6344 resultaten.
[ Een boom ontworteld ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
279 Een boom ontworteld,
modder, een barst in de rots –
helder bronwater!…
Zo onwaarschijnlijk zacht
gedicht
2.5 met 18 stemmen
7.800 Zo onwaarschijnlijk zacht
is het hier nog nooit geweest.
Alle vogels wachten tot de zon.
Wijfjeswolven slapen, gespitst.
Siberische idylle, dan een
jagerstred op de permafrost.
Freefighter Joop staalt zijn spieren
alvorens de ring in te denderen, overal
ter aarde dooit of laait het licht.
Als een wenkbrauw bloedt de einder.
---…
Het was het mooiste vlees
gedicht
2.5 met 23 stemmen
9.518 Je hebt de melkbus geopend en in de bron gestaard
van je dorst; het deksel paste precies op je hoofd;
zo zwom je met je tong in het witste dat je waste;
je dronk het mooiste vlies, doordrenkt van lucht,
opgespaard uit de bus, deed je het wonder dicht; je
hoorde hoe de melk getild werd naar de avond toe;
op het schelpenpad stond je, zonder handen…
Hobnob begonia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
306 In algemene zin, maar meer in het bijzonder tussen pampus en apegapen
komt rode zuring in knotswispelwei in grote verscheidenheid voor
over de wijze waarop zij in aanvang der arrivalia tussen vliegveld beek en donk
en halfweg eindhoven werd bevrucht laat de winkler prins zich echter niet in extenso uit
edoch in haar voormalige echteliedenparenteel…
nacht
gedicht
3.0 met 35 stemmen
20.791 Wereld van aarde,
alle lichten uit.
Slapend lichaam van grond,
geurige lieve mandarijn,
hangend aan je gedroomde takje
in de nachtgaard.
Regen in juli,
liefde in woorden.
Je lichaam slaapt
als de schim van jonge bomen.
----------------------------------------------
uit: 'Alle bundels gedichten', 1976.…
STEEN (zwerfkei)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
307 zeg steen
kon je nu maar praten
en vertellen wat je
hebt beleefd gehoord gezien
of lijkt het je beter om dat maar achterwege te laten misschien
je hebt zoveel gezworven
en zoveel meegemaakt bovendien
houd je de wereld voor bedorven
is je hart daardoor tot
steen geworden misschien?
toch deel je wijsheid die
je moet hebben opgedaan
ga je…
De paardenbloem en de klaproos
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
365 De paardenbloem staat
met de klaproos
in een mooie bloemenwei.
Ze staan daar al een poos.
De paardenbloem zegt:
Ik ben heldergeel
en jij bent prachtig rood.
We zijn een mooi geheel.
Maar dat duurt niet lang,
want ik heb dikke pech.
Ik word een pluizenbol,
mijn gele kleur gaat weg.
Mijn pluisjes worden weggeblazen,
weggeblazen door…
Bergwandeling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
338 Hij schildert met zweet,
een innerlijk tafereel.
De Berg zijn canvas,
zijn voeten zijn penseel.
Over rots en kiezel,
langs blad en gras.
Hoger en hoger klimt hij,
over afdalen nog niet nagedacht.
De Berg zwijgt zoals altijd,
en hij lacht.…
Aan het meer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
299 ik kijk naar de weerspiegeling
van de bomen in het water
in de verte hoor ik eenden
met hun vrolijk gesnater
er gleden net twee zwanen
statig en sierlijk voorbij
ik groette ze hoffelijk
ze keken even naar mij
in het water zie ik
stukjes blauwe lucht
en soms een rimpeling
als de wind eventjes zucht
ik voel me vredig
en kom helemaal…
GELE TOORTSEN
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
304 ik kijk naar de hemel
leen de kleuren van de zon
verf hiermee mijn kelken
en zolang we niet
verwelken wijs ik
naar dat waardoor
mijn leven ooit begon
en blijf haar daarvoor
altijd dankbaar die
leven schenkende
zon…
HET LIED DER DWAZE BIJEN
gedicht
4.2 met 16 stemmen
7.757 Een geur van hoger honing
verbitterde de bloemen,
een geur van hoger honing
verdreef ons uit de woning.
Die geur en een zacht zoemen
in het azuur bevrozen,
die geur en een zacht zoemen,
een steeds herhaald niet-noemen,
ried ons, ach roekelozen,
de tuinen op te geven,
riep ons, ach roekelozen,
naar raadselige rozen.
Ver van ons volk…
De eenvoud van de natuur
netgedicht
2.4 met 7 stemmen
317 Pure eenvoud
markeert de komst van de zomer
blauwe korenbloem
Wat is het heerlijk om te proeven van
een harmonieuze en gezellige sfeer in een ruimte waar
men heerlijk kan ontspannen en tot rust komen maar ook ademen van
verse creativiteit en inspiratie opdat een nieuw stukje poëzie het levenslicht zal zien.
Het is geschikte plek voor opkomende…
Werkelijk
gedicht
3.0 met 23 stemmen
9.402 Werkelijk,
men moest de steen
met menselijke waardigheid
bekleden, zijn woord
voor menswaardig
aannemen.
Men moest, om nog
in de mens
te kunnen geloven, zijn oor
te luister leggen
bij de steen of met de stem
spreken
van een steen.
