Alle inzendingen over liefde

Is het omslachtig of ben ik wat lastig je wilt me negeren en soms juist waarderen Je voelt je genegen en soms juist verlegen Het is vaak vermoeiend en toch blijft het boeiend Je wilt elkaar plagen en sarren en jagen Je wilt elkaar narren en vreemde dingen vragen Is het liefde en vriendschap of is het de schijn Één ding is…

Vaarwel! geliefkoosd land vol liefdeleven, Waarin ik leefde voor de liefde, en zij, Die mij de liefde heeft in 't hart gedreven, Het leven liefde! 't Leven gaat voorbij, De liefde blijft. Verliet de liefde mij, 'k Gevoelde mij aan 't leven óok ontheven - Een liefde, wortlend in het lent-getij, Is ieder in zijn winter bijgebleven.-…

Ik verbind hem met touw, met mij, met handen aan het bed. Verbonden beginnen wonden pas echt. Met zorg snoer ik de mond, verblind de ogen. Toegekomen, klaar, begin ik met ontbloten. De rand, de binnenkant. Geheel ontdaan verzoekt hij, deze om genezing. Maar ik lig hem zwaar, ik ben op hem gebrand. Ik ben de bovenhand, tot de tanden…

keer op keer nam ik de verkeerde afslag reed uren op rotondes gleed gevaarlijk over te gladde wegen tot eens die keer dat ik een omleiding volgde die nergens toe leidde en toen ik eindelijk de weg vroeg aan mensen die niets zeiden en hoe ik bij je aanbelde en dat je me omhelsde en dan je mij toonde waar ik woonde en ja waar en…

Wanneer ik ’s avonds in het duister Naast je lig en liefkozende Woordjes in je oortjes fluister Zoen op je actief blozende Wangen en met elk gebaar Een stukje dieper doordring naar Het zoete centrum van je ziel Dan schijnt je schoonheid zo fragiel -- Maar als de schrijver diep in mij Je ’s ochtends vroeg graag wil vermoorden Want de nacht…

Was ik maar dichter Dichter bij jou Was ik maar dichter Dan kon ik dichter zijn Bij jou…

troost is ook herinnering de foto van voorheen de warme liefde van weleer die zo plots verdween troost is de herinnering van het prentje aan de wand jouw naam die ik ginder schreef in het toen nog warme zand...…

Is hij er nog? Hij is er nog. Ik ga even niet meer praten, zegt hij. Elke stap lijkt nu de laatste. Het nieuw infuus, de ogen gesloten, de ogen open. Hij mompelt dat hij even niets meer zegt. Elk moment lijkt definitief. Misschien blijft hij, blijven wij, voor altijd hier. Is hij er nog? Hij ademt uit, is stil en ademt dan weer in. Hij is er…

Met Valentijn hoef je niet per se verliefd te zijn. Het is voor mensen die elkaar het beste wensen.....…

    Als het schoon de grens gaat overschrijden en wanneer ´t geluk dan zijn lach wil tonen Zal poëzie de woorden zelfs hemels wijden komt weer een God tussen volkeren wonen     Als ooit alleen vrede op aarde gaat regeren en dan liefde eindelijk elkeen laat vergeven Is er geen weg dan al´t kwade af te zweren zodat oude boeken worden overgeschreven…

Wij Zijn Liefde Dat wat Echt Is Zonder Liefde Geen bestaan Wij zouden Allen Vergaan…

Kom, golf jouw liefde, overspoel me met jouw vloed -- Eb niet van me weg.…

Jij verandert steeds, je wilt me niet, en ik mis -- wat niet is geweest.…

Er zijn nooit tranen te zien, jij houdt ze voor andere heel goed verborgen. In het donker eentje misschien, die zomaar in het niets gaat verloren. Je zou het uit willen schreeuwen, maar jij blijft zoals altijd sterk. De laatste hartelijke lach lijkt al eeuwen, weggesmolten zonder dat je het zelf nog hebt gemerkt. Soms biedt men jou een…

Wij, die elkaar in dromen minden, Buiten de dwang van ruimte en tijd, hoe zullen wij bevreed'ging vinden in dezë arme werklijkheid? Uw hoofd, in mijne arm gedoken lijkt als een vrucht zo broos en klein; gij houdt uw ogen vroom geloken; kan daar mijn héle wereld zijn? Er ligt een troost van rustig weten in uwer handen vaste druk. Maanden…

Mia cara Lyubovskaja komt dat even goed uit! ik hou ook van soppen en doe het zelven Net als jij! Nou ja, soppen doekut liefste met jou tegelijk, natuurlijk samen Doe het zelven doex11 in m'n uppie, m'n eentje, matineus, manueel waar hij elke morgenstond mia cara Lyubovskaja He's always ready gentle as a diving dolphin giant…

Losse letters smekend om een woord meegenomen door de woeste zinnen onder invloed van de vreemdste dromen dagelijkse beslommeringen overboord woordbloesem tussen het frisse groen een uitbarsting van nieuwe liefde mag ik jou vragen om een zoen? Lange zinnen roepend om een antwoord meegesleurd door wanhopige verhalen nuchter door de harde…

Laat mij Jou tranen Zijn Strelend Langs Je gezicht Laat mij De wind Zijn Als een zacht Teder briesje Langs Je huid En Voel Je geborgen In je Zijn…

Wie speelt een belangrijke rol in mijn leven? Wie wellicht was en is het allerbelangrijkst? dan denk ik toch niet direct aan een persoon Maar aan wat dan wel; ik denk dan aan DE KEUKENROL Wat een uitvinding, wat een gemak Elk kliekkie, elk kwakkie Direct en op je gemakkie Als sneeuw voor de zon geabsorbeerd Verorberd in de zachtheid…

ik hou van mooie rode licht gezwollen volle lippen als ze lachen als ze praten als ze niets doen maar vooral als ze niets laten…

met een knipoog en een heupzwaai in een oogwenk en een handomdraai verloor Arend zijn evenwicht en het heeft even geduurd maar Arend is geland onthecht en wel, doch licht gehavend en wat roestig in de heupen vanwege zijn hoofse geaardheid het was juist door vrouwen met namen van bloemen en vogels zoals: Merel, Iris, Roos Bosch…

Ik kan alleen maar hopen dat God ons in een ver verleden en in al zijn scheppingsdrang gescheiden heeft met alle liefde en dat het jouw bestemming is evenals de mijne om snel weer tot elkaar te komen op het heilige kruispunt der lotgenoten.…

In kamers grijs, waar stilte spreekt van jou, de liefde die verdween met 't vallend blad, echoot zacht jouw stem, die ik nog steeds vertrouw, en dwaal ik door herinneringen op ons pad. Gevangen in het web van tijd en pijn, elk beeld van jou zo scherp, zo onverwacht, verlies ik me in wat we ooit mochten zijn, in 't schemeruur tussen de dag…

Wat zoekt ge, liefde en min...? Mistrouw haar zoet genot: Geen liefde is als van God, bestendig, rein, verheven, Het stoflijke is te zeer met ons bestaan doorweven, Gij vindt beneden niet, wat slechts bestaat bij God.…

er waren bij passeren teveel ogen die keken later nog eens omkeken hoe wij samen liepen een lach een dolletje we konden gewoon niet van elkaar afblijven omdat alles lading had wij waren geen stil stel met ieder een eigen filosofie die samen wandelden zonder vuur wij hadden al de drukte van een gezin ieder die wilde…

In jouw ogen, zo diep en klaar, Zie ik een wereld, wonderbaar. Een spiegel van de ziel, zo rein, Waar liefde woont, zal altijd zijn. Daar vind ik troost, daar vind ik rust, In jouw blik, die mij kust. Een haven in de storm van het leven, Jouw ogen, waarin mijn wereld is geweven. In die diepte, een stille wens, Fluistert elke ster, bij elke…

ik wil geen diamanten geen ring van goud ik wil alleen jou alleen jouw verhaal vertellen ik wil geen beloftes geen wonderen ook ik wil alleen jou alleen van nu tot het einde ik wil geen rijkdom geen volle schatkist Ik wil alleen jou alleen altijd bij mij weten jij bent voor mij ogen in donker duister een rivier in de woestijn de…

als ik jouw liefde niet had zou de zon nooit schijnen als de zon haar licht zou ik alles verliezen eindeloos en donker zou mij het leven zijn als ik jouw liefde niet zou geen ster nog schijnen bitter en guur de wind mij de adem benemen koud en diepgevroren zou mij het leven zijn als ik jouw liefde niet had bleven bomen bladerloos was…

De okselgeur beschreven in een vers rook indringend, een polderbos in de herfst, jij aan mijn zijde. Wij spraken over het ritme van de natuur. Onze woorden vielen als de bladeren, pagina naar pagina vol. Zo schreven wij poëzie; het zweten van de bomen, het lekker liggen dromen in een bed van woorden als mos, gras, aarde, licht dat ik bewaarde…

Ik was voorbereid, maar toen jij eindelijk kwam -- smolt dat in geluk.…