17374 resultaten.
Van onder tot boven
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 204 verrekken
ik vraag slechts om erkenning
van mijn wezen met gebreken
snak niet naar de winst van winnen
geliefd zijn is zo zalig niet
als daarmee wordt ontzegd
de vrijheid van het falen
eenvoudig dwalen om te leren
van je fouten en verdriet
maar voldoe de hunker
naar een verder vragen
vertrouwen zal mij lichten
en als mens naar boven…
Van boven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 150 Mensen zijn net wolken
Ze waaien achter elkaar aan
Zonder te weten waarheen, waarom
Om het te zien, kan je er boven staan
Wolken zijn net mensen…
Van boven
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 672 De mond loopt vol waarvan
het bloedig hart overstroomt
een aardige, lieve manier
om te zeggen dat ze zevert
Zij is pas zeven maanden jong
Later als zij oud geworden is
overkomt hetzelfde weer
maar is er een zeverdoekje
aan haar uitgezakte mond
en iemand, die zonder haar niet kan…
Boven alles uit
gedicht
3.0 met 12 stemmen 3.759 Dat boven alles uit schoonheid ontbrandt,
het uitgestrekte, noordelijke land, doordrenkt
met duizeling van eeuwen, zo innig hier
omhelsd. Waarin verscholen wij, voor even.
----------------------------------------
uit: 'De wierde van Wierum', 2010.…
boven
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 113 boven het verkeer
hoor ik de jonge merel
met grote moeite…
Zo boven, zo onder
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 223 Een paar dagen geleden stond
de maansikkel pal boven
de Venusster.
Ik had dat nooit eerder gezien
en de goden tipten me.
Dat was een goed teken, wist ik,
harmonie uitstralend.
Ik had er nog een foto van willen
maken, maar ik had zo veel wel.…
Van boven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 145 Ik loop
van boven
naar beneden
Van beneden
naar boven
een trede tegelijk
Dit
is de spil
van m'n koninkrijk
Ik kijk
naar boven
dan weer naar beneden
Ik ben tevreden
over
mijn kleine koninkrijk.…
naar boven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 38 ik keek
graag naar
boven
soms sloeg
mijn hoofd
op hol
regelmatig
verkeerde
het in hoge
wolken
nog kijk ik
graag naar
boven net
als het hoofd
zich graag in
wolken hult
dat kan zolang
jij me vasthoudt
zodat ik niet
struikel en val…
Zonsopgang
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 122 Roodkoperen zon die
Opgaat boven mijn verdriet
En door welhaast onzichtbare
Kieren en spleten binnenkomt
In mijn verijsde hart
Geef nieuwe hoop,
Geef nieuw levenslicht
Waar het oude reeds voorgoed
Verdwenen is…
Een vreemd gevoel van onvergankelijkheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 186 ARS LONGA, VITA BREVIS
Waar alles hier op aarde
Tot vergankelijkheid gedoemd is
En elk gebouw door mensenhand
Gebouwd ooit verkruim'len zal
Is het beeld dat ik in mijn verzen
Met eigen hart geschapen heb
Bestemd voor de eeuwigheid - het
Gaat duurzaam met mij mee de hemel in
En geeft mij een vreemd gevoel
Van onvergankelijkheid…
met kop en schouders
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 164 de afgelopen dagen
in het hoofd en daarbuiten
woekert mij de uitdrukking
wie het hoofd uitsteekt
boven het maaiveld
wordt zijn kop afgehakt
houd je op dezelfde hoogte
doe gewoon maar normaal
dan doe je al gek genoeg
kortwiekt klare taal mij
bijzonder bewonderenswaardig
meer mag je niet wezen
wie zich onderscheidt
met zichtbaar…
Dubbele keuze
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 201 Achtervolgd door wat je losliet,
de liefde van je leven
en het leven door de liefde,
kun je niet meer aarden.
Het openbaart zich
in je binnenste
zodra je oog in oog staat
met haar evenbeeld.
In alle heftigheid
breekt het verleden open
uit je ontgraven fotodoos.
Wat als je toen…
hoe komt een mens tot
wat hij niet wil doen.…
Zondag
snelsonnet
2.0 met 7 stemmen 763 Zo'n dag waarop de thermometer stijgt
Naar waarden die wij kennen uit de tropen
Doet je weer op een mooie toekomst hopen
En zorgt dat je weer eens de kriebels krijgt.
Toch rust er op zo'n zomerdag geen zegen.
Na zonneschijn komt immers altijd regen.…
Onder Mijn Lijk
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 582 Zij was al dood voordat ik was geboren.
't Is daarom dat ik haar nooit heb ontmoet.
Haar foto breng ik elke dag een groet,
want dat portret kan mij intens bekoren.
Ik heb dan straks geen vel meer op m'n been
maar toch kan ik postuum eroverheen.…
Solstitium
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 27 Mede namens de firma Hiemstra & Verhoef en hun vele lieftallige Biltse assistenten wil ik u gaarne verwijzen naar de zomerzonnewende in het snelsonnet van collega
Van Meerenburgh...
______________________________
ZONNEWENDE
't Was weliswaar meer daar
dan hier, lokaal
Tornado-achtig als een wervelwind
Een wolkbreuk uit het niets, zonder…
Hemel
poëzie
3.0 met 31 stemmen 4.241 't Oog omhoog, het hart naar boven!
Hier beneden is het niet.
Ras doet de vreugd der aarde ons treuren;
Broos is de vriendschap, wuft de min;
De roos derft eens haar schoonste kleuren,
De zoetste honing Thymus geuren -
Het Hemelrijk heeft waarheid in.…
Veiligheid...
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 3.720 Veiligheid
de molen aan de rand
de kerk in het midden
de kastanje op het kerkhof
de school nog altijd met de Bijbel
ik loop erom heen
de kast, de stoelen, het vloerkleed
de gang met het toilet ernaast
de keuken met het pannenrek
het zeil en de rode zone
onderaan de trap
boven woont in eenzaamheid
en onschuld
verborgen angst.…
Bronsgegoten (Blues van Boven II)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 689 Een beeld
Een boek
Gedachten
Vragen
Een band
Fusten bier
Levenslied en
Blues
Pijlen
Met as die
Herinnering
Dragen
De pier
Aflopend
In gedachten
Verzonken---…
Voorbij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 489 Zeven uur vroeg op de zongagmorgen
open de deur, stap de buitenlucht in
loop met de hond en de poes het talud op
kijk naar de struiken, de bomen, de lucht
adem de vochtige aarde, voel tinteling
luister het water, de straten, geluidvrij
boven de stilte begint een zacht zoemen
een koeren, een neuriën, tweestemmig getuned
...halzen gestrekt…
Vertrouwen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.052 Schoon 't leven hier ook in gemis vervliet',
Zij slaat een moedig oog naar boven!…
Mijn platje
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 297 De maar gelaten kamer
lijkt altijd groter dan ooit,
net als het op rommelmarkt
afgeboden gordijn, gehangen
in het kleine venster boven het
begijn en de nauwe keuken,
tooit zonnestrepen op ruw
gebeitste planken, verzet tegen
alles en - de met jazzportretten –
beplakt behang, stille klanken in
een kleine leegte, vol doortrokken
van idealen…
D-u-i-z-e-n-d D-o-d-e-n
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 634 Jij zweefde boven dagen
van maan- naar zondag
Groette de hemel en
Maakte voort. Naar wie?
Haastte je
Groette en
Bovendien
Stierf jij D-u-i-z-e-n-d D-o-d-e-n
Daar haat. Zomaar. Opeens
Aanleiding?…
Zuilichems Ziel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 125 Chaos was hem vreemd
Onrecht maakte hem kwaad
Niets of niemand
Steeds opnieuw
Telkens weer
Altijd
Nietszeggende
Tegendraadse
IJsschotsen
Nihilistisch
Kruipend
Aan d'oever
Hij was dichter
Diplomaat. Geleerde
en componist
Vereerde
de muze
Altijd
Een tacticus
Spelend het spel
Muzikaal
Vol van inzicht
Slim. Kien
Geen snoever…
het laatst
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 98 Onder je
onder je
boven je
boven je.
De regen
de grond
de grond
de regen.
De liefde
de dood.
Het rood.
Het blauw.
De zon
het licht.
Het laatste licht.
De grond.
Het leven
het leven.
De dood.…
Meidag.
poëzie
2.0 met 3 stemmen 1.309 Als moesten wij 't niet loven,
Als kwam het niet van Boven.
Nu staan wij daar beschaamd, niet waar?
Hoe zullen we ons verschonen?
De lucht is warm, de lente is daar,
Het groen komt zich vertonen.
Och, lieve Heer! zie gunstig neer!
Wij klagen nooit ons dagen meer;
Wij willen dankbaar leven;
Och Heer! wil ons vergeven!…
Nooit meer gebeden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 Geen idee nu
waarom, want er is
nog steeds honger
ziekte en de dood
Oorlog ongekend
Ongehoord de strijd
tussen goed en kwaad
Duivel die op de aarde
pist; hoewel hemelse
rust alle kwaad zijn
gang laat gaan, bloeien
bloemen boven wolken…
Dicht voor de dood
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 133 je bent
met geen pen
te beschrijven
niet te voorspellen
stiekem
glad
doordacht
dat ik niet bang ben
is een feit
het plaatst mij
boven jou
ik ontneem je de macht…
Over bovendien.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 235 Want, bovendien,
Woon ik boven Dien.…
Kijk ik naar boven...
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 379 Kijk ik naar boven,
hou ik van de engelen
die mij koesteren.…
Als er geen verte meer is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 123 Het licht in de verte
Kleurt door en door rood
Door een zon die
Doodvermoeid ondergaat
' t Doet mij beseffen
Dat ik verder wil
Daarheen, waar het licht
Oud is, en rood, en warm
' t Hele leven ben ik
Al onderweg naar verder
Naar de verste verte
Tot er opeens geen verte
Meer is…