Over plannen maken. In het verleden en het heden Probeerde ik steeds plannen te smeden Met het smeden van plannen Ga jij je voor een zaak inspannen Behoren mislukkingen tot het verleden. Veel kan Met een goed plan.…

Het lukt me niet Wie niet ziet Geen mooie dood maar een rijnvis Observeerde m'n bron en Meanderende lang voordat Woorden überhaupt kropen Meeuwen brengen eb en vloed Zodat het ruis en licht zo niet Prijs geeft zo zoet En het Andreas kruisingedicht Maakt alles zo spannend en smoel Vergeef me dit versje zonder doel Het ruis schuimt…

Van zonnebloemen is bekend Dat ze zich naar de zon toekeren Dat weten ze instinctief Dat hoeven ze niet te leren. Maar eens om de zoveel tijd Voelen ze zich verloren, Als ze bij een eclips De zon niet kunnen monitoren.…

Bij het vallen van een gedoemde stad verliet een visser het geweld het vuur zal spuwen iedereen gaat voor 't snelle geld De visser zit aan de waterkant zacht ruist het riet een joint in z'n hand en niemand die klaagt of 'm ziet Een of andere dode zangeres zingt op de radio een lied je moet eerst vangen voor je iets vindt en niemand…

Jouw leven een stramien van bergen en dalen Zoekgeraakte grenzen in bergen van hopeloos met dalen door 't stof Met respect voor jouw doen en begrip voor laten hoop ik oprecht dat jij voor later nu dus wijs besluit Doe dus zeker Echt niets dat jou later spijt Probeer het leven nú in later te plaatsen Trek grenzen voor nu. Verleg ze…

je reputatie naar de filistijnen de macht je zag het verdwijnen de nacht alles beklijft op weg nooit ingelijfd stroom verder in het niets zonder herder het lied omhult zonder enige reden dit mens als onbenul…

`k Snij voor mijn vrouw de rodekool, waar eens de kinderen uit kwamen, die baren we vandaag gewoon, dat is veel mooier, Amen. Hoewel als ik de kool bekijk, en ruik haar verse geur, de blaren prachtig in gelid en donkerrood van kleur, dan is het wonder dat ik zie, al snij ik haar kapot, in deze stomme rodekool, de vingerprint van God.…

Zonnebloem in de nacht troosteloos en grijs. Verliest al haar kracht en pracht. Terwijl de maan schijnt voelt zij zich verdrietig en nietig onder het zwart hemelrijk. Maar kijk in de morgenstond als het al weer licht wordt en de zon opkomt is zij reeds in de wolken. En haar vreugde is dan met geen woorden te vertolken.…

Een boek wordt nooit geboren uit een op roem beluste gek een verhaal groeit enkel van zaailing tot stek. Tot in de bast geschreven staat Boom adem mij Het is nu laat. Samen zijn wij stof geef me een verhaal supermat en dof nu wordt alles kaal. Reuze tof…

Als ik aan seringen denk Dan denk ik aan zeep groeiend en openbloeiend aan takken. Ik versta haar boodschap lichtjes. Witte seringen troosten en helen de patiënt op het ziekenhuisbed. Roze seringen heb ik nog nooit opgemerkt. En rode seringen zijn goed voor het bloed. Die prachtige tros met bloemen en hun etherische olie. Dampend in de vroege…

blad na blad knop na knop seizoen na seizoen staat de deur richting de eeuwige slaap te wachten geen deur blijkt open te zijn broeder wolf zuster maan alles beklijft en vergaat…

Mijn weg loopt stil en moeizaam, klimmend tegen 'n hoge vrije muur, afbrekende barmhartige pijnscheuten, heilzaam vecht ik naar bekwaam. Ik volhard in al wat ik ontmoet, ze zeggen, "toon je weelderigheid", maar kan niet zijn, wat ik niet ben, het simpele in mezelf tegemoet. Ieder loopt maar aan mij voorbij, niemand ziet mijn innerlijk…

Jonge bladen schieten recht omhoog gaan gedurende de loop van hun leven buigen steeds meer hangen totdat ze aan het einde naar beneden hangen, verticaal niet veel anders dan toen ze nog jong waren alleen nu andersom. Niet veel later zullen ze van de stronk loskomen sterven en neervallen op de grond in de modder waar de plant haar wortels…

Als ik mijn éne oog nu sluit en met het andere wat knijp schuif je hoogmoedig zomaar voor die grote rode zon zoals Venus in de sterrenwacht al had willen doen maar niet verder kwam dan een speldenknop voor een ballon. Ik zie je in je winters bedje mokken op zwart zaad. Zo van buitenaf bekeken heb je het te kwaad, maar ik wil het zeker weten…

Kleine groene speerpunten steken boven de grond uit doorboren de lentelucht lange smalle bladen omringen vredig en zorgzaam die witte wiegende elfenmutsjes.…

ik droom het blauw van de jacarandaboom oogverblindend mooi in zomertooi zie ik het blauw van de geurende bloemen dan kan ik alleen de jacarandaboom benoemen ik zie de intense kleuren bijna onnatuurlijk zo het lijkt figuurlijk zo het blijkt abstract als nep, een onecht geheel prachtige bloemen en het zijn er veel apocalyptisch…

U, cultuurdraagsters, dames, fluks, plant uw floxen, de natuur slaat toe!…

Een plantje waar ik iets mee heb. In de natte grond waar zonnestraal weinig komt. In een altijd donkere hoek. Zoals ikzelf vluchtend het grote licht, vluchtend de sterke stralenbundels van de zon. Dagschuw ben ik, ik ben eigenlijk een soppig kruid in nevel, bittere angst en met bloemen ook zoet. Dat plantje bloeit zo mooi tweekleurig. Eerst…

Hoe? kunnen wij opgesloten blijven aangezien wij gemaakt zijn om te vliegen vliegensvlug uch uch uch zzz mug slaapt slaapt zzzz mug ga af zo maf zuig het bloed uit mij lichaam en de slang gang licht gang eind luch eind pad ga en wacht nooit meer op het eind dat komt ooit uch uch uch luch geen oogst dit jaar alleen maar…

Een groot hart, heel veel pit, het zonnetje in huis, een kostbaar bezit. Vincent van Gogh vergrootte haar roem, de koningin der planten: de schone zonnebloem.…