Mijn hart is van steen. Het heeft emfyseem. Het is zwart geworden, door gebrek aan toevoer van liefde, die normaal door mijn aderen stroomt. Afgesnoerd zoals bij een amputatie. Nu zal ik het aan niemand meer kunnen geven. Het is dood, het heeft het begeven. Ik kan niet meer, heb geen verweer. Ik zie wat er nog komt, Ik ben nu de mond gesnoerd…

Twaalf gedroogde rozen Voor elke maand in het jaar Voor alle verschillende kleuren Voor die weinige woorden Nu leg ik ze hier Als eeuwige stille getuigen Laat ze verbranden en vervliegen Laat ze naar jou gaan Om weer plezier te hebben Hier op aard Maar nooit om te vergeten Die twaalf rode rozen…

Als ik jonger was Dan zou ik het weten Als ik beter was Dan zou ik er zijn Als ik eerlijk was Zou ik het zeggen Maar mijn liefde voor jou Is enkel een diep ongeluk Mijn verlangen … enkel een eenzame pijn…

Verlichting omarmd het gedicht van de schaduw in de schemering nu woorden leven verzacht en dauw verdriet illustreert.…

Adembenemend drijft de plankwolk over land het gedonder duidt wat door een flits illustreert dat verleiding versplintert.…

Ik zie je in mijn dromen ik hoor je overal ik voel je steeds ik denk aan je bovenal Ik verlang zo naar jou naar je gebaren naar je stem dat we samen waren ik wil er altijd voor je zijn of je nu groot bent of klein al ben ik nog zo ziek weet ik vind het altijd fijn Ik hou zoveel van jou dat kan jij niet weten maar je zal het van mij…

Op zoek naar problemen, alsof het je laatste avond is, Hoor ik je hart op de ritme van de trommels. We gaan jong dood, dus laten we genieten.…

Veiligheid lijkt niet meer te bestaan in een wereld waarin ieder moment een bom kan afgaan. Een blij argeloos reizen van de vrije Europese burgerzin kleurt rauw zwart de dag met een gelukkig begin. Geen respect meer voor een zich verplaatsend onschuldig leven, dat part noch deel heeft aan een godsdienstig weerstand streven. Dat nimmer…

Wat ben je mooi, M'n Prinses Margrietplantsoen, M'n Cruquiusstraat, Vaillantlaan en Prinsegracht. Wat ben je mooi, Schenkkade, Theresiastraat, Drogersdijk, Van Foreestraat en Sirtemastraat. Wat ben je mooi, Wat ben je mooi, M'n hart, wat ben je mooi.…

Ik kan niks Niet dansen, zingen of tekenen Zo kan ik toch niks betekenen? Nooit de beste Nergens goed in zijn Dat is mijn talent Goed in sport, of in een band? Nee, dat is niks voor mij Altijd de slechtste In voetbal, hockey of basketbal Vast in een dal Ik kom niet meer omhoog Ik wil wel dingen kunnen Dat is niet het probleem Maar…

Verdriet wie heeft het niet hoe vaak heb je dat hoe lang hoort verdriet Verdriet om iemand die er niet meer bij is iemand die er nog hoort te zijn hoe lang blijft dat gemis Verdriet allemaal vragen die er zijn niemand kan ze beantwoorden wel diegene met dezelfde pijn Verdriet je moet het ergens een plek geven voor je liefhebbenden…

een traan rolt langzaam langzaam maar zeker naar beneden de andere tranen zijn volgzaam er is verdriet geleden een zout spoor achterlatend zachtjes wenend de emotie gehavend niet redegevend de mond gesloten lippen die trillen de trots ruw omgestoten op zoek naar troost om te stillen het verdriet heeft de overhand treurend over dat…

Waarom zoveel ellende waarom zoveel pijn waarom zoveel dingen die niet te begrijpen zijn?…

Het stille zwijgen van mijn verdriet vraagt...hoor je me niet? Zonder te antwoorden...begrijp je me niet? Laat het gaan, verwoorden mag. Want niemand die het ziet. Het stil zwijgen verwoorden in een lach. Dat is...wat ik toen dacht.…

Mama ik mis je zo... Elke dag, elk uur, elke minuut, elke seconde kan ik niet zonder jou Mama...? ik kan niet zonder je je was mijn steun mijn toeverlaat we deden alles samen, iedere dag mama ik mis je zo...…

Ik weet het nog als de dag van vandaag, Dat u, mama naast mij zat, ook al lag mijn moed zo laag, toen u voor mij bad. Toen op een dag ging het heel slecht, ik dacht dit is het einde, maar haar ogen gingen open, en keken in de mijne. Mijn liefde werd steeds sterker, En mijn angst werd groter, Toen op een dag het vonnis kwam, Ze is verlost…

In golvend water weerspiegelt het dansend haar als een filmscène met een eend in gezelschap drijven herinneringen.…

Wat er is gebeurd is in en in triest. Terroristen, extremisten hebben een aanslag in Frankrijk gepleegd. Veel onschuldige mens zijn gedood en nog velen zwaargewond en dat allemaal in naam van een geloof. God is machtig, God is krachtig, kaboem! In geen enkel geloof is doden toegestaan en deze mensen zien zich als strijders van de islam, maar ook…

Men vraagt me hoe het nu gaat en ik zeg het gaat.... maar wat ik bedoel is: het gaat door maar even niet voor mij ik maak een tussenstop zet de boel even stil stilte in m'n hart en in m'n kop voelen hoe ik verder wil dus inderdaad het gaat.... straks weer door…

wereldburger-sociaal-wijs- alert-behulpzaam-aandacht- luisteren-liefdevol Verdriet wie kent dat niet weg je dierbare die je al één jaar niet meer ziet Een traan laat ik gaan ik mis hem gemis blijft bestaan Hij was er altijd voor een ander,voor mij die gevoelens zet je niet opzij Herinneringen koesteren dankbaar om wat er is…