Alle inzendingen

Kijk eens naar rechts en vertel me wat je ziet. De constante verandering, nu al onderdeel van onze dagelijkse routine. Dit is de grote dag, de dag van het titelgevecht en het spontane compliment. In de drukte zoek je naar het gat in een gesprek en als op een teken lijkt de aandacht te verschuiven naar geluiden buiten. Het blijft vragen naar…

Meisje weet je wat ik – wat ik zeggen wou -? ‘k Wou je zeggen dat ik – dat ik van je hou, - En dan wou ik schatje – dat je - nou dat jij - Nou - natuurlijk dat je - dat je hield van mij, - En dan wou ‘k je als je - als je van me houdt - Zoenen in jouw halsje - als je ’t hebben woudt, - En dan, nou dan dee ik - dee ik ’t overal -…

voor Ellen D. poëzie is ook de vader van een bekende dichteres aantreffen in diep stilzwijgen en aan lichaamstaal lezen dat het zoveel beter is hem niet aan te spreken soms ontmoet je poëzie zelfs in de verzwegen woorden...…

Kappen met dat kappen dat moet het nieuwe normaal worden wereldwijd, want ik wil ik wil juist door de bomen het bos niet meer zien…

Woorden zijn slechts wat letters achter elkaar, wanneer er voor een ander geen diepere betekenis inzit voelen ze zelfs een beetje raar. Gewoon vergeefse moeite om deze dan te lezen, of om er eventueel een antwoord op terug te geven. Nee woorden moeten prikkelen, gevoelens slim omwikkelen. Zodat het smaakt naar meer, keer op keer, steeds…

Komt in het Witte Huis een vrouw van kleur? Of krijgen we opnieuw de witte man Die zonder spoor van schaamrood liegen kan En zelfs al is veroordeeld als fraudeur? Loopt blauw een blauwtje op het strijdtoneel Dan erger ik mij vier jaar groen en geel…

Ik lees en las De man die er niet was een reisje door het brein van Anil Ananthaswamy Bestaat hij wel en heeft hij real live überhaupt bestaan met geboorte -plaats en -datum humanoïde man meer dan denkbeeld of icoon zo'n digitale representatie kreeg voet aan de grond in Japan op hokaido en honshu wordt…

De winterbomen: geen duiven, geen goudvinken -- Verlaten nesten.…

Voelend met mijn hart helende kracht van natuur steeds weer verbonden Hoe wonderlijk en waardevol het is om schoonheid van de natuur waar te nemen als harmonieuze mix van geluid, geur, kleur en textuur Stuk voor stuk unieke momenten om van dichtbij te beleven, ervaren en koesteren. Het begint al in de morgen, het ogenblik waarop een…

De nieuwe tijd is het speelse kwijt ingedeeld in plaatsen en tijden worden kinderen geacht alle ricico's te vermijden om letsel toch nog op te lopen en langdurige zorg van een medica coach en begeleiding nodig te hebben bij langdurig lijden ook ondanks alle leeftijds- begeleiding op het geestelijk en fysiek vlak de aanpassingen…

Je jonge lijf papierwit parelt van verlangen en zenuwzweet, je lach onzeker zeker, ogen vragen onder lang blond haar. Je wilt zo graag, maar verder dan teksten citeren van Lana del Rey laat ik je niet gaan, praat met je over wat nu niet kan, ik niet wil. You're crazy, fuck me, zeg je Lana na ik denk in due time certainly.…

Met werk en pek een boot gebreeuwd. Genaderd het land waar niemand landt. De naden werken. Zinken. Geschreeuw. ------------------------------------------- uit: 'Gedichten 1962-1996', 1997.…

En in de lucht des vochte ochtends hangen De laatste dunne blaad'ren van het jaar, Als in het zwarte takkennet gevangen, Met fijne glans van kleuren naast elkaar. Zo louterde de pracht zich van de lange En luide lichttijd en de brede schaar Van groengedoste bomen, tot die bange En tere lichtkleur van het late jaar. Die blaadren…

Zo stil reeds was de tijd mij gepasseerd slechts met kleine tikjes en in de verte het beieren van een carillon daar tussen de leegt6e van het moment en het gedaver van raketten, tegenhang van veiligheid en gevaar. En steeds ging de tijd zijn eigen gang steeds door met kleine tikjes ik luisterde naar de stilte van het moment, wilde de stem…

Hou op met dat alibabagebeuren blijf voor die prachtige boeken niet thuis kom naar je lokale boekhandelaar of het kantoorartikelparadijs nu het nog kan, voor die nu al te hoge maar straks helemaal onbetaalbare prijs Een klein minuscuul wijsheidsfilosofietje speciaal voor pinkeltje en wolkewietje ze verzuipt in zes woorden dat…

zoveel woorden voor de leugen die leugenachtig is telkens op een andere manier zoveel soorten mist voor onwaarheid waarin verdichting wordt verpakt in krullige barokke zinnen het ontilbare is licht noch zal het onverdraaglijke draagbaar zijn zeg de waarheid vertel haar in strakke taal…