Men moest,
om de eerste de beste
steen te citeren,
uit de steenrots een geheel
nieuwe mens
slaan…
Zomernacht
netgedicht
4.2 met 6 stemmen
416 Een zachte zomernacht
Verlicht door volle maan
Jij kwispelt ons bekende rondje
Voor het slapen gaan
De kikkers kwaken driftig
Geluiden van de nacht
De watervogels slapen
Hun kroost bijeengebracht
De linde wuift in stilte
Een nachtelijke groet
Het blad filtert het maanlicht
Zoals een boom dat doet
De nacht verhult geheimen…
Zomerzonnewende
netgedicht
1.8 met 4 stemmen
320 Op de langste dag
zijn je dromen het kortste
over wintertijd
Hoe je ogen in alle zachtheid ontwaken en
hun schoonheid onthullen terwijl ik een hart hoor kloppen
met nieuwe geluiden badend in een zee van geborgen- en tederheid
Wat is het heerlijk ontspannen en rustgevend om nog een poosje naast jou te liggen.
Open de twee vensters en hoor…
Levende berm
netgedicht
1.8 met 4 stemmen
283 In de blije berm
zwaaien kleurrijke bloemen
een grauwe passant
Hoe heerlijk het is om weer te
proeven van de heerlijke buitenlucht waar ik
zal genieten van het hemelsblauw en een onbekende berm
in tinten groen die mij heeft uitgenodigd om haar van dichtbij waar te nemen.
Geschikte plek voor insecten en
kriebelbeestjes waar ze gezellig…
De vlinder en de rups
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
365 De vlinder fladdert dwarrelend
en dartelt vrolijk in het rond.
De rups roept jaloers: Ik wil ook vliegen,
maar ik kruip hier op de grond.
De vlinder zegt: Lieve rups,
heb een beetje geduld.
Want voor je het weet
wordt je wens vervuld.
Na een poosje verander je
en word je een pop.
Ja heus, zo heet dat,
het is echt geen mop.
Ik ben…
Of de aarde een sterrenhemel schijnen wou
poëzie
4.1 met 13 stemmen
1.703 Of de aarde een sterrenhemel schijnen wou,
Sidderen zonnestelsels, fijn gesteeld:
En ied're graspluim is een sterrenbeeld,
En als een Melkweg hangt die streep van dauw;
'K zie, als ik 't hoofd eerst zo, dan anders hou,
Hoe rode Mars oranje Sirius speelt,
En hoe, knipogend, 't groen zijn gunst verdeelt
Naar 't geel en 't violet van achter…
MEIZONNETJE*
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
396 mijn kleintje
mijn hartendiefje
in jouw ogen zie
ik de zin van het leven
met z’n eigenlijke doel
ook al slijt bij mij
langzaam dat gevoel
jij weet mij dat telkens
weer terug te geven
ook al is het maar voor even
met jouw zonnetje in
het zuiver wit
toon je hoe het leven
eigenlijk in elkaar zit
zo heel eenvoudig
en open en toch
zo subtiel…
Alleen de wolken
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
364 Hemel is dichtbij
als wolken onder mij zijn
rustende zielen
Als ik gedurende de dag omhoog
kijk naar uitgestrekte hemel, komen daar wonderlijkste
dingen voorbij: de plek waar wolken verschijnen onder wakend oog van zon
Stuk voor stuk maken ze indruk terwijl afdrukken nog een poosje zullen nazinderen in het hart.
Van licht naar donker,…
[ Onderwaterijs ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
263 Onderwaterijs:
massief weerkaatst het lichaam --
kleuren de zee in.…
ESSENTIE
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
382 luister naar
het geluid van stilte
voed je ogen met
het licht van de nacht
proef de smaak
van water
voel het wezen
van lucht
doorzie en ervaar
de essentie van leven
en geniet…
de zwarte tovenaar
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
364 de slang kruipt giechelend tegen de dikke boomstam op.
hij heeft net Adam en Eva verlinkt.
nu luistert hij bezweerd naar de grote zwarte tovenaar
die naakt met een zwart luipaardvel op een dwarsfluit speelt
in de diep betoverde nacht waar de maan vol doorzichtig licht
de hoogst zwijgende toeschouwer is met een kraanvogel en nog meer
zwarte slangen…
Bergmeer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
265 het lichtend blauw van helder water
ontneemt me elke zorg om later
wat betreft mijn eigen ik
resteert de aandrang te behouden
niet het moeten noch het zouden
enkel alleen het zijn…
Avond aan zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
317 In het zicht van golvend water
gefilterd door lage wolken
zie ik de eindeloze branding
als een schuimkraag van
een groot glas goed getapt bier
Een lichte bries aait
langs mijn blozende wangen
terwijl het taaie helmgras
op de duinen achter mij
me lauw nawuift tot later
Dan sluipt langzaam de dag
de zee in met de ondergaande zon
de donkerte…
Vredig
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
262 dromerig weerkaatst
het rimpelloze water
de strakblauwe lucht…
Ode aan de Heelsumse Beek
netgedicht
4.5 met 17 stemmen
377 Parel der beken
kronkelt zich een weg door dal,
van spreng tot de Rijn.
Stromend langs stuwwal
met haar kraakhelder water,
vele eeuwen lang.
Bron van waterkracht
voor papierwatermolens,
tot die verdwenen.
Kokerjuffers die
nu tussen waterplanten
aan het zwieren zijn.
Grote grazers die
in dienst van natuurbehoud
de beek flankeren…
Voedertijd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
309 jonge vogeltjes
opengesperde bekjes
net een zangkoortje…
Vlinder
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen
308 de bloem bloost door de
vlinderlichte aanraking
ze voelt zich geliefd…
Nu bijna zomer
netgedicht
1.6 met 8 stemmen
322 De witte schermen van de vlier,
in geur en kleur naar 't licht geheven
vertellen mij 't geheim van 't leven:
't is enkel nu, 't is enkel hier!
Maar dwars doorheen die kleine bloemen
in duizendvoud ontloken, klinkt
een roep, een zucht, een stem die zingt
en zoveel dat ik niet kan noemen.
Er trilt een snaar die 'k lang al stil
en niet bespeeld…