5.729 resultaten.
Sprookjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 43 Keert de stilte om me heen terug
en krimpt alles buiten mij?
En mijn innerlijk telkens ook,
hebben alle mensen dit gemeen?
Het moet een verslavende vrijheid zijn
die ons verblindt,
maar ik zal geen angst kennen, oh nee!
"Wat goed is, is immers ook goed voor mij!"
roep ik uit om mezelf te kalmeren
De schemering laat romantiek achter…
To be or not
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 28 sterven gaat vanzelf
leven is moeilijker
je doet het maar een keer
sterven ook
en daarvan ga je dood
het fortuin
is het hebben
noch het zijn
ongeborenen zijn uitverkorenen
de beste waarborg tegen levenspijn
is er nooit geweest te zijn…
CIRKEL VAN VERBINDING, irt verslaving
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 79 Het zal je nooit verlaten
het verslavende
maar je kan het laten staan, gaan
zie dat elke keer als een overwinning
op het leven, op jouw leven
vier dat met de puurheid
die jij bent en wilt blijven
Blijf primair open naar jezelf
in ‘meetings en greetings’
zoek je (ont)spannende unieke ik
dan zoek jij vanzelf
de verbinding met die ander…
KREDIET, het zit opgesloten in mijn familienaam
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Mensen kunnen het heen en weer van me krijgen
dat begrijp ik, zeker nu ik rijp naar maximale volwassenheid
Ik ben van het heen en weer, keer op keer
Dan hier, dan daar, dan los, dan vast
dan zus, dan zo, dan dit, dan dat
Wat, dan val ik op m’n gat, maar niet in ‘n gat
Want ik sta steeds weer op
Opperderrrrrpop, pleurt op
ik ben zelden mat…
Woordengraf
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 64 Er ligt een zinloze verpozing
van tijd en ongeduldig wachten
in de kleedkamer van de dood
in de geurloze tussentijd
schrijf ik je nieuwe verhalen
sinds jouw laatste onbedorven brief
gingen er boekdelen verloren
zoveel tijd is er verstreken
met jouw leugens en bedrog
ik moest mijn laatste bezit verkopen
heb zelfs geen kleren voor mijn lijf…
DIEP IN MEZELF
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 37 ergens diep in mij
ligt een sleutel maar
ik kan er net niet bij
ter ontsluiting van en om
te ontdekken wie ik eigenlijk ben
van een afstandje kijken en onder
ogen zien wat ik van mezelf niet ken
met het gevaar te stuiten
op minder mooie verhalen
en in een bos vol van
emoties te verdwalen
maar is het wel nodig
al dat gegraaf in je diepste…
De Vleeshouwer.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 827 Onbedacht, Slaat geen acht.
Het Beest treedt in zijn makkers bloed
En weet van schrikken noch van mijden,
Gelijk het onbedacht gemoed;
Al sterft zijn naasten aan zijn zijde,
En dat hij ziet een kwade vrucht,
Noch geeft hij zich niet op de vlucht.…
DE STAF.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.354 Onrust en donker alomme,
Bang als een dove-en-stomme,
tastend als blind ga ik omme -
Waar is mijn staf?
Ik lijd en moet velen verdrieten,
ik geniet ook en doe wel genieten,
maar alle vreugd zie ik vlieten
in een graf.
Ik weet wat allenig mij rust geeft,
wat mijn angsten gesust heeft,
als 't kind dat Moeder gekust heeft
Vóór de nacht.…
Avondrood
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.756 Mijn leven vloot als ijle mist,
In onvervuld verlangen;
Die naar tonijnen heeft gevist
Vermocht slechts bot te vangen.
---------------------------------------------------
uit: Heer, bewaar de kattenmepper (1983)…
Ben jij het?
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 92 Er blijft een grijze wereldtaal
aan de veel te diepe afgrond
van mijn geheugen hangen
om stille getuige te zijn
van het feitelijke
mezelf zijn tegenover jou
Ben jij het? vraag je mij
en ik kan je geen antwoord
schuldig blijven
in de rijkdom van jouw stilte
is mijn zwijgen een lichaamstaal.…
NEBO
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.112 Ik sta als Mozes, vóór 't Beloofde Land.
