Netgedichten

netgedicht (nr. 84.995):

Liefdes vonkenregen

ik zag je
wist meteen
uit je ogen
je lach te lezen die
warmde in liefdes
eerste lentewind

we liepen
hand in hand
alsof wij dat zelf
hadden uitgevonden
in liefdes kleurige
vonkenregen

samen
dollend door
pure schoonheid
die overrompeld
in onze ogen geen
grenzen kende

wij hebben het
woord verliefd
weer een eigentijdse
inhoud gegeven
waarbij geen woorden
maar daden de inhoud zijn

waarvan de
realiteit hemelsbreed
verschilt met die tot
dan gangbaar was
en ons eigenlijk al
niet meer aansprak