149 resultaten.
Bibian Mentel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 92 gedreven bindt zij
verbindt zij
lengt zij dagen
aan koude nachten
waarin zij onverstoorbaar
verder werkt nu
de tijd harder tikt dan
de dag ervoor
tot de avond valt
zij haar vleugels spreidt
en zich, vol liefde, overgeeft
aan het licht…
Assen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 55 er werd gejuicht voor alle sporters
op de kop van de vaart
het sneeuwde oranje, nee geen sneeuw
hoera voor al die plakken
een laatste ererondje
voor juichende supporters
nu mogen de kanjers
naar huis met lauwerkrans
de mummies in het Drents Museum
blijven onverstoorbaar…
Tangkoko
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.146 op de zwarte rolkeien
in de spetterzone van het strand
slijmvissen, onverstoorbaar
schrapen zij de algen
tussen de brekende golven
huppelen zij in spiralen
door het water van de ene
naar de andere rolkei
een soort, die tot de naakte
slijmvissen behoort en jij
vraagt me of er ook
een aangeklede familie bestaat…
Het zwaard van Damocles
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 Het wiebelt,
zwaait heen en weer,
‘Damocles’ zwaard
hangt aan een zijden draad,
maar ze stapt door,
het beweegt,
ze wandelt onverstoorbaar,
in haar gang het zwaard
als een schaduw
achter zich aan wetend,
slechts een verkeerde beweging
en het dendert naar beneden.
Maar vooralsnog,
hangt het er
het zal haar worst zijn.…
OPWAARTS
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 59 Die eenzame ster,
door stapelwolken omhuld,
straalt onverstoorbaar.
Ergens in de lucht
klinkt, heel ver, zacht gesis.
O, een zweefvliegtuig.…
Ongrijpbaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 160 Zachte langzame stroom
van lucht of water
onzichtbaar onhoorbaar
ontastbaar aan ons voorbij
teken van vergankelijkheid
schuivend in cirkels
wijzend de toekomst
in eenheid van tellen
vragend om aandacht
voor komend geslacht
waarschuwend zwijgzaam
wij gaan
jij blijft bestaan.…
De (knol)rapen zijn gaar
snelsonnet
4.0 met 10 stemmen 238 Eerst Trijntje toen Van Praag en straks Van Rijn
Gevolgd door Klijnsma als zijn moestuinmaatje
Heel Nederland hangt aan een zijden draadje
We jagen voort als in een Fyra-trein
Alleen boer Geert blijft onverstoorbaar blij
Met schorseneren, Hetty, lof en prei…
veilig op het kerkbankje
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 op het kerkbankje
zitten ze naast elkaar
zij in klederdracht
hij in spijkerbroek
zang en gebed
onverstoorbaar
gebogen hoofden
naar God op zoek
buiten is er oordeel
om overtreden van de wet
maar van het virus
worden zij toch immers gered
laat ze dan maar bidden
op het bankje in de kerk
als ondenkbaar onschendbaar
want samen zijn…
Februarinacht
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 443 Onverstoorbaar
consumeert het huis
vers infrarood.
Een fluisterstem
bezweert ellende
voegt samen zijn.