Ik zie 't van verre en mag niet binnengaan.
Ginds, aan mijn voeten, golft het gulden graan;
Vroom ruist het woud: "God doet zijn woord gestand."
Ik bal de vuist en klaag u, Jahvéh, aan,
Verberge u ook een koopren wolkenwand.
Zwaar, op mijn schouder, valt de onzichtbre hand
En straft mij streng voor…
Gezeik affirmeren
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 60 Je moet gewoon je
eenzame gevoel
ombuigen, affirmeren
Weet je.
Zoals je
missen ook met
een ‘P’ kunt schrijven.
Als in ik moet?
Ja.…
Tranen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 78 Door de wind wordt het steeds weer opnieuw gefluisterd,
er is altijd hoop als jij maar goed luistert.
Zelfs een regendruppel tegen jouw raam,
kan aanvoelen als een warme traan.
Een traan van geluk, echter vaak ook een traan van verdriet,
die laatste tranen willen wij mensen liever niet.
Maar zij horen ook bij het leven,
want zonder hun…
Niets
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 70 Niets kan je weerhouden
in diepe stilte van het zwijgen
naar nieuwe leegte te zoeken
je zit vol met emoties
hormonen gieren in je keel
je moet het kwijt
niets houd je tegen
om de werkelijkheid
in stilte te verkennen
nu het vele nieuws
om aandacht roept
is niets tenminste iets
dat niet zomaar uit een waarheid
de meest onzinnige…
Horror vacui
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 76 De diepe angst van homo
sapiens
is vrees voor 't grote zinloze
luchtledige
het zwarte gat het niets
zinledige
dat is de angst er niet te
zijn als mens
Kan hij zich wapenen,
verdedigen
existentieel poserend voor
de lens
z'n grijns of glimlach heeft
iets van dat snedige
hij lacht zijn doodsangst weg -
er is een grens
Zijn leven…
TEKENWERENDE REEKS
gedicht
4.0 met 3 stemmen 4.941 leren dat uncle oom betekent
afleren dat uncle oom betekent
afleren dat uncle niet oom betekent
katten kun je alleen maar dingen afleren
afleren op de tafel te springen
afleren op de tafel te springen ook tijdens je afwezigheid
afleren dat uncle niet oom betekent
afleren dat uncle oom betekent niet
omdat je ze niet kunt leren dat uncle oom…
Topzieke rups
poëzie
3.0 met 3 stemmen 742 Topzieke rups, in 't stijgen
Van blad op blad, van steel op stam,
Denkt ge eindlijk te verkrijgen
Het veld van blauw, de witte vlam?
Te hoog! Ge kunt niet keren!
Hangende aan hoogste top,
Geeft ge, in verdwaasd begeren,
Nog eens u op.
--------------------------------------
uit: De getilde last (1927)…
Angst eet mijn ziel op
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 165 Probeer maar eens te zeilen
met wind en stroom tegen
Ik ben een steen
een rots van van eenzaamheid
Tegen betaling houdt iemand me vast
als ik in bed lig te krijsen
Ik heb pijn en ben alleen
angst eet mijn ziel op
De steen is het heelal
ik ben een steen in de woestijn
Toch groeit er mos
ik bekommer me om het mos
Soms brandt…
Gij en wij saam.....
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.886 Wie is zo sterk dat hij de chaos temt?
Wie kan het leed zien zonder schreiende ogen?
Niet wij:
maar juist daarom voelen wij ons voorbestemd
Tot rustloos pogen.
Gij en wij saam, wij moeten doen,
Niet overwijs, niet over-koen,
Naar ons vermogen.
Wie waarlijk leeft, heeft in zijn hart
Een onvernietigbare veer,
Een stille kracht, die iedere…
IS HET WAKEN, IS HET DROMEN
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.836 Is het waken, is hert dromen
Heimlijk zuchten, vurig minnen,
Dwaas de driftenstrijd des levens
Alle stond te herbeginnen?
Bang te blikken als een weekling
Naar de wenken heurer ogen,
Of te dwalen, droef te peinzen:
Word, ach, word ik niet bedrogen?
Is het waken, is het dromen,
In de roes der vlammenkussen,
’t Manlijk handlen, ’t krachtig…