Een eekhoorn eet eeuwig eikels eieren, En eist etend enthousiast eerbied. Een emanatie eindigt eigenlijk, Etherische echo`s excuseren eerlijk Edith...…

Als je doorlopend dicht Betekent dat allicht Dat ergens anders Doorlopend wordt geopend.…

slinkse sluikse kwalletjes showen balletjes op walletjes sjansen vooral bij de rozen als ze hun liefje lief kozen als liever luie balletjes…

zo graag wil ik onbegrijpelijk mooi kunnen schrijven dat ik onwillekeurig tijdens het niets doen tussen twee activiteiten (luisterend naar Les Funérailles van Liszt) op een kladblaadje met fraaie krullen neerpen: onbegrijpelijk mooi…

Dat gevoel te vangen, erdoor te worden gegrepen op mijn meest kwetsbare punt. Ernaar te verlangen te worden overspoeld door een overweldigende drang, te schrijven over iets wat onbedoeld, je diepste werk'lijkheid onthult. Dat gevoel, zoekt beweeglijk als een slang, kronk'lend zijn weg naar buiten. Dat gevoel dat in gesproken…

Hij draagt de wereld in zijn ogen woorden gevangen in zijn lied zonder reden ontnomen van de dialoog soms ritselen ze voorbij in een zonnestraal als vloeibaar koper dan weer in een trieste glimlach als voetstappen verloren in de nevel van het ochtendlicht…

De logica is tegenwoordig zoek Bij het bakken van de pannekoek Sinds het meervoud, zogezegd Op de pannenkoek beslag heeft gelegd De koekenpan valt nog wel te verdragen Hierin kan immers meer dan één flensje garen Bij de koek echter rijzen mij slechts de haren En daarom wil ik de koekenbakker vragen Die dit taalkundig misbaksel heeft bedacht…

Met woorden gerukt uit noodverbanden leid ik zinnen richting zee Is een gedachte niet voorhanden dan zwalk ik dobberend naar geen idee…

De dichter wandelt dromend door de stad Hij kijkt met ogen licht en transparant hoe het leven zich voltrekt Dag en nacht is alles in beweging en staat nimmer stil Getijen vloeien in elkaar stormen razen harten jong golven beuken ouderdom liefdes staren blind de nacht muziek vergeet de jammerklacht De dichter wandelt dromend…

Zelfs als een aspirerend taalgemaal geen inspiratie heeft, nog niet, ver weg, zit in de letterstroom een goed verhaal te wachten als een merel in de heg. Want een gemaal, zo'n draaiend waterding -het is geen echtgenoot die ik bedoel- -al draait-ie rondjes om zijn lieveling- houdt door gestadig werk zijn maalgevoel. Dus laat de hersens…

Taal is een schitterende pracht van letters, klinkers en combinaties maken. Spelend een inhoud eraan geven of kracht misschien zelfs gevoelige snaren raken. Woordspelingen waardoor men zich verrast voelt steeds anders bedoeld…lees en hoor Rock & Blouse Rok & Blues Rok & Blouse Rock & Blues Dezelfde klank steeds anders geschreven,…

Mist heeft op de eigen bank plaatsgenomen de stoel van pad blijft leeg de hond moet op zijn poot spelen aangezien de pan waarin normaal hersens zijn gehuisvest als schoteltje fungeert overvliegend ambitie uitstraalt de huid van de olifant verdikt prikklokken ontregelt het gewricht een kom aanbiedt met stemmen die gevorkt in een buis gedwongen…

De letters in m'n hoofd vlechten zich - twijgen aan een boom tot manden vol met woorden in felle kleuren - rood en bruin zo ook de blaren in de toppen van een kruin ze dwarrelen naar beneden in zinnen vol verhaal en leven…

en ik, ik probeer het te verwoorden je vertelde me wat woorden maar je woorden zeiden me niets gezegdes rolden uit je mond, je zei me iets, maar 't zei me niets je vertelde me wat dingen je praatte, scheldde, schreeuwde omdat ik je niet verstond.…

In de begingroene lente zat, Een eik zijn knoppen uit te schudden, Zijn schorsachtige begingroene schubben, Barstten tegenstaandedat, De flauwgele zon gloeide evenmin, Ver onder haar stand te branden, Haar flauwgele oostelijke standen, Plantte hitte desalniettemin, De eik dronk zijn water gestaag, De zon kreeg een heldere kleur, Zo brachtten…

onder het lappen van de ramen door zegt ze glashelder: ik ben niet zo voor alle vrijheid van het woord men praat zo snel de grens voorbij niet iedereen kan nuanceren dat is nou juist een wens van mij want die vrijbuiterige losbol van de overkant die lult maar over kut en geile gladiool zo ben ik thuis niet grootgebracht maar met respect…

krachten botsen als een grillig lot brengen mensen samen en uiteen schuilen diep en vluchten ver zoeken naar de levensbron jalousie en ijver maken tongen los het oog ziet slechts een deel kent niet de ruime blik van verre horizonnen maar slechts een blinde vlek die groter wordt verdwaalde scherpe zinnen snijden door de eeuwen heen niet…

flitsend laten luisteren dat hij het heus wel kan supersnel de R verdoezelen zodat niemand het verstaat liesjeleeldelotjelopen langsdelangelindelaan er klinkt applaus hij lacht zoals altijd…

Dwaallichten speuren over het water Hebben niets gezien dan aardedonker, Sneu Twinkeling in haar ogen doet vermoeden Dat zij vannacht is ontmaagd Neu Ken jij eigenlijk het verhaal dat zij laatst Vertelde tijdens het bereiden van nasi in de Keuken? Huilend, met biggelende tranen op haar Wangen die weer droogden na een Journaal Met louter…

Een andere wending geven aan een slinger van woorden tot ritmische slotakkoorden waarbij klanken streven naar het klinken van zinnen in het prachtige spel van taal laten letters zich beminnen raken woorden soms als staal om spijkerhard opnieuw te beginnen…