Stilte na de drift
Stilte na de Drift
er is een plek
in ieder mens
waar onrust woont
ze tikt,
zoals een vogel tikt
tegen glas
niet om binnen te komen
maar om gehoord te worden
geweld
is geen daad,
maar een honger
een snelle manier
om te voelen
dat je bestaat
maar wat men niet zegt:
het bestaan zelf
wordt er dun van
nadat het lawaai
wegvalt
blijft alleen
de kamer
van jezelf
het is vreemd
hoe stiltes
zwaarder kunnen zijn
dan klappen
soms denk ik
dat de mens
niet bang is
voor pijn
maar voor zachtheid
want zachtheid
vraagt meer moed
dan slaan
of schreeuwen
ik heb geleerd
niet te antwoorden
op elke storm
die in mij begint
sommige winden
moet je laten waaien
tot ze zichzelf
vergeten
en als er dan
plots
rust is
niet verdiend
niet veroverd
maar gewoon
gevallen
zoals regen valt
weet dan
dat je eindelijk
in jezelf staat
zonder te vechten
Geplaatst in de categorie: geweld

Geef je reactie op deze inzending: