Tegen de regen in

Regen kennen we, het wast
de ogen open, het reikt
naar de hals en hoofd voor
de rimpels zijn verschenen

het maakt kleiner dan het origineel

het steekt de vingers uit de handen
het vult de dorst tot lust en
legt het koudvuur aan de schenen
vervult de holten in de knieën, verzacht

en laaft de zolen, draagt de voeten waarop
men zich behaaglijk moet voelen, het bevloeit
en tempert de emotie voor alle doelen,
vervangt de kleuren die eerder zijn gestolen

het voedt de onbezwaarde bloem,
het eigenlijke kind dat zich in
termijnen terug moet kopen, bedoeld
om tegen de stroming in te lopen.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 22 maart 2014

pebmartenskpnmail.nl

De onbezwaarde bloem

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 200