Alle inzendingen over idool

De purpren avond was in 't west verdwenen En glanzend zilver droomde op donkere aarde, Toen is de blonde Muze mij verschenen ... Mijn ziel werd vuur, toen haar mijn oog ontwaarde. Geknield strekte ik mijn armen naar haar henen, 'k Omhelsde louter lucht - ik viel aan 't wenen: Haar blik was eindloos-teer, toen ze op mij staarde, 'k Gevoelde…

Op 't hoogste van de nacht, na 't zinken en voor 't krieken Des dageraads, wanneer de slaap die 't al verblindt, Met Mankop om de kruin drijft op zijn vale wieken, En d' ijdle dromen, door een fluisterende wind Ten olm-boom uitgejaagd, Door al de wereld vliegen, Om al wat hersens draagt, Met schaduw te bedriegen, Met list te domplen…

Het hoefgestamp der muilen mindet gij, Zweepknal en ’t raatlen van de hoge wagen, Wanneer met uwe maagden bij het dagen Gij toog naar ’t strand om nieuwe wondren blij. Bij ’t balspel toondet gij vorstin te zijn, En groot te wezen als u dreigt gevaar, Gij werd de zwerver van de zee gewaar En zag zijn wezen, ondanks armoe-schijn. Ik…

Ros Klowees haren Wortels uit Ninof Pastasaus in de mondhoeken Dutje…

Wat tooit ge met benijde vingren Die schone boezem schoner op? Wat vlecht ge blaadje, bloempje en knop, En doet ze óm ‘t fladdrend rokje slingren, Terwijl ge 't haar met loof borduurt, En spieglend in het vlietje gluurt? Hou op! de tooi, waarmee ge u siert, Verbijstert en verblindt mij de ogen! Hou op! zo ge eens nog schoner wierd!…

Jossie lief Jossie. Klein Jossie. Goed Jossie. Goed lijf Jossie. Goed zicht. Goed ziel, denk. Weet niet goed ziel Jossie. Ken niet goed ziel Jossie. Ziel Jossie. Goed Jossie ís goed ziel Jossie misschien. Weet niet goed ziel Jossie. Ken niet. Oud Jossie. Weet niet oud Jossie. Ken niet oud Jossie. Ken niet oud ziel Jossie. Oud ziel Jossie…

Soms, in een etalage, komt gij voor, tussen geslachtgenoten opgesteld. beskleed met nieuwe kleren en vermeldt het kaartje op uw borst de prijs waarvoor. Dan weet ik weer hoeveel ik u behoor. Het enige wat in mijn leven geldt wordt binnen op de toonbank neergeteld. Wij gaan er samen voor een uur vandoor. ’s Avonds na zessen is de…

vraag ik mijzelf liefste wat doen we vandaag als de gordijnen opengaan klinkt er muziek van verpozingsaard dat ik van pure denkkracht braken wou de weg naar mijn bedluchtgemoed slaap ik in als het meisje uit het sprookje met de beren slaap ik in jouw niet schone bed dat hevig naar jou ruikt wat gek is want zo goed ken ik je niet maar…

Het stormt in de Jordaan, wrakhout spoelt aan in stegen. Op straat versplintert een bovenraam, iedereen stopt met bewegen. Zijn loeren was geen vluchtig gluren, maar een peilloos drillen in de ziel, hij gaf niks om zijn of mijn buren, toen hij mij binnenstormend overviel. Ik onderwierp mij als een slavin, niet aan zijn lustige fantasie…

In de Amstelhoeck afgesproken voor de zekerheid bel ik haar om te melden dat ik er ben midden, onder de kerstballen Zij is bezig met haar jas komt eraan is bijna onderweg Even later met haar actetas kiest zij een tafel bij de deur Haar lange lijf in wol verpakt straalt zij zachtheid uit onbeslist moeheid van een lange dag Ik heb haar…

De purpren avond was in 't west verdwenen En glanzend zilver droomde op donkere aarde - Toen is de blonde Muze mij verschenen.... Mijn ziel werd vuur toen haar mijn oog ontwaarde. - Geknield strekte ik mijn armen naar haar henen, - 'k Omhelsde louter lucht - ik viel aan 't wenen: Haar blik was eindloos-teer, toen ze op mij staarde, - '…

Ik heb uw kussen en hun overmoed met mijn onnozel herte niet verstaan, het was mij deugd reeds aan uw zij te gaan, dweepziek, in velden onder avondgloed. O, vrouw, o, tederheid, o, droeve waan, wat was het leven mild, de wereld goed! Zwijg, drieste stem van het onstuimig bloed, ik bad een droom, een aardeloosheid aan. Tine, gij waart…

Nooit en is uw minlijk wezen geweken Uit mijn verstand, maar zie altijds present Uw wezen zoet, uw schoonheid excellent, Uw aanschijn klaar, ende de zoete treken Uwer oogskens, die machtig zijn te breken De straffigheid van een hert, dat gewend Tot kwade is, en in wreedheid verblend, Doende ’t zelfde vierige tranen leken. Uw zuiver haar, zweer…

Een droom - als maneschijn - in zilvren wade En breedgewiekt, heeft mij, toen ik verwezen, In dons gedompeld, in de rust mij baadde, Met elpen staf een kindekijn gewezen: Het lachte, en bij die lach, wiens wedergade Slechts in de zuivre zonne wordt geprezen, Wolkte als een nevel weg al 't zwarte en kwade, Dat in mij mort... 't Is me in een…

(voor Dafne Schippers) In het Olympisch Stadion in Londen zag ik via de beeldbuis hoe zij in de startblokken ging staan, een Godin met een stalen lach, volop gespierd en bij voorbaat niet te kloppen. Adembenemend hoe die volmaakte vrouw van Nederlandse komaf kan zijn, ik tril erbij, wanneer ze als een amazone zoveel kan waarmaken en de anderen…

(voor Chester Charles Bennington) 'We all have wings, but some of us don't know why' Michael Hutchenge Als kind ben je seksueel misbruikt, een vriend van je vader verwoestte jou, waardoor jouw ziel werd gefnuikt en je continu krijste in de ijskou. Verder hebben veel van jouw kameraden op jonge leeftijd suïcide gepleegd, je voelde je…

(voor Hans Dorrestijn) Na jaren van zwartgallige humor presenteren, weet Hans als vogelaar vrolijker te stromen. Als onderdeel van twee grijsbebaarde heren loert hij naar aparte vogels in alle bomen. Samen met zijn kameraad speurt hij op de meren naar zeldzame en bontgekleurde exemplaren, een surrogaat voor het met vrouwen parkeren en een…

‘Een jonge vrouw gaat uit over de bloeiende steppen, in mei, zij is trots en mooi, zij is mooier dan alