Alle inzendingen

Is het een wagon van verre die haar vasthoudt, terwijl de sleutel kermt in het roestig slot? Of sloot men brozer deuren? Welke mist legt zijn zachte kunst op haar schouder? Met blootgelegd hiaat reikt ze me de beker aan uitgebeten, zwart. Niets verraadt wat vanaf haar vingertoppen start. In niemandsland beweegt ze tot ze de plaatsen…

De voornaam 'Noah' is zes jaar op rij Het populairst om aan een zoon te geven Waar is de originaliteit gebleven? Maak er bijvoorbeeld wat meer Theo's bij! Maar met de stijging van het zeeniveau Verbaast een naam als Noah me niet zo…

Hoop Onversneden Warm geweven Betrouwbaar goed Die deze nacht Zijn ronde doet Die dan weer verder mag Daar hij voorspoed bracht Is onze hoop Die wordt verhoord…

gedichten die ontstaan uit gedachten die onbewust hun krachten aan ons geven en tot zoveel meer in staat misschien zijn het slechts iele bomen uitgroeiend tot machtige imposante eiken die eeuwig lijken te bestaan of tot armetierig kreupelhout de kracht van woorden die nu niet meer maar ooit menig mens bekoorden soms sneuvelen de…

wij werden in een heksenketel geworpen woorden tegen de wind gefluisterd maken dat we dansen ... dansen in geïnspireerde spiralen (terwijl de wanden de hele tijd wervelen in de wind, en de hele tijd wind wervelt door onze wereld) we dansen op het water dansen wij water dat we ons eigen maken in de dans onze eigen dans eigen…

De netten van de spin, die in de vensters hangen, En kunnen maar alleen de kleine muggen vangen: De wespe met de bij, en al wat hoger zweeft, Maakt dat het broze rag op hen geen vat en heeft. Wat kan een moedig hart zijn goede weg beletten? Al wat de wereld spint en zijn maar boze netten. En acht, o waarde ziel! en acht geen losse waan, De…

Breeduit in de speeltuin ligt de tijd onzichtbaar als een wolk waaruit het angelus van kinderstemmen klinkt. Handen slaan op onbestaande ballen, monden happen in doorzichtig vlees. De tijd, geduldig, laat zich sarren als wolk van een hond in wiens grijs een oude wijze wrede godheid woont. Hij likt het bloed van knieeën en kiezels. Tussen…

New York.... alleen heel even naar brooklyn bridge en columbia waar al sinds mensenheugenis mijn neef al eloquerend oude geschiedenis oreert New York niet meer dan tussenstop naar yellowstone the rocky mountains the golden gate van san francisco waar mijn hart voor altijd ligt En dan als uitsmijter niet disney island…

Ongehinderd door kennis van zaken regel ik op en af een gedicht Ik ben er een sport van gaan maken tussen avond- en ochtendlicht Ik schreef terwijl anderen sliepen over liefde en pijn en verdriet zonder mij in de vorm te verdiepen dus ik wist het sonnet nog niet of ik toch eens het tij moet keren en wat dichtregels toe moet passen Ze zeggen…

De dolle keizer Nero geeft opdracht eigen stad Rome in brand te steken. Mensen krioelen wanhopig, breken hun huizen af, bestrijden de vuurmacht. Rijken, bedelaars vluchten in eendracht naar de stadsmuur, waarbuiten omstreken heil beloven; gevecht doet hoop verbleken. Plots voelen duizenden slaven wonderkracht. Een lijfeigene grijpt naar…

De minister van Offensie Zoekt nog 10.000 man Interesse? Meldt u an Een jeugdzonde is geen probleem Daar kijken we overheen Kom gerust op gesprek met een klein gebrek Ben je goed in gamen? De Drone-divisie zal je claimen We zijn inclusief van A t/m Z met genderneutraal toilet Er mag en kan veel De verdiensten zijn royaal Maar op één…

als zwarte vogels niet uit wolken zouden vallen of uit bomen zelfs als ze niet laag over de aarde zouden gaan vliegen of zich te pletter zouden storten soms dan zou ik naast je blijven in de ontharde tijd maar nu moet ik gaan waar niemand me kan volgen intens alleen maar niet verlaten in dit koele nevelland rondom geen hoek of kant…

Anderen komen goed voor de dag, ik soms ook -- Op kleine foto's.…

Gesloten deuren leven in stilte verdrinkt wind draagt hun namen De rails vertellen het verhaal dat niemand zeggen wil, een spoor van mensen, door onmenselijke machten bepaald. Het staal herinnert zich de zware last van levens, van hoop die werd gebroken, van dromen voorgoed verdwaald. Bij Kazerne Dossin, waar muren hun namen fluisteren,…

wees niet bang als je scheuren moet lijmen twijfelt aan iets alles of iemand anders niet bang voor droevig dwalen door het open einde als niets zeker is wees niet bang om opnieuw te beginnen voor aarzelingen als de taal niet stromen wil niet bang je mag opnieuw beginnen wees niet bang je adem is lang…