'Ik heb je lief'
denk ik te horen,
of is het schijn?…
Trammetje I
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 de taal die zij bezigt
is sneller dan de
snelste trein ooit
al valt er geen
touw aan vast te knopen
rode lippen kakelen
onverstoorbaar verder
terwijl polsgemofte handen
een te grote tas met franjes vasthoudt
op haar neus een duidelijke zwarte bril
die haar blozende wangen complimenteren…
gloeiend stralen (4)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 boven ons verscheen
een heldere vuurbol
hij doorstond de ontmoeting
met de aardatmosfeer
we keken naar een
lumineuze hemelse show
een verzengend
kosmisch spektakel
na een gewelddadige
neerwaartse tocht vond
de meteoriet zijn graf
ergens in een veld
onverstoorbaar ligt hij daar
lankmoedig wachtend
op iemand die hem
uitgeblust…
De molen
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 570 ginds
voorbij die flauwe bocht
waar het riet naar het
oosten buigt
en de oever rijkelijk ligt
in glanzend gras,
daar,
waar het water schittert
met schaduweffecten in
haar golfslag,
dáár voorbij vind je de
molen,
die onverstoorbaar al
honderden jaren
het graan vermaalt tot
meel
tot welzijn van de mens…
De berg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Onverstoorbaar in de zon
staat de berg te zijn, te zijn
Wolken ontvangen, en hagel, sneeuw
hun bruisende en kolkende vertrek
aan zijn voeten, de kinderdrukte
en de puberherrie van water
dat zich warm speelt
in een ingebed avontuur
En op de berg sta ik
te zijn, te zijn
De zon ontvangen, ervaringen
en nachtgedachten, oud worden…
Even
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.076 Onverstoorbaar
stroomt
de rivier
tot het ruisen
ophoudt
zij verliest
zichzelf
in de zee
opgeschrikt
door de
vlammenzee
want de dunne zon
vergeet je
de koele wind
vergeet je
maar de pijn
de pijn
vergeet je
niet
de schemering
heeft haast
kleurt de hemel
blauw
als de nacht
de hemel
is lichtjaren
ver
weg
altijd…
standvastig (2)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 135 In deze uitgestorven kustplaats
vastgenageld in het zand
zie ik hoe je ongenaakbare
met roest bedekte lijf
de beukende golfslagen
onverstoorbaar incasseert.
Het tandenknarsen van de tijd
het wassende water
de tartende zeewind
weten niet van wijken
ze maken je gestaalde hoofd
koppen kleiner.
Een albatros landt zwijgend
op je hoofd.…
langs lijnen van geleidelijkheid
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.031 Langs lijnen van geleidelijkheid
schaduwen van een verleden
vond jij de mogelijkheid
mij te verleiden
tot het heden
zo vrolijk overdonderend
hartstochtelijk bewonderend
onverstoorbaar gaande je eigen gang
dat maakte mij
onverklaarbaar bang
langs lijnen van geleidelijkheid
rustig doordachte plannen
was jij mijn enige mogelijkheid…
Rode fez in flegma
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 133 'De Geschiedenis' van Edvard Munch)
*onverstoorbaarheid…
Ontwaken
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 282 zachtjes rekken violen zich uit
strekken narcissen hun lange nek
wiens kelken gekust worden
door 't morgendauw
doch houdt de vrijdagochtend
wolken steevast gesloten
waar vroege vogels onverstoorbaar
met luid gekrakeel onderdoor vliegen
ontvouwen madeliefjes hun
schoonheid treuzelend daar
kinderhanden in aantocht zijn
wachten lenteboeketten…
waarom de Boeddha altijd lacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 345 kind van de kosmos
klamp je niet vast aan de kilte
kind op aarde kijk goed om je heen
keer steeds terug naar je kracht
je bent niet zo klein als je denkt
of als mensen je maken
je kunt zijn als de Boeddha
onverstoorbaar, zuiver en wijs
een kwestie van kiezen
dan kom je er achter waarom de
Boeddha vanuit zijn hart altijd lacht…
eens zul je het vinden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 364 eens
wanneer je zult besluiten
je ogen te bedekken
en op reis te gaan
door binnenwerelden
onverstoorbaar dalen
in ravijnen en kerkers of
