zit water tussen ons. Je steekt je hand op, enthousiast Ik doe mee, hou me aan de reling vast De brug is lang Een fluitsignaal klinkt luid We schrikken beiden, maar vooruit Om bij elkaar te komen, moeten we nu gaan lopen Kom je?…

Mijn rug, zei gisteren, doe het zelf maar, pijnscheuten gierden van hier, naar daar. Je kunt niet op, nog minder neer, allemachies, wat doet dat zeer. Overal een extra handje bij nodig, loop ik met stok en ben wat blij, met de aanwezigheid van jou, een extra paar handen, want met die alleen van mij, redt ik het niet. Dank je wel lieverd…

Je zucht, terwijl we een stukje lopen, kunt niet veel meer, elke dag wordt wat minder, de moeite die je ermee hebt, doet me zeer! Je wilt zo graag, maar de accu loopt langzaam leeg, telkens weer een beetje minder, ' k wou dat het anders was, maar weet je mijn lief, je zucht, je steunt, je kunt steeds minder, echter, steun op mij,…

Mijn allessie nu 62 jaar in mijn leven gekomen ineens was hij daar Bijna 7 jaar geleden gek op elkaar niemand hield het tegen de liefde was daar Het kon niet op maar toen zat het tegen naast mijn Parkinson ging zijn kanker zwaar wegen Een jaar geleden was de beproeving daar keiharde werkelijkheid voor en met elkaar Hier door…

Het windstille gedeelte van waar jij eens stond tussen de duinen midden in het zand daar is waar onze liefde een einde vond Het windstille gedeelte van de natuur zo mooi en blauw vertelt mij dat het over is het spijt mij ik hou niet meer van jou Door de stilte van de wind die je niet hoort door je tranen wil je zeggen dat je blijft…

Zou ik mijn hele leven nog eens dunnetjes over willen doen? Ach, waarvoor en eveneens waarom? Vermoedelijk verviel ik dan ook weer in alle ongerijmde fouten, in wat mij nu nog spijt. Wel weet nu heel zeker, ik koos wederom voor jou! Nu ben ik sterk gerimpeld, voor mijn gevoel niet oud, zelfs knagende gebreken voelen al vertrouwd…

Hoop,liefde en vertrouwen zonder deze drie voor mij geen leven meer dan ooit bewezen dit is alles wat je mij kan geven Hoop na zoveel verdriet en na ziektes ongekend hoop doet leven daar zal ik naar streven Liefde is iets ongrijpbaars zo diep en zo bijzonder je bent voor mij heel speciaal je bent iets van een wonder Vertrouwen daar…

toen jij er niet was ben ik gaan verzinnen van jij, zon en gras maar ondiep van binnen wist ik dat jij er niet was dacht jou op mijn bed hoe samen we vreëen en heel af en toe leek ‘t of wij het echt deëen maar dat leek vooral net nu jij hier niet loopt lig ik ’s nachts te woelen als de gek die zich sloopt met hoe hij je kan voelen…

Ze ruikt naar vanille met wat zilt hij fluistert gedichten in haar oor met plannen voor straks en nu om haar volledig te verwennen maar zij wil alleen maar praten over de voltooid verleden tijd hoeveel keer wil ze sorry horen voordat ze echt vergeven kan ze graaft een brede slotgracht hij weet zo langzamerhand niet of die nog te overbruggen…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Jij, ja, jij alleen, jij bent de vrouw voor mij. Je mascara is uitgelopen, maar het geeft niet schat. En ik zie dat je weer te veel hebt gezopen, je bent zat. Jij, ja, jij alleen, jij bent de vrouw voor mij. Je krulspelden zitten nog in je haar, het is geen gezicht. Maar mijn hart stroomt voor jou over en ik voel me vederlicht. Jij,…

Voor Jeannet Elleboog in elleboog Word ik vanmorgen Met jou wakker Adem die haast Onhoorbaar mijn Gezicht beroert Zo zacht dat ik Twijfelen kon of Je er nog wel bent Rust zoals alleen Totale rust kan zijn Ogen die nog worden Toegedekt door luikjes Die weldra opengaan En wij die in allesomvattend Vertrouwen met ons…

Je verlaat je grotje Stopt al je dierbaars in een doos Het huis dat jij alleen hebt opgebouwd Toont leeg en troosteloos Het zijn de laatste loodjes die je hier nog weegt Gedachten en herinnering Passeren de revue Verhalen uit het verleden De toekomst, wat die brengt En de hectiek van nu Er ligt altijd vuil onder een meubelstuk Hoe vaak…