Alle inzendingen over lichaam

Maar vermageren doet pijn aan je billen merk je het het eerst op plastiekstoeltjes bij het wachten wat een feest…

De eerstelijnszorg wordt te duur, Daarom hangen stethoscopen aan de muur. Met die apparaten wilden artsen proberen U al onderzoekende te ausculteren En uw ziekte te analyseren. Maar één ding stemt mij toch ook blij: De handoplegging komt er weer bij.…

hoofd dat mijn beenderas bevat voor later spreek met een mond vol aarde van het leven ik voel de zon en ja, ik blijf nog even mijn ogen tranen maar ook dat is water woorden bewogen door de wind - dat staat er in elke beendervel volop geschreven - vormen de liefste zin aan mij gegeven zolang mijn schedelmond nog praat - ik schater mij schuimend…

Ja, die grijze haren, Die vertellen je leeftijd in jaren. Jammer als men dat gaat bederven, Door ze in allerlei kleuren te verven, Het blijft een wonderlijk ervaren.…

Wanneer het leven bij 't ontwaken je hart nog steeds doet slaan, waarom zou je bij de koffie dan je peukie laten staan? Tot aan je laatste hartslag beleef je telkens pret, bij het opsteken en roken van shag of filtersigaret. Nu zijn er echter velen die deze rook echt niet benijden, hoewel ze bijna dagelijks achter de stadsbus zullen rijden.…

Geen gedonder maar schouders eronder geen geklaag maar doorgaan gestaag het zit niet mee maar sterk zijn voor twee Helaas wil dit niet altijd lukken lijkt alles als loodzwaar te drukken voelt 't kleinste ding als mokerslag op zo'n "alles zit tegen" dag Terwijl je diep van binnen weet: dit is het vergrootglas dat vermoeidheid heet…

Letters schrijven op je rug, met mijn vingers op je huid, ik wil je zoenen, niet te vlug, nachtenlang zonder geluid. Als je slaapt wil ik je strelen, je ademhaling horen, raken, met je vingers wil ik spelen, steeds proeven hoe je lippen smaken. Zonder parfum ruik je heerlijk, en als ik mijn ogen rust, zeg ik je meest allereerlijk, dat…

Weldra een heupprothese, geen fijn vooruitzicht Ik weet even niet wat voor me ligt. Haaks door de zure appel bijten, met felle tegenzin Een poos stoer blijven, al is het hartje wel wat min. Toegegeven,'t smaakt bitter en wrang Ja, ik ben bang! Afhankelijk zijn, terug leren lopen Later, leukere zaken, ik mag het hopen! Vaak ontving ik…

hoe ongerijmd het nu ook lijkt dit schrijven over een bedrogen lijf, eens was het toch mijn sieraad kon het jou bekoren ja, sterker nog ik schaam mij niet te zeggen, hoe het spijt dat ik verraste blikken van het mannelijk ras ook gaandeweg meer ben verloren dus spiegel ik mij niet meer aan die zekerheid kijk naar me, als je wilt,…

De duistere schim is vogelvrij bestaat bij de gratie van het licht schaduwen leven weerloos in het schijnsel van een bron Gekneveld aan vaste vormen die traag over vlakken trekken een wolk lost ze voor even op totdat de wind ze weer wekt Grillig lentegras voert mij mee als een kwetsbare afdruk en als een vertaling van een gloed Met…

VLEES, op menig duffe deur heb ik geklopt, Liep menig middernachtelijk paadje uit, Zocht langs de vloer, heb tegen muren aangeschopt, Drukte in blinde hoop op de verlichte vensterruit, Maar steeds vergeefs, hoewel wanneer de maan Vol aan de hemel stond op volle zee, Kwam er een wijsje uit mijn lijf vandaan Gespeeld door Schoonheid in het staminee…

Ze heeft zich met hand en tand verzet tegen automatisering: uit de tijd zegt ze tenminste, dat zegt ze altijd ze heeft handen als kolenscheppen zit op handarbeid, plukt handappels dol op handwerken maar naaien en afwerken doet ze met haar linkerhand handen wassen begint ze niet aan! heeft te veel in handbagage doet aan handbal, handstand…

Tenen gaan vreemd een obscene tinteling bekruipt me geslepen raast de vibrator over de muis van mijn voet en beveel ik met vriendelijke groet aan gestoorde genen waar tenen zich schrikachtig plooien vormen de voetzolen zich tot een geleefd oud gezicht zo verschrikkelijk bloot.…

Strak, slank, glad, trainen en afzien Tegenwoordig mag je er niet dik of dun uitzien Ze gluren naar je lijf en gezicht Zeggen achter je rug om: "Ze mag wel eens wat doen aan haar gewicht!" Voldoe je niet aan het schoonheidsideaal, bekritiseren ze je allemaal. Je bent te lang of te kort, het helpt niet dat je sport. De één te dun…

De pijn gaat dwars door mijn ziel hij blijft bij me hij is als een rots die het water belemmert om door te stromen mijn hart gaat tekeer mijn hoofd bonkt mijn lichaam vecht maar tevergeefs dit is een hopeloze strijd ik kijk naar buiten ik zie dat de ruiten niet gewassen zijn ook dat nog.…