zwevend - duizelingwekkend hoog
door majesteitelijke luchten
dan
wanneer je ernaar uitkijkt
zul je het vinden
het allerkleinste
bijna onzichtbaar
pluk die dag
en draag hem uit
voed hem…
overjaren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 het heden is aan mij verschenen,
in ‘t openbaar op een verloren moment
voor het raam in gespaarde ruimte,
het snelt zijn roest vooruit
zit onverstoorbaar
de toekomst op de huid
waar langs onvoltooide wegen
mijn foto in geheugen is vergleden
en alle huizen en straten
zijn verdwenen in boventallig land
dat ooit het heden
aan mij deed…
elke stap
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 122 ik versta geen muziek in boekhoudkundige taal
zelfs de langste reis is onverstaanbaar
harde woorden, stap voor stap
met zuurstof die men adem noemt verdwijnt de pijn
volg de pijlen, de paaltjes met vloekende kleuren
galm een echo in het bos als kathedraal
verdwaal met vreugde, onverstoorbaar
is er soms een stap die geen richting kent?…
Voor mijn tante
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 2.208 Een klok die onverstoorbaar tikt
Soms hard, dan weer zacht
Plots staat de wijzer stil
De tijd even vergeten
Kijkend naar de klok
Niet opdraaibaar maar kapot
De klok was nog zo jong
Jong en niet ziek
Soms is het niet eerlijk
Wie doortikt en wie niet
------------------------------------------
Ter nagedachtenis aan mijn tante
3 mei…
Wilskracht ~ Duogedicht met robderonde
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 154 die stappen waren te groot
voor de maat schoen die
haar ten deel was gevallen
zevenmijlslaarzen benen
oneindig door over
dor en leeg en kaal
onverstoorbaar evenals
de zon brandt het
verlangen almaar dieper
de uitweg uit het doolhof
lijkt hopeloos verborgen
troostend de schaduw
totdat de zon zakt
en de te kleine maat
haar brengt…
In krochten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 111 Tijd zegt mij in niet mis te
verstane woorden dat ik
terwijl de nacht mij aanmoedigt
mij zeer onverstoorbaar
Hoewel uren voortschrijden
niet echt zeker van de tijd
zeer gedachteloos.…
show-off
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 112 Tussen de glimmende wagens
in de drukke showroom
stelde de klusjesman
onverstoorbaar secuur
zijn ladder op
en klom soepel
naar het helle neonlicht
omhoog.
Hij kreeg geen aandacht
tot hij van de ladder stapte
en zich in
het helle neonlicht
verhing.
Toen had hij alle aandacht
die hij wou.…
Soms
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 143 Soms zie ik van die oude bomen
die daar al eeuwen staan
in onberoerde onverstoorbaarheid
en koester dan de menselijke gevoeligheid.
Soms zie ik van die bergen,
zo trots, onbuigbaar, groots
in sterke onverzettelijkheid
en prijs de menselijke kwetsbaarheid.…
Stiller dan ik wil
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.029 Ik zie je lopen,
Zo dichtbij
En denk dan honderd dingen
Ik zie je lachen
Soms om mij
Wil stil verwonderd zingen
Maar wat ik denk
en wat ik zing
een hard onhoorbaar lied
Dat merk je niet en weet je niet
Zo onverstoorbaar stil
Steeds stiller dan ik wil...
...toch zing ik ooit
Had ik bedacht
Als alles beter is
Als jij bij mij…
Authentiek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 81 haar huid was
tanig zongebrand
de vingers lang
pezig gespannen
aan haar hand
zij lachte een
paar tanden bloot
kakelde wat woorden
leefde op in aandacht
waarvan zij genoot
toch werkte ze
onverstoorbaar door
met noten en olijven
vroeg ons nog te blijven
voor een volgend glas
zij was authentiek
paste precies in het
grieks orakelplaatje…
Stille getuigenissen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 970 Nu de winter zich zonder
witte kleding voortbeweegt
het water in de sloten
onverstoorbaar stroomt
voel ik toch de kou die
ik als kind droeg in mijn
te grote jas
zelfs de zomer was niet warm
want altijd waren er weer
die kille ogen die me volgden
ach, de stille getuigenissen
sterven telkens in de bruinrode
dode herfst en enten in…