Je weet maar nooit
Schrijf de winter af maar stil
je weet maar nooit, voorspel
de maanden in een voorbije
fantasie dan smelt de tijd
in het geel van lissen die zich
oprichten uit het verblindend
ijs en beleef de dag
zonder gewetensnood
zeker het wordt minder kil
vandaag, dus vertaal wat men
drijft, een zandloper die zich herhaalt
in het alles wat rijpt in de wil
van de onuitwisbare gedachten
schrijf hoe haar lichaam uit verlangen ontstond,
zich bewoog in het geledigd hart en bloed,
kijk achterom door het oog van
vandaag en lees gespiegeld wat hier staat
een kind op een zelfgemaakte slee
op denkbeeldige sneeuw
in een dichtgewaaid spoor
de ijzers uit het vuur van licht
en schaduw van de onleesbare dood.
... Uit de bundel: Er is geen verlies van tijd. ...
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 4 maart 2014
Geplaatst in de categorie: jaargetijden