Vormende letters worden woorden En woorden laten boekdelen spreken Laten we het geschrevene in verre oorden Gedachten worden dan niet vergeten Gevoelens kennen geen grenzen Zo zijn gedachten eindeloos Zie alles door het vlies van de lenzen Blind van verlangen, jij mijn roos Ik vang je geur, meegevoerd met de wind De stilte laat zijn oorverdovend…

Als je je levens-zaad laat opdrogen ontkiemt je veroudering scheutiger! Deze hartenkreet draag ik op aan alle mannen vanaf de vijftig!…

Een nieuwe Nurejev is opgestaan. Blote voeten raken amper de grond, de volmondige contouren gloeien als wangen van een opgewonden kind. Weinig bindt hem aan de aarde. Zon en regen, hagel en storm zijn rampspoed noch zegen. Geen adders onder het gras krijgen grip op die stam. Dit is de plek waar hij heerst, ­opgepoetst en…

Verschrompeld zag haar jonge vel omdat haar lichaam almaar kromp Aan de gevolgen dacht zij geen tel ze achtte zichzelf nog altijd plomp Uitgedroogd verdorstte haar huid; botten staken erachter duidelijk af Iedere dag ging zij verder achteruit daardoor stevende zij richting graf Verleppen deed haar verharde vel elastisch was ’t voor geen…

Hoe komt het toch dat in 't duister van de nacht alle hersenspinsels,zijn: zwarter dan zwart? Hoe komt het toch, dat zodra de dageraad zijn licht verspreid, je praktisch ontdaan bent van alle narigheid, die je in de nacht wakker houdt?…

Mijn lichaam is toch ontspannen ik schrijf alsof het een veertje is licht en gemakkelijk ik probeer te voelen wat ik voel ik baal want ik heb keelpijn dus slikken gaat wat moeilijker en ik heb het gevoel dat mijn neus weer begint er komt geen einde aan…

Voor mij mag de zon altijd schijnen hij laat mijn klachten soms verdwijnen het is z'n heerlijke warmtebron ook al mag ik niet in de volle zon maar het maakt mij vrolijk en blij ik geniet van dit jaargetij de donkere wolk wordt langzaam roze ik krijg via natuurlijke weg een metamorfose!…

Ik dacht de nacht te horen vallen in duister waar het was gebleven zo zorgzaam was de dag en nu verlaten schimpt de schim dwars door ‘t donker heen geen sterrenlicht voorziet in dromen geen akker omgeploegd waar velden dun bezaaid met bloemen de ware trots van slechts de éénvoud zoent hoezeer de rust van binnen stilt de storm de bomen…

Stram en stijf je voelt dat je ouder wordt in je lijf daar is niets op tegen maar je kunt je minder snel bewegen ach, en daar zie ik weer een rimpel erbij gladstijken wordt nu een heel karwei. Maar ouder worden heeft ook zijn charme met je kleinkinderen in je armen en zeker als ze tegen je zeggen oma wat doen die sneetjes in je gezicht ik…

Zee, het zeer wijde gevoel van te klein, bijna overbodig ouder wordende billen waarin nog iets trilt en schommelt lopend naar de rommel die hij heeft gevonden: wier, dooie vis, slijm. Bukt, tot waar het wit wordt tilt de wind haar jurk op: zacht vlees. Kijk naar de zee. -------------------------------------------------…

Sommigen hebben zwart anderen hebben wit sommigen zeggen geel is beter dan rood Maar hoe wordt het na de dood? Is het dan niet allemaal gelijk, de kleur van het stinkend, rottend lijk? Grauw, grijs, met gaten gevuld, al die jaren voor niets over kleur geluld. Het sterft af, groeit ook weer aan. Pas na de dood zal het echt vergaan In feite…

Iemand legde een steen op haar hoofd, maar ze wou dat het een hoed was. Ze droeg hem als een hoge hoed. Zulke hoeden zijn zwaar, ze verplichten. De steen droeg in zich de tijd die haar hals sterkte en rechtte en haar wekte: ze droeg een steen. Het gelukkig moment de steen te ervaren als een bot van de aarde, voornamer…

verward door stralend bruine stoere blikken oneindig verlangend onvermijdelijk binnendringend vallen in haar bodemloze hart zacht dwingende lust kust haar lijf onrust blijft…

Als ik na teveel drukke werkzaamheden op de fiets in natte kou naar huis ben gereden loop ik ietwat rillerig naar hem toe want mijn lijf voelt klam, mijn hoofd zo moe Ik bemin deze dagelijkse redder in nood, altijd klaarstaand als ik mijn lichaam ontbloot .... Verlangend raak ik zijn knoppen aan die na een draai warm vocht laten gaan over…

Waarom ben je zo ver weg van mij? waarom hebben we elkaar nog nooit ontmoet? waarom zit je daar ontzettend mooi en alleen te zijn? waarom ben ik niet bij jou om dat te bevestigen? waarom wordt je niet gestreeld of gekust? waarom zegt niemand: ik hou van je? omdat we elkaar niet kennen; omdat we van elkaars bestaan geen weet hebben; wanneer je…