Hé jij toekomst Ik weet niet wie jij bent, wie ik word. Hé jij toekomst Jij weet wel wie ik ben, wie jij was Hé jij toekomst Later word ik groot net als jij Later word ik jou…

Vroeger had ik later nog De toekomst was van mij Ik had het leven voor mij Nu ligt het achter mij Vroeger had ik later nog Ik heb al wat ik bezat Maar alles wat ik heb Ik heb mijn tijd gehad…

Het is net alsof ik, door de tijd wordt ingehaald, bij elke grote harde tik, wordt ik iets achteruitgehaald. Ik draai in tegengestelde richting, met de klok van het leven mee, en elk uur volgt weer een lichting, gaat er een stukje toekomst passé. Het verleden blijft zich herhalen, de afstand wordt steeds meer, ik wil geen herinnering ophalen…

De klok tikt rustig door uur na uur, dag na dag. En toen hij seconden verloor was hij eventjes van slag. Door de sleutel weer opgewonden op weg naar volgende uren. Per minuut weer zestig seconden 't mag voor mij een eeuwigheid duren. Al staat de klok wel eens stil de tijd gaat gewoon door. En alles wat ik wil is de tijd terug die ik…

De hoogste bergtoppen heb ik bereikt Geen vallen meer of opstaan Vooruitkijkend naar datgene wat me te wachten staat Lijkt het heel eventjes Dat de tijd stilstaat…

In je jeugd besef je niet dat het leven vele aspecten omvat we leren tijdens het spelen met broer en zus te delen op school krijgen we allemaal gym, rekenen en taal discipline wordt je bijgebracht ...wat je regelmatig minacht... ga je van iemand houwen wil je het liefst snel trouwen kinderen, een mooie baan maar dan komt het er op aan tegenslag…

Ach weet je, ze blijven haar maar vragen, of ze éven luisteren wil... of ze één minuutje heeft... of de koffie bruin staat... of ze thuis is, éven tijd heeft? En weet je... ze lúistert, hééft een minuutje, zet koffie, is thuis én heeft TIJD. Heeft ze dat niet, dan maakt ze het en weet je, dát zouden meer mensen moeten doen. Te makkelijk…

Tijd kan me mateloos vervelen Ik kan in de minuten verdwalen Tijd kan de wreedste wonden helen daar waar de beste medicijnen falen Tijd kan me eindeloos boeien, Je kunt het niet terugdraaien, Het is onmogelijk uit te roeien, Maar 't kan wel twijfel zaaien, Tijd is iets onvoorspelbaar, Soms heel snel, soms tergend traag Ze neemt iedereen…

Gisteren een tijd voorbij gekleurd door licht en donker herinneringen Vandaag een tijd om stil te staan gekleurd door denken en voelen bespiegelingen Morgen een tijd een dag een uur gekleurd door het gewoonste verwondering en licht gelukkig nieuwjaar…

In de tredmolen van 't leven draai je alle rondjes mee verliefd, verloofd, gelukkig soms verdrietig, vaak tevree. Eerst gaat hij langzaam je merkt het niet als kind pas in de tweede ronde als je snelheid prettig vindt. Je bent ouder en bezagdigd bij het luiden van de bel in die laatste ronde draait hij veel te snel.…

Als de schoonheid van een witte lelie bloeiend in haar pracht en praal Zacht verspreidend een aangename geur is zij de schoonste van allemaal Maar als haar schoonheid begint te tanen zij langzaamaan verdort Is zij niet meer de schoonste van haar soort Zo is het ook met ons leven het gaat zo snel aan ons voorbij We hebben tijd gekregen…

Het leven bestaat niet uit vrije wil je bent ongevraagd op de wereld gezet als je jong bent sta je er niet bij stil je speelt buiten of gaat naar ballet. Studeren, werk in fabriek of kantoor als je geluk hebt een levensmaat maar dan heb je nóg niet door of vrije wil wel echt bestaat. Mannen zullen van werk balen gaan maar moeten voor inkomsten…

Toekomst hij is er weer Je toont altijd zo ver weg, ergens onbekend Toch verbaas je mij steeds weer Hoe snel je er weer bent…

TIJD tijd is als water krachtig, transparant tijd is als vuur machtig, dominant tijd is als vrijheid ongrijpbaar, beperkt tijd is als een bloem fleurig, verwelkt tijd is als licht helder, pijlsnel tijd is als het leven oneindig, een spel…

haasten, haasten rennen, rennen vlug, vlug 's morgens heen en 's avonds terug haasten, haasten rennen, rennen wat een verkeer 's morgens file en 's avonds weer haasten, haasten rennen, rennen o, wat een stress 's morgens half zeven en 's avonds half zes haasten, haasten rennen, rennen gut, wat ben ik moe 's morgens ogen open…

ik roep en ik gil mensen moeten uit de weg omdat ik dat wil ik heb haast zien mensen dat niet? laat mij erdoor dit is geen lied ik ren en ik val ik sta op die mensen zijn mal iedereen denkt aan zichzelf het is eerlijk ik kom te laat mijn hart klopt onbegeerlijk eindelijk ze denken toch aan mij ik ben op tijd hij redde mij…

Op onze witte borden lagen mosselen, eens jong, nu gemarineerd in lentegroene olijfolie van eeuwenoude bomen naast stukjes wijnrode paprika te zonnen in een streepje licht. We hadden zojuist de Rialtomarkt gemist. Rondom ons terras werden de kramen afgebroken. Een vissenkop lag in de goot, een darm verdwaald wat verderop, terwijl de straat…

Een peuter zoekt naar nieuwe letters Waarom gebruik ik ze veel teveel ? Puur verleden zonder spetters Tijd vernielt en houdt niets heel Een kleuter speelt met nieuwe woorden Wanneer kan ik dan eindelijk zonder ? Schone schijn als witte boorden Tijd vernielt en smelt dit wonder Een puber worstelt met nieuwe zinnen Wie kan toch haar kracht…

Een boom , om het even eik of weke waaiboom voeten in de grond , kil verdronken of dor gestraald woekeren , onbewust kleven aan rotting en einde niets te doen dan staan en ondergaan De oceaan , willoos onder het gescheur van warm en koud verlangen naar de maan en sterven op het strand kieuw en vin , tentakel en schub , koraal en wier fluim…

Ik denk nog vaak aan vroeger aan mijn mooie kindertijd, soms wel met weemoed, maar toch nooit zonder spijt. Ik zie ons nog lopen, samen langs de deuren, met een mooie lampion. Samen liedjes zingen, en wie het meest vergaren kon. Ook aan juffrouw Kikkerbil, die nooit wat geven wil. Of helemaal in m'n uppie naar een grote boerderij, want…