Ik fluister zwoele voorjaarswoorden. Die ik buiten niet zou zeggen, in de regen en felle zomerwind. Maar die hier bij de kachel klinken als een houtblok op de hete vuren van wat ik nu zou willen. Zwiepende takken en krakend hagelraam klepperende brievenbussen buiten, en in mij woedt windkracht negen.…

Het lege Spaanse café, wij zitten daar bij de open pui, met een ober die de stenen vloeren dweilt. Drie mensen met uitzicht op de wilde zee, en de regen die met vreemde vlagen in het zoute water valt De muziek van Jean Michel Jarre die hard over het strand heen waait Rijen palmbomen die in gelid kromwaaien alles lijkt onecht Alsof ik…

Zachtjes dompel ik mijn voeten in het mediterrane blauw Dit is het gevoel van thuiskomen Ver weg van de regen en kou De warme zon streelt mijn huid en laat haar stralen gloeien Het land waar tijd niet toe doet Waar olijven rijpend bloeien Voor altijd wil ik je proeven Lief Kreta, land van eenvoud Heimwee vult mijn gedachten omdat ik…

Het is vrijdag vandaag is het vrijdag Misschien ook wel zondag Mij maakt het niet uit het had net zo goed donderdag kunnen zijn Je sterft toch wel ooit dan denk je ook niet aan dagen hooguit aan jaren of goede herinneringen slechte kan ook Maar nu is het vrijdag 2 Mei en maandag is maandag is feest in het land Behalve voor hen, zij moeten…

rond het licht van een campinglamp spelen perkament gevleugelden hun dapper vlinderspel…

Het eigen huis wint aan waarde, als je er niet bent, wordt dat de mooiste plek op aarde. Een strikje verdient die heerlijke stek. Daar kan geen Bonaire tegenop. Het eigen huis, die plek is top!…

Je draagt je bikini koolzwart met amore je schouderbandjes zitten goed je slippers wit nog voor ik je bekijk weet ik het al de zon kijkt ervan op je taille maakt furore…

Zacht zonnetje lief ik kom eraan Nog even door de kou heen bijten Morgen ga ik mijn kast induiken Zomertopjes in een koffer smijten Zacht zonnetje lief ik kom eraan Ik ga me heerlijk aan je warmen Op een ligbedje genieten chillen Je stralen vol van licht omarmen Zacht zonnetje lief ik kom eraan Je mag mijn natte lichaam drogen Kleur mijn…

De tijd losgelaten koffers rust ingepakt. Uren vertoeven in de bossen. Wonen in de kleuren, geuren geluiden van de herfst. Wandelen in een oranje-bruin bladerentapijt. Blakend zonlicht die onze gezichten weerspiegelen tussen de kaal wordende bomen. Kuieren langs kronkelende beekjes, gedachten door het klotsende…

De klok efkens stilgezet geleefd op het ritme van ons lichaam. Wandelen aan verlaten stranden, turend, luisterend naar het klotsen van de golven. Geuren van de zee opsnuiven. De Normandische kust nog steeds verstrengeld met de oorlog rakend, treffend. Kerkhoven, die respekt, sereniteit afdwingen, om stil van te worden. De Normandische…

Het hele jaar kijk je ernaar uit de planning staat centraal het hele jaar met maar één doel drie weken er tussenuit. De laatste week voor het vertrek van alles nog te doen een stofzuiger door het huis een doekje door de w.c. vervolgens gaan we dan op pad, gepakt en wel alles stond klaar de deur gaat dicht de sleutel hiernaast want buurman…

Drie witte slangen licht aan weke lantaarns gehangen kronkelend door een zwart koud bed - waar klamme lakens kil en kammen breken vale stilte flakkerend weg als ’t morgenlicht de stroom afzet En aan drie glazen rode edelsteen hangen leergelooide handen - door strijd verleerd - met zich alleen opgevist in lange nachten struikelen zij in…

De zee/Il mare Wil me wat vertellen hij fluistert naar me komt steeds dichterbij trekt zich weer terug komt opnieuw en verdwijnt Dit herhaalt zich ontelbare malen Zijn verhaal wordt steeds luider Zijn taal steeds duidelijker Kom ga met me mee Kom, kom, kom..... Maar ik kom niet Draai me om en ga naar huis.…

wie weet niet hoe snel het gaat als je zus in spagaat van een berg afgaat ja zei mijn zwager ik stond gewoon op de ski’s boven op de top naast haar we zeiden nog als echt paar met de hele wereld in ons vizier staan wij nochtans lief particulier toen zij vertrok zo zei hij vertrok zij op caractère meer vliegend dan glijdend een stipje…

Nog zonder brandblaren in de zomertrein, een ingeprent opstaan voor ouderen, rijden we aan op zee: alleen te benaderen over een trap van smalle houten dwarsliggers; het lopen van moeders in ontzaglijke matrozenpijpen krijgt er een hoffelijk knikken in de knieën. Het groen van lieslaarzen op de pier, een mechanisch gereutel van werphengels…

ranke zuilen schragen wit de okergele bogen breken het licht tot schaduw in mijn ogen hier kon ik in dit land van toffe zon markante tuinen fonteinen en fertiele twijgen rust en stilte onder ronde bogen rijgen…

het terras ontvlucht de middaghitte in een groene kooi bijna eerbiedig schenk je mij dit koele wonder in de vijzel magisch fijngestampt heb ik je zo ijskoud nog nooit verlangd…

Werken "stop" 'k ben paf. Werken, voor even af, vakantie in aantocht. Eindelijk, 't leven neemt een bocht. Geboekt, Zuid Frankrijk, zon, zee, gezelligheid. Kaas, wijn, met 't gezin gelukkig zijn. Slapen, spelen, zingen, eten, drinken, tot onze ogen als sterren blinken. Vakantie, energie, kracht, bewust beleefd, de pijn verzacht.…

Naargeestige mistflarden trekken langs Zo koud had je het niet gedacht In Duitsland, op een camping Geen warme pyjama voor de nacht Je dochter ziek van kou en nattigheid ’s Avonds wordt ze hoestend wakker Misselijk zeker? Maar uit haar neus Kruipt een bosmier... arme stakker Na vier dagen weer wat opgeknapt De horrormier enigszins vergeten…

Liggend op mijn fiets wolkenluchten polderland forten en weiland wilde bloemen de geur van nat gras op mijn netvlies en ik denk aan niets mijmer van geluk…