Alle inzendingen van Pama

Alle revoltes van de wereld wissen de smart van moeders niet, alle vooruitgang verhindert niet dat ik dictators haat, ook die in mijzelf, ongewenste waarheden doen mij de nacht verbleken ik ben het dier dat nog nooit een moord heeft begaan, soms toch in gedachten stond die stap vooraan, dan hecht bloed aan beide handen tot ik het…

Een dichter gunt zijn laatste woord eindelijk een rustplaats, zijn eigenlijke behuizing buiten de dictionaire om van zijn onbehagen als een inktmop die allang bekend was voor hij werd gemorst op de korst van brood kruimels waarmee het spoor duister werd en alle papegaaien zijn verwend werd de ruimte van de aan mij toegeschreven…

De haan, de potsenmaker, vergulde vogel met zichzelf begaan, leunend op een been van z’n draaiende imago, litanie in het eerste licht met luide stem, geen poot meer heeft om op te staan waarmee hij mijn droom in de ochtendstond betreurt, omlijst de zon zijn narrenkap door spiedend hanenoog belicht, omarmt de spot in de winden van zijn…

Zij glijden door sloten de wereld in, in lekke boten vol hoorngeschal, stuift zand in rauwe stemmen, lichamen te groot voor peddels waar zij mee roeiden, werden intieme vrienden in de woelige wateren van een gezamenlijke nood. Een reis op beide voeten sinds zij groeiden, door mild en vertekend land, vindbare littekens gingen van…

Het ligt begraven in de oude eeuwen, herken de gebreken van onwetendheid, geschreven grond met het zwarte krijt van hoogmoed, nooit moedwillig want morgen valt weer malse voorjaarsregen en worden etsen van de wonden uitgewist, zal door een woordtapijt de bühne verder onder sneeuwen, dagelijks sneller dan verwacht onbevredigd in de…

Regen kennen we, het wast de ogen open, het reikt naar de hals en hoofd voor de rimpels zijn verschenen het maakt kleiner dan het origineel het steekt de vingers uit de handen het vult de dorst tot lust en legt het koudvuur aan de schenen vervult de holten in de knieën, verzacht en laaft de zolen, draagt de voeten waarop men zich…

Kind onthult zijn naam oorsprong van zijn betekenis misvormd door strijd. Houten speelratels kleppende kinderdromen witte seringen. Zaagselsporen uit teddyberen van de tijd, doodgeknuffeld. Schooljongen met tas, droomde dat hij kroonprins was, toen hij Shakespeare las. Kinderarbeid stelt mij steeds dezelfde vraag, het antwoord…

Zij paste slecht in wat van mij was Gooide met mijn gedachtegoed, Scheurde de zinnen die ik schreef Verloor mijn patchwork regenjas Steeds meer wilde zij lenen, ik gaf alles Tot ik niets meer over had dan de verwachting Dat een onderpand alles goed zou maken Het gebeurde, zoals voorspelbaar Maar toch altijd onverwacht, waar ze Met het…

Hier huist een uniek ontwerp, lijdend van een lang bezinnen, verkoos het gezegde, geen deelwoord bleef onvoltooid Nog voor haar stem zich verder kon verheffen,werd zij door overmacht gekooid, verwoei haar kracht in een verfrissende wind die zijzelf had gesticht in een welving van een aards gazon, die ik in elk voorjaar beween, een…

Als kinderen worden bekeken als de wachters met verwachting of ze de paden volgen in de norm, ongeduldige spelers in vlees en bloed beeltenissen opgeslagen naar eigen vorm, ontspannen in de fantasie van wereldwijde circulatie van doorzichtige vleugels, weggewaaid vergeleken door een raam van betrekkelijkheid, een mantel met een naam…

Door de witte schaduw op mijn rug besta je en ik niet, al was het maar heel even les je de zilte dorst uit jezelf, voortgestuwd, aangevuld met ander leven ben je mijn vriendin, zwanger in een schuimende golf toren van levend licht veraf, nu angstig dichterbij, wie niet wil winnen, heeft al verloren, kom aan mijn borst spat…

De aarde, blauw aangezicht,ik wreef je warm op je vlucht in kosmisch licht tussen de planeten, waarvan we vandaag de namen zijn vergeten. ik dichtte een wereld om je heen je kwam liefde te kort, een woord waarom gelachen wordt, het blauw werd grijs, daarna grauw niet in staat innerlijk te bloeien, in de winterkou wordt alles ontkend.…

Oh, dat onvolmaakte verlangen, zo met enig lot verbonden, zacht ontaarde onrust, spiegel in de tweedeling van geaarde geslachten. woeste drift van het ongewisse in een warme golfstroom, avontuur gebonden…

Schrijf de winter af maar stil je weet maar nooit, voorspel de maanden in…

Zomaar op een morgen als alle andere in het vrome licht, aandoenlijk zonder stekeligheid van de nacht en nevel, waarin de dagen hun bitsheid hebben afgelegd het duister zichzelf met zwart fluweel heeft gedrapeerd, waarin een minstreel zijn fluisterwoorden onbelemmerd uit het hart en luit laat stromen en in alle toonaarden na jaren…