"NIET ZO ERG HOLLANDS" - uit het dagboek van een niettemin geslaagde reis naar Nederland - Een reisrelaas met Pegasus enigermate aangedikt met de pluralis majestatis alsook met die des dichters bloedeigen vrijzinnigheid waar duivelsverzen feiten zijn en dagboeken een fictie, toevertrouwd aan houtvrij papier gegraveerd met vogelveer…

Laten we samen zijn alleen de avond rond de lamplichte tafel sonnetten schrijvend over tijden lang vergaan. Toortsen lichten de laan naar het toernooi opgewonden jonkvrouwen bekennen kleur, van willige schildknapen priemt de lans. Dan begint het grote gapen en ga ik weer alleen slapen.…

Mijn vrienden zijn op afstand dezelfden gebleven, voor mij brengt terugblikken geen maren vanzelfsprekend ‘doodgewoon’ ontsluiten ogen werkelijkheden zonder ze te hoeven afvragen en waar onze gedachten aan blijvende vriendschappen onaangedaan zijn gebleven vind ook jij mijn vriend een gestreeld hart.…

bij haar waan ik me terug naar eens waar ik schermde met tijd en mijn kinderlijke aanwezigheid ze kende me niet, beter toch? want het niet weten zijn de vleugels van vrijheid, niet behept door onraad en glorieuze valse overpeinzingen nu, nu behelst ze het weten wie ik was doch wie ik nu als aardse eenling ben is voor decimale jaren…

in de vuurlinie van eigentijd tussen flarden ongemak grof gesneden uit geurige aarde te elfder ure van de kalender gescheurd en weer samengebracht met lucht die deze kleuren baarde steeds stiller ontdaan van lengte van dagen, vereeuwigd in steenrijp dan weer grijs gesomber nergens voor nodig, kijk omhoog naar de intredende voorstond…

Het is zondag 3 november 2024 met m'n man voor de 25ste keer in Benidorm Hij wandelt met me mee naar de kerk: De Interkerkelijke Gemeente Benidorm een fraai en doelmatig gebouw zeer hartelijk word ik verwelkomd Ik ga zitten naast een vrouw ze is mooi gekleed, oogt elegant stil wacht zij af, en ik naast haar ik voel, dat mijn missie gaat…

De dinertafel, stijlvol gedekt, smetteloos -- Behalve ik dan.…

Volgt u het nog, kun jij er nog wel bij Wordt de VS met Trump een dictatuur? Z'n slogan loog, gooit olie op het vuur En maakte van VS Verdeelde Staten Opnieuw doet hij een gooi naar 'overmorgen' Als hij de exit polls weer corrumpeert Het hooggerechtshof heeft toch wel geleerd Dat hij zijn volk steeds dieper drenkt in zorgen Poor Kamala…

Elkaar bestrijden op persoon Is daar heel gewoon Elkaar bestrijden op inhoud Is waar de Hollander van houdt Een wijs hart is als een klompje goud Het pad van zegen Met respect voor het leven Hopelijk waait de wind niet over Van klatergoud en kits en lover Maar dat het beste dat er is Zal mogen winnen zeker en gewis…

als we lachen werken we altijd een klein geheim patroon af waarvan het begin bekend is zo dat de ander makkelijk kan invallen het taaltje is eigen en voelt warm aan ookal is de boodschap niet prettig de troostende hand is altijd dichtbij niet alleen het lachen maakt de spanning tussen ons heerlijk om aan te voelen en te weten…

Je toont dag in dag uit intolerantie, gebrek aan empathie, hardvochtigheid, altijd maar weer die kille Kenaustrijd, ach meid, ga toch eens lekker op vakantie! Je wilt graag ongestoord toeristje spelen? Dan kan ik Syrië wel aanbevelen.…

Bericht gaat dat de stad drastisch veranderde. Toeristen maken gretig gebruik van de nieuwe faciliteiten en flaneren over het stadsplein in avondkledij met op de achtergrond de prachtig gerestaureerde fontein. De beroemde struisvogelboerderijen bleven intact. Er zijn monumenten opgericht waar men, als er tijd is, bloemen legt of uitrust onder…

Niets dwazer dan klagen om een dode. Niets dwazer dan om levenden één klacht. Voor korte tijd zijn wij genoden, Dan wordt het nacht. -------------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

Stond vanochtend naakt voor de spiegel en dacht "Nou Jan Jacob het mooie is er wel vanaf, geen rood maar wit haar het hoofd nog bedekkend, wilde haren rond de hals en op de nog redelijke buik en borstpartij, billen minder hard, gezicht een flauwe lach, 'k moet het er maar mee doen!" Was vanmiddag op het strand, ging vooral kijken als sneeuw…