Alle inzendingen over overlijden

een datum een man een liefde een echtgenoot een vriend een vader een grootvader altijd bij ons in ons hart in onze ziel voor de eeuwigheid hij hoorde zo graag de vogeltjes zingen daarom zingt ieder vogeltje zijn lied…

In tijden van verlies leer jij jezelf goed kennen, kun je vaak maar moeilijk aan het besef echt wennen. Om je pad te kunnen lopen, ook rechtop te kunnen staan vraagt het ook uiten om ooit weer verder te kunnen gaan. Je zult vaak in oude mechanismen schieten vol gemis, laat mij maar even zeggen of je verstoppen in een nis. Openingen zoeken om…

Met voeten getreden, moegestreden overgegeven, opgegeven onbehandelbaar, ten dode als de platgereden eend ligt ze wachtend op het einde…

Sonja Francesca Pronk nimmer wordt jouw naam nog uitgesproken toch zijn de herinneringen nog altijd daar diep donkere geheimen blijven voor altijd vervlochten in jouw blonde haar verstopte je bewust de waarheid gemaskeerd door jouw ranke gezicht met je guitige lach de messcherpe pijn die in jou verankerd lag onontkoombaar haast…

Die frisse vertrouwde geur van bergamot,  sinaasappelbloesem,... Hij glipt bijna weg tussen zijn vingers. Paniek maakt zich meester van zijn lichaam. Hij rent naar het schuurtje en versleept het hout voor de kachel naar binnen. Timmeren als een bezetene. De ramen timmert hij dicht. Geen kier blijft onbedekt. De voordeur, de achterdeur. Dicht…

jullie overleden zusje heeft in de kinderhemel gouden kaarsjes branden voor ieder elk sierlijk prijkt het op hun tafeltje het houdertje in een diamanten kelk zij wacht geduldig op jullie omringd door de beschermengel met het goddelijk Licht met een stralende glimlach vanuit de zachte wolken kijkt zij op haar prachtig…

Ik sluit niet uit, dat ik eruit stap uit het leven, uit het gegeven leven dat ik opstap uit mijn dan voltooid leven natuurlijk laat ik me niet (af)vallen van een flat of spring voor een trein experimenteer niet met pillen, poedertjes, alcohol Ik ga gewoon liggen op mijn slaapkamer-bed de videocamera zet ik standalone aan een eerder…

Jezus dank dat ik bij mijn moeders sterven mocht zijn bijna al haar kinderen om haar heen dat vond ze zeker fijn de dokter heeft haar angst en pijn verzacht met morfine rustig naar de andere wereld gebracht mijn broers waren te geëmotinoneerd om het laatste gebed te bidden ik bad toen Jezus kom toch in ons midden…

Tot nu toe was de keus alleen uit twee: Wil je een graf of urn na je verscheiden? Mijn moeder zei altijd: ‘k wil geen van beide! Nu is ook ‘resomeren’ een idee. Na al die moeite die het leven kost, Wordt aan het einde alles opgelost.…

De moeder van Mark Rutte is overleden ook dus van onze Minister-President eveneens de aanvoerder van de VVD maar vooral de moeder van het kind haar jongste zoon Mark Rutte ze is niet overleden aan Corona ook niet aan de dood, maar aan ’t leven dat kan je gerust zeggen met 96 jaar haar zoon de politiek leider van dit land is weer even kind…

bloemen fietsen richting het noordelijk havenhoofd waar ze stilzwijgend worden neergelegd witte rozen gestoken in het rulle zand, aan de vloedlijn laten hun hoofden hangen evenals vrienden die naar de zee turen waar gisteren vijf vrienden al surfend vermist raakten in woeste golven vol schuimkoppen…

zij die dachten de golven te kunnen temmen trokken gezamenlijk naar het strand met hun windsurfboard onder hun arm klaar om de strijd met Moeder natuur aan te gaan in pakken gehesen, gingen ze vol adrenaline de schuimkoppen tegemoet golven bleken huizen hoog het schuim te onverbiddelijk, en zo verloren vijf jonge mannen de krachtmeting…

Wees niet bezorgd, want sterven is doodeenvoudig – Iedereen kan het.…

Dans maar, doe maar, op mijn graf. Dans van woede, dans van bevrijding, dans van heel diep weggestopt verdriet.…

Er is stilte en ik ween mijn moeder is niet meer ze is nu heen er zijn woorden tekort om mijn emotie behoorlijk te ventileren mijn verdriet is intens niet te formuleren liever gesprek ontwijkend dan woorden niet toereikend bedrukt en bedroefd diep gevoeld verdriet het vertaalt het verklaart het niet het zegt niet wat ik bedoel het vertelt…

Harm Jansen was geboren als boerenzoon in Sellingerbeetse als kluizenaar Harm Heisa werd hij folklore. Zijn broer kreeg de boerderij daarover maakte Harm ruzie zonder de illusie te erven vertrok hij, ging zwerven. Wantrouwig en alleen met een deken om zich heen liep en sliep hij overal in een hooiberg of een stal in het bos onder een…