Het schip van de geest werd opgetrokken uit de expansie achter glas, kleinschalige gedachten opgetuigd en aangeland. ontvouwt zich uit en in mij in de angst voor…

Zij dansen om de oude zerken van gemarteld marmer, waar geaderd bloed moest stromen en te spitten naar vloeibaar goud uit de schoot van het ongedeelde. gefolterd…

Aan het einde van mijn langste schaduw absorbeert het diepste zwart, onverlichte zuil die de kristallen nacht van stilte zal doorbreken dat het in de gelaagde stenen de wil tot spreken ijler dan nog in de ongeboren dood, gaat de horizon over in een andere horizon, gedragen op een roerloze schaal. verwijzing naar het laatste kwartier van het…

Je bewoont waar je het beschrijft, een gekuiste hemel kon niet lichter zijn, je stelt je in op mentale dingen die je drijft met een groter diafragma vast. haarscherp raak je het beeld, uitgelicht in ieder tegengesteld contrast en elk detail wordt geëtst…

Denk ik dat je terug wilt lopen maar als je komt ga zitten in mijn luie droom, trek je gedaante aan van rebellie verzet de gedachte van de overgave het geeft niet hoe gehavend het uitzicht was, verenigbaar in het spoor van onverklaarbare dingen zetting in de onwaarschijnlijkheid van de opgerolde tijd van gisteren onder een verkruimeld…

Zij die voor mij de top bereikt had keek kalm achterom naar de mens die uit zichzelf getreden was en in beweging kwam en nog altijd verzette haar stap geen woord. Uit haar ging iets vandaan een geluidloos dwarrelende wind, vacuüm van een berustend verleden in het licht dat kort de werkelijkheid bewaart. Ik kan verdragen dat je hier niet…

Uiteindelijk raak ik verzeild in afgesloten kamers en door zinnen, stuwing van het bloed door aderen waarin het hart te groot de geest te nauw, ritmisch in taal en woord verstijfd in een roman, de plaats verkrampt in grijs en groen, in tijd niets meer vernomen, het doen laten een constante druk van wurging als ik binnen kom. tussen…

Het heeft de muze in huis gehaald bijna geruisloos en met virtuositeit bespeeld een natuurlijkheid om wars van alles de klarinet te behagen in de animositeit van de fluit, zoekende op de geharste snaren in de gaten van de eenzaamheid oprechtheid van puur geluid geblazen die een perfecte toon verspreidt, tegenstelling in de schaduw van…

Tegenspraak wordt niet verhinderd door opgeworpen hekken of afgegraven grond het geeft lucht te denken over een brede dialoog met een te vroeg versierde partner. De molen waagt zich in tweespraak met de gorgelende wind zijn armen vermalen het de onderbuik gevoelens van een te vroeg geboren lentekind. Deze spaart mij legt een mistig winterlaken…

Net als mijn zoon kwam ik uit het zelfde jaar, toen waren de schaatsen ook te groot. Vanuit het zwarte ijs zaagden wij de sterren uit het heelal, de tijd werd herhaald in het evenbeeld van een half bevroren paradijs. daar dronken we de hete chocola van de winterkampioen op een vlonder in het klagend riet en de ijzers raasden…

Ze verbreken de dromen met zwaaien van hun kraaienvleugels sissend in hun taal door vooruit gestoken snavels van geel kraakbeen Geen eenling die vredig liggen gaat in het nachtelijke blauwzwart van een weiland de zwerm zoekt hun heiland van de slaap wat nog donkerder wordt in het maanlicht van vervoering, het vriest, het kraakt onder…

De stad heeft zich weer gemeld de balkondeur open, straatgejoel zwelt aan door jengelende logistiek, scherp gedrein van tramrails snelt door de sirene geest en ijle lucht. De linden werpen met een hoofse neiging in hun kale kruinen elkaar de zwarte jassen van de kraaien toe, boven de daken van deze verbale dramatiek schildert een…

Als we winnen zullen we de wereld versieren met alles wat fleurig is, dreinen liederen door de ether en we gaan nog lange niet naar huis en staan in de hoogste stand van de geluksmeter. Dan dekt de feloranje hemel alle miserie toe en wist de sporen de opgelopen littekens uit wie kaal is krijgt een pruik getooid met franje die…

Een veld met rozen zuigt de blik in beloftevolle wervelingen van parelende dauw op beide lippen. als fluweel aan de vingers, huivert het in de sprookjes en in de doornen van het brein. Blind gehandschoeid om deze herhaald te plukken, mededogen verstikt in het avondrood van nectar en ambrozijn, maar als slechts die ene bloem zijn ogen…

De noorden wind orakelt voortdurend en in duistere vlagen, het getij is zijn zekerheden kwijt, vergeten de bekende weg naar het land te vragen. Een tijd dat ik de zee verstond, dat de golven redetwistten voor ze werden verslonden, rij na rij stuifwater roept…