Ik kan niet dwingen dat je van me houdt Als ik smekend met mijn blik mijn liefde naar je straal Wanneer het hartkloppen van jou het ritme van de dag ontwaakt je je omdraait, en zuchtend ademhaalt weet ik dat je weer spijt hebt van de nacht na wellust ingegeven door meelij en drank komen zelfverwijt, schuldgevoel en gevoed door je afwijzende…

wij waagden het niet ons te ontbladeren naar elkaar te luisteren in de ogen te kijken al waren wij goed gekleed daaronder droegen wij oude lompen kwamen woorden nooit uit het hart keken ons aan maar herkenden ons niet wij waagden het niet ons te geven uit angst niet genomen te worden verloren ons weer kwamen niet samen maar aan elkaar…

Roerloos lig ik hier, stil als een blad op de grond. Zonder lucht adem ik nu en ik zie zonder blik. Herinneringen spinnen beurtelings door mijn hoofd. Wild was ik toen van verlangen, dronken nu van melancholie. De plotselinge golven in mijn leven zijn kleine rimpelingen in een plas geworden, de heerlijke storm in mijn hart is even…

Nee, het valt niet mee, opnieuw beginnen Ik ben zo leeg, zo dood van binnen Hoe je het ook wendt of keert, het zal toch nooit meer hetzelfde zijn…

In serene rust, Lig ik daar, Uitgeblust. Zonder kledij, Na te sidderen, Van een wilde vrijpartij. De rust herstelt, Na een periode van lust, Liggen we daar alleen in het veld. Denken aan het feit, Was dit het waard, Heb ik alweer spijt. Verleid door het testosteron, Zo gevoelloos, Zo dom. Op zoek naar ware pracht…

Mijn kaarten op de tafel je hebt ze al gezien de heer ligt op de grond ik heb enkel nog de tien Ik wachtte op de dame maar die bleef in het spel een spel dat ik niet winnen kon ‘k bleef achter met de nel Oh het schudden ging me veel te snel ik had alleen maar oog voor wie er aan de tafel zat ik zag niet wie er loog Dit was ook niet een…

Overgoten door de ochtendnevel onderweg, Wandel je blootsvoets over de harde kasseienweg. Je wou en zou enkel deze weg nog kiezen, Al zou je hierbij al het mooie verliezen. Maar eens de nevel op zal klaren Zal je merken hoe je liep op je eigen blaren. Wees daarom voorzichtig met de keuze van dit pad. Het kan wel eens de weg zijn naar het…

Wijn vloeit rijkelijk stemming is gezet je lacht naar me maar je bent al bezet Je ogen blijven staren speels raak je me aan onschuldig op m'n rug moest niet verder gaan Spel wordt gemeen strelend onder het laken alleen ons geheim toch had ik 't moeten staken…

nu is het stil en al wat ik verwachtte was benéé mijn trots een gil kwam al te plots en ik begreep en gij bekwam ter late ure toen de nacht als een deken u bezwoer en ik u raapte van de vloer waar u te neder was gedaald wij hebben elkander nooit bezeten al klinkt bezit als een nood in het koren doch wij schoven en leunden met en…

Laten we de strijdbijl maar begraven ook al zullen we nooit vrienden zijn graaf een gat en gooi die bijl erin de opluchting daarna is fijn 'k weet niet eens meer hoe het gekomen is want zelfs vrienden waren we niet toch vlogen we elkaar steeds in de haren en juist dat geeft toch verdriet en al zullen we nooit vrienden worden wat natuurlijk…

Met ingehouden woede en stoom fluitend uit mij oren komt het mijn gemoedstoestand niet ten goede jou aan te moeten horen. Ergernis alom, overal weet je op te zeiken. Dan barst in mijn hoofd de bom en is het jouw beurt om uit te kijken. Pandora's doos is open, schuimvlokken bespatten je gezicht. Probeer het niet te ontlopen, ik zal aanhouden…

groenblauwe vensters bespeuren deinende golven spiedend naar kalme zee doen ze hun beklag raamwerken lagen tentoon gespreid nu onder puin bedolven tot op heden vandaag de dag…

Ik heb ze reeds jong geschreven, mijn verzen, Voordat ik wist een dichter te zijn, Als vuurwerk spattend, vonkend en vol leven, Bruisend als een fontein, En die als kleine duivels binnendrongen In 't rijk dat vol van droom en wierook was, Mijn verzen, die de dood, de jeugd bezongen, - En niemand die ze las! - Die op bestofte winkelplanken…

stil blikt hij terug op zijn wilde jaren vechten met de wereld betogen tegen onrecht weer een dode voor vrede het wandelen in de bossen met aan elke hand een lief zorgeloos proevend van alles morgen net zo min in zicht als overmorgen al kon bestaan de examens aan het meer waar gulzig de zon werd genoten het hoofd op een bed van boeken…

Zocht je warmte in de duisternis In tijden van eenzaamheid en angst Dacht dat ik je kon vertrouwen Maar eerlijkheid duurt 't langst Kwam ik later achter Jij was stil, nu weet ik de reden Jij wou altijd meer Nog 'n vriendin erbij, jij Gewoon nooit tevreden…

Saai Hè Strafwerk! Alleen Op De Gang! Mensen Kijken Je Aan Alsof Er Een Stempel Staat..: Strafwerk! Je Zit Op De Gang Uren Lang! Je Zit Er Maar Te Pennen! Als Je Altijd Stout Bent Moet Je Er Maar Aan Wennen! Moet Je Briefje Halen! Dat Is Balen! Moet Je Een Uurtje Nablijven! Weer Een Uurtje Schrijven! Joepie! Dat Is leuk Jij Lacht Je In Een…

Uitgestoken hand zeeen van tijd Ledig land wachten op eeuwigheid. Gemiste kans verzwegen woorden gebroken lans muziek zonder akkoorden. Gehad, geweest, voorbij Hoe lang moet het duren, alvorens een spijtbetuiging te sturen?…

Had ik mij nu eerder bedacht, Dat ik op geen manier ooit zonder jou kan leven, Dan was ik nooit bij haar gebleven. Kon ik in de toekomst kijken, Dan zag ik toen wat ik nu zie En wist ik dat liefde zoet als suiker, Boven al het andere staat. Dan had ik je nooit verloren, Maar ik bedacht het me te laat.…

een dichter die met vakantie gaat en smart aan anderen over laat een bevlogen kamerlid die even niet met uw problemen zit vrijheid verkozen gewillig vrijwillig niet gedacht aan werklozen het leven is grillig oprechter dan recht echter dan slecht eerlijk gezegd wat is echt ? onwetend het gemis wat verbondenheid is.…

Mijn gedachten worden de baas over me ze spuien wanneer ze zin hebben ik word steeds minder stabiel lijkt het wel Ik val ineens uit, uit woede uit frustratie die ik niet kan beheersen gevoed door onzekerheid en angst geplaagd door twijfels en gepieker Het lijkt of ze mijn wil overnemen ik mag niet zelf mijn verstand gebruiken ik beschadig…