Zonder handen

Liefde zal de kunst veroveren
zeg je met een klassieke snik
in jouw stem, die somber klinkt

we laten niet veel tranen los
in dit penibele land aan de Lijdensweg
met de kerst in het vooruitzicht

we gaan gebukt onder eenzaamheid
alle vroegere welvaart lijkt verdwenen
boodschappen zijn gewoon te duur

je streept wat nieuwe vragen weg
over de natuur die lijdt onder de mensheid
je neemt wat nieuwe verlangens mee

naar jouw kunstenaarschap
alsof je voortaan zonder handen
en verstand door het leven moet

we zijn hier om samen te schuilen
voor het zwijgen van gefrustreerde mensen
in de herberg onder het houten dak

waar de opgetuigde kerstboom
dwingend aandacht vraagt
alsof ze uit een bordeel komt

we bestellen een kop koffie
en appeltaart met slagroom
een glaasje dure cognac

het waait nu flink buiten
praat je verder, en het sneeuwt.

kerst koffie armoede

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 38