UWV, XYZ, aBc, het hele alfabet van de communicatie tussen de overheid en de burger rammelt aan alle kanten En dan ook om apart te vermelden de ZZP-ers, de zelfstandigen zonder personeel straks door de Belastingdienst verworden tot de Zelfstandigen Zonder Poen Want ook zij zullen vermalen worden in de Naam van de Koning: Willem-Alexander…

ik zag ze vlagen op de zachte muziek van de wind ze wenkten met hun kristallen en flitsen vroegen om aandacht voor hun mêlee aan kleur die buitelde tegen elkaar stuiterde als vlammend diamant de witte dwarrel die langs mijn raam zweefde verkleefde af en toe even in nieuwsgierigheid naar binnen waar hun capriolen op schrift…

Ode aan Gino Weber Het grootste en beste talent aller tijden van de Overijsselse en Twentse voetbal velden Zijn spelersfoto hangt aan de muur bij Fc Twente Dus is hij ook 1 van de Tukkers helden Door Johan Cruyff als Jeugd voetbal talent geprezen om zijn voetballend vermogen Door Martin Jol op jonge leeftijd voor een stage in Engeland uitgekozen…

Bezuinigen met weinig tact op zorg, cultuur en onderwijs, wel stoere taal, geen schoonheidsprijs, de burger voelt zich vaak gepakt. Die lijn wordt dit jaar voortgezet: ‘Dóórpakken,’ zegt het kabinet.…

Steeds - steeds anders zijn. Schaduw slaat gas aan, melk kookt over koningsblauw geruis. Meneer de koelkast weet niet dat zijn kou wordt weggenomen en Jezus erboven hangt aan een kruis - ik roer de suiker los. Zijn kroon lijdt aan verleden tijd: kristal voorbeeld - ik ontwerp dezelfde dingen, dagelijks overnieuw, tevergeefs. --------…

geheel bewolkt sjokt amos zonder tas de zanderijen door de wijzen zwijgen de duinen golven grauw en stug en roepen rwanda op heuvel na heuvel krankzinnigheid de kardinaalsmuts kraakt van verre gebeden de zachte berk slaat in de wind het mededogen…

II Zij zit naast me, en ik aai ‘t gevlochten haar, ‘T hartstoch’telijk rood, voor mij gevlochten, blond; En ‘t gladde strijk ik gladder met mijn mond, En zijn metaalreuk ruik ik, diep en zwaar. Zo ruikt het uit vers-omploegde grond, Als over wachtend land ‘t prachtig gebaar Van gaande zaaier, machtig tovenaar, Zon, aarde en wolken oproept…

Bij aankomst op HS begon het al ... De hal bleek nog een vrijplaats, maar buiten hingen gewatteerde dekens uit, klaar om me in te kunnen sluiten. Het kantoor voor het station had de mist herschapen in hotel `Terminus`, de gasten- en geestenburcht waar vader en ik vroeger wachtten op de bus. Als je zo de stad betreedt waar je tot dan je jaren…

Stille wordt het als het huis leeg is. Pril jaar-begin. Het waterzonnetje wil schemeren 't klokje dat niet meer tikt, eindigheid ons opschrikt. Stil staat de ster strobed verlicht klanken woorden gaan en komen eb en vloed fluisterstil herinneringen komen tot leven de naam is gebleven Verhalen krijgen lichaamsvormen wonden…

Zij was ooit, of eigenlijk is zij nog steeds, een schier onverwoestbare cabarettière met optredens in de ville de lumière al klinken haar kwinkslagen nu wel wat sleets Zij kwam naar de lichtstad als schildersmodel en timmerde stevig aan haar carrière ontmoette Van Gogh en Toulouse-Lautrec Rond ging haar naam, zij raakte in tel bij dichters…

Benalmadena met je goud en je juwelen Want daar word ik met vrouwen en mannen graag gezien Lekker feesten met elkaar Want als ik later oud ben Dan zullen we weder komen En zijn dan nog steeds een paar Benalmadena met je goud en je juwelen Daar de show gaan stelen In het water of op de boulevard We gaan ons nooit vervelen Want we zijn…

Schroei je pootjes niet op deze vleugelloze vlucht zul je de doornen vermijden? Pas op de engelen vliegen laag zou je de andere kant bereiken niet verdwijnen in het zwarte water? Verlies de milde goden niet uit het oog onthoud de volheid van het landschap wie loopt iets mis in stilgevallen tijd? Van herinneringen weet je veel van onthechten…

. het wit heeft niet alles aangeraakt ik bedoel dat het groen en grijs niet overal deze nacht is bezocht door de maagd maar was zuinig van sneeuw, neen zij toonde geen duidelijk helder vooruitzicht, bovenal ..... . we hebben er niet om gevraagd, (wellicht een enkeling) Ik ben eerder gewaarschuwd voor mogelijk glad gedrag door bewegende praters…

De eerste ZONdag in het nieuwe jaar 5 januari 2025 maar geen ZON te bekennen God had nog wat poedersuiker over want ook Hij vierde Oud en Nieuw toen overrolden Zijn oliebollen en overlapten Zijn appelflappen Zijn Uren, Dagen, Maanden, Jaren! Vandaag zijn de daken dus wit, mooi de straten verraden het al: dooi met rap tempo laat…

huil niet, mijn kind, om wat verdween mijn ziel zweeft zacht in tijd en ruimte niet de leegte, maar de herinnering is waar mijn liefde eeuwig zingt glimlach om de paden die we liepen om slapeloze nachten vol verhalen mijn stem, mijn lach, mijn warme blik leeft voort in jou, dat is mijn geluk ik ben de zon op jouw gezicht een haven vol geborgen…