Ik leg wel bloemen op je graf als je dood bent, overleden bij leven wil ik geen contact meer omdat we elkaar niet liggen met die realisitische woorden ‘omdat we elkaar niet lagen’ leg ik het mooiste boeket neer en buig mijn hoofd diep voorover en mocht je worden gecremeerd dan koop ik verse rode rozen pluk honderden rozenblaadjes die…

Ik had je lief en je was verdwenen geen afscheid, plots, niet meer samen verstard onbegrip was verschenen juist waar wij tezamen kwamen in een tongzoen van puur geluk eindigde met een enorme smak verbrijzelde maakte alles stuk met jou in het verwrongen wrak help mij bij mijn terugkeer op aard uit de wreed onzekere droefenis ik stuurloos…

( Dit schreef ik voor een dochter, die haar lieve vader zo erg mist) Lieve vader Lieve vader van mij, vijf maanden geleden bent u overleden na een kort ziekbed. Het gemis doet mij veel verdriet. Elke dag mis ik je, ook al kwam ik niet zo vaak bij je. Het is heel onwerkelijk, dat je niet meer in ons midden bent. Het heeft mij…

tussen het licht van de lente en het zwart van de dood beschrijft het vaarwel de eeuwige winter een leven uit het lood met verlangen naar verlossing nog in de uitademing tijdens de laatste tel hoe kan men sloten verbreken van deuren die als muren lijken met broos levenssap besmeurd waar jouw ziel is uitgeweken en de ademende toekomst…

Afscheid nemen in de tijd van het coronavirus brengt veel verdriet en pijn. Geen afscheid kunnen nemen zoals je het zo graag gewild had. De regels die er nu zijn, zijn verschrikkelijk, maar het moet wel zo zijn, er is geen andere keuze. Mensen sterven alleen, zonder dierbaren om hen heen, hoe erg moet dat wel niet zijn. Het…

De Here had deze keer weer eens genomen en met grote droefenis hadden wij kennis gegeven en vertrokken wij om 2 uur van het sterfhuis. In de eerste volgauto's zwijgend de mannen: iets van aartsvaders hadden ze - hoewel de meesten toch maar gewoon kantoorbediende waren. Daarna onder troosteloze hoeden de vrouwen, in het volle ornaat van de…

Vaag, geheimzinnig en groots gaat de avond over in nacht - alle grens en gloed wordt gedoofd en het donker regent als as. en ik, die de roepstem des doods heeft bezworen als nimmer voorheen van mijzelve afstand te doen, en ik, wie de engel verscheen zonder blinkende rusting of zwaard zwart en stil aan het eind van de…

Klokken luiden Hoorbaar in de stilte van natuur Turend over uitgebloeide kruiden De wereld is liefde en maakt soms overstuur Voel weemoed in gedachten Een dierbare die pijn wegneemt Stapvoets lopen, minuten wachten Het is eeuwig stil maar ook zo fijn geweest Laat de dienst maar beginnen Mijn gedachten in hemelsblauw Met liefde gaf ik…

Het is stil vandaag bij de uitvaart velen kunnen pas achteraf afscheid nemen van de doden alleen de vogels blijven zingen als eerbetoon voor het leven de lente kwam en ging maar de zomer overwon…

Jij vloog weg van mij op geen vleugels gedragen, onze vlucht was voorbij in de dood verslagen. Nog in het winterlicht een toekomst beloofd. Met de lente in zicht, nieuw licht al gedoofd. Nu ben ik vleugellam, poets geen veren meer. Toen jouw einde kwam, stortte ook ik hard neer.…

[Dit schreef ik voor een lieve vrouw] Vanmiddag hebben ze mijn lieverd op moeten halen. Je krijgt dan later te horen dat hij niet meer terug komt, hij kreeg een longinfectie erbij. Het kan nog dagen duren voordat mijn lieve man zal overlijden. Hij wordt nu in quarantaine geplaatst, de hoop heb ik verloren. Het ging sneller dan…

nu jij het aardse hebt verlaten en over bent gegaan naar zomerland zullen wij jouw feestelijkheid missen het horen roepen van ‘stuk’ of ‘70-roem’ heb jij je gevoegd bij jouw geliefde Ben met wie je vele jaren toerde meanderend door het vlakke land genietend van vele steden, de natuur ook zullen wij jouw kookkunst moeten missen, kippen-tomatensoep…

Wat was ze schoon toen ze uitgelaten danste, de zoete maagd, met sylfenlichte voet! Haar reisblauw oog, waaruit haar onschuld glansde, ontstak het vuur der liefde in elk gemoed. Haar lippenpaar omzweefden zalige lachjes, nooit werd een zoen gedrukt op malser koon. Bewondrend fluisterde iedre jongling zachtjes Wat is ze schoon! Zoals rondom…

Ik zou willen dat je niet wacht als mijn moment daar is. Je mag me nog even onderstoppen, maar ook niets meer dan dat. En als je tijdens dat mij onderstoppen ook nog heel lief lacht zal ik jouw geveinsd geluk jou voor die keer toch wel vergeven. Maar daarna moet je gaan, en de deur dichtdoen. Ga niet naast bed de wisselvallige intervallen van…