Een vreemd gevoel van onvergankelijkheid
ARS LONGA, VITA BREVIS
Waar alles hier op aarde
Tot vergankelijkheid gedoemd is
En elk gebouw door mensenhand
Gebouwd ooit verkruim'len zal
Is het beeld dat ik in mijn verzen
Met eigen hart geschapen heb
Bestemd voor de eeuwigheid - het
Gaat duurzaam met mij mee de hemel in
En geeft mij een vreemd gevoel
Van onvergankelijkheid
... Regel 8 en 9: citaat uit Pleziertrein (Boven het dal en andere verhalen)van Nescio.
Het leven is kort, kunst gaat langer mee. ...
Geplaatst in de categorie: literatuur
literatuur 5.0 met 1 stemmen 
186
186
Geef je reactie op deze inzending:
Gebouwd...' dient toch nog even voor de eeuwigheid te worden verbeterd, Bert.
Het punt bij poëzie is om onvergankelijkheid vooral duurzaam te verwerkelijken.