Waarom of toch de Dichters Zo graag een teugje drinken? Dit vroeg ik aan mijn Zangster, En zij gaf mij ten antwoord: 'Er was in oude tijden, Een bron, die aan de Dichters En vuur, en geest kon geven; Hier dronken ze uit, en zongen Ter ere van hun Goden, En dappere oorlogshelden. De schoonheid der Nature, Het lachen van de lente, Het zoet…

‘We worden vóór ons komen niet gemist, na ons vertrek zal het beslist niet anders zijn.’ ‘t lijkt erover te gaan dat we niet moeten denken dat ‘t goed is zoveel tijd aan ons ego te schenken dat we gerust kunnen zondigen als we maar bidden gewoon god op onze blote knieën blijven bedanken de aarde blijft wel draaien zolang ik en jij bestaan…

Als heel die NAVO-top is aangeschoven Dan gaat Den Haag op slot, het luchtruim dicht De strengste protocollen zijn verplicht Zelfs onze Rutte moet eraan geloven Hoewel hij het aanvankelijk maar niets vond Rijdt Mark straks op een kogelvrije fiets rond…

Zomertijd maar d' wereld is 't winter herfst ver weg en de lente is zoek zomertijd maar bommen die vallen het huilt kleine baby dit (seizoen) is een vloek zomertijd maar eerder liever dan later heb honger naar vrede dat is mijn intens verzoek maar tot dat momentum is troost wat mij wat kan verzachten (kan troost mij slechts verkoelen…

zestien kaarsjes op de taart een lach die iedereen vermaakt vandaag ben jij het middelpunt omringd door liefde, zonneschijn je dromen dansen in je ogen de toekomst lacht je tegemoet zoveel moois nog voor je open door de kracht in wat je doet je groeit, je bloeit, je schittert een ster die steeds verder reikt met elke stap die jij zetten…

We komen samen een keer per week Allen zijn we leek en bij onze schilder lerares leren we in de les over stromingen, de meesters uit ‘t verleden hoe ze schilderden en hoe dat doorwerkt in het heden Ze laat ons hun werken zien vertelt erover En wij, wij horen het aan, met onze kennis, die pover, proberen we wat en niet alleen dat. soms…

Elke morgen opstaan met het voornemen God te zullen volgen naar Diens wil doen en laten de dag doorbrengen bij voorspoed of tegenslag dikwijls springt mijn stemming onvoorspelbaar op en neer evenals kleine uitvoering eigen geweten wellicht ook stem van Hierboven laten me beseffen op dit ogenblik ben ik een Satansknecht korte…

Gaan samen en lanceerden een idee Schrikbarend is het, nogal idioot Piri wil Israël maar wat graag dood Het kleine land moet naar de ratsmodee De Iron Dome stilleggen is het end De vijand grijnslacht bij het plan content…

Voor op het dek was er nog wel plek om de sprong naar een nieuw leven (voor een stuiver op z’n kant riskant) te wagen zonder enige vaarervaring. Ja, het was ook zijn te woeste binnenste waarvoor anderen wegrenden van hem, om niet overspoeld te worden, zoals hij zei: ‘als golven die over de boeg kwamen’. (alle avonturen volgen een vast stramien…

Moederziel alleen Wacht hij op de laatste bus Weg van de plek hij voorheen Kreeg haar laatste kus, Waarna zij herwaarts ging, Hem achterliet met zijn verdriet, In ’n barbaarse omgeving, Zij hem voor d’eeuwigheid verliet. Hij wacht eenzaam op de bus, Die hem brengt naar zijn droevig lot, Waar hem wacht geen kus, Hem wacht na de reis…

Veertig, ik heb nog hoop De klieren in mijn borsten stuwen het verlangen, ik stuiter met grote ogen tussen fatsoen en handtastelijkheid, struikel over scheve stoeptegels spiedend naar een kans Waar is mijn man nu ik hem nodig heb om me te lijf te gaan? Ruikt hij mijn nood niet? Ik trek een been op mijn wikkelrok valt open Half verscholen…

Vlinder op de knop verblijft in het bijna-zijn ik wacht op mezelf Ik voel de aarde ademen in kleuren die jij niet ziet, stilte tussen woorden weegt zwaarder dan geluid. Soms is één blik genoeg om mijn hart vol te laten lopen, en nog voordat de dag begint, ben ik al vol van leven. Ik geef zonder vragen, vang wat onuitgesproken blijft, een…

Ergens was een enorme explosie hier bleef het stil. Stilte die licht leek en rustig. Rustig deden we de dingen die we altijd doen. We kwamen tot elkaar en namen afstand. We rookten onze makrelen en smeerden onze kelen. We gingen vliegen naar de zon kozen voor een veilig land. Ergens in het heelal een enorme explosie. Ergens op aarde…

ik zag je hand met de nog warme koestering van mijn wang in jouw palm jij bent heel dichtbij geweest hebt diep in mijn ogen gekeken mijn geest gevoeld nog heb ik jou de wegen niet verteld die jij met zachtheid en liefde kunt volgen de kleine bordjes ik heb je lief die schitterend bloeiend langs de wegen staan intuïtief…

waarom gun je me niks? deze ene keer dat ik mezelf iets geef — niet veel, alleen wat ruimte om te ademen zonder schaamte. deze ene keer dat ik zacht wil zijn voor mezelf, dat ik niet weg wil rennen, maar wil blijven, bij alles wat ik voel. en jij? jij pakt het me af. nee — je verschuift het. niet het probleem. maar mijn liefde…

zit ik hier gewoon lekker te spacen op Davis’ flow met in ieder geval één tevreden teefje op m’n tenen een beetje meesterwerkjes door te lezen die ik beschouw als mijn bio-diverse achtertuin ik ben echter wel ‘n gracist want ‘t kruipertje haat ik maar verder mag alles van mij bestaan onderwijl komt de wereld binnen gevlogen alsof…

Ooit was ze een fervente VVD-er Waarna ze tot een nieuwe keuze kwam En doorging binnen Leefbaar Rotterdam En weer wat later later werd ze PVV-er Qua politieke kleur is zij veeltintig Nu is ze plotseling JA21…

hij kijkt me aan vanuit het fotoboek het jochie met de veel te grote pet een hard maar ook vertederend portret zijn stille ogen naar geluk op zoek donker Den Haag, ruim een eeuw geleden lang voordat Drees zijn zegeningen bracht met kerk en kapitaal nog aan de macht een sloppenwijk zoals in vele steden de foto’s geven een ‘romantisch’ beeld…

ZIE je ik hou van je, ik vin je zo lief en zo licht -- je ogen zijn zo vol licht, ik hou van je, ik hou van je. En je neus en je mond en je haar en je ogen en je hals waar je kraagje zit en je oor met je haar er voor. Zie je ik wou graag zijn jou, maar het kan niet zijn, het licht is om je, je bent nu toch wat je eenmaal bent…

Hoor de echo van het pacifisme onzeker door het wrede geluid van kogels die de vrede doden nu de wapenwedloop is beklonken door de onwetendheid van het volk drink ik mezelf met water dronken en vraag aan god een gebarentolk die voor mij kan gaan bewijzen waarom huichelaars wapens eisen als zij zelf niet voorop gaan in de strijd zijn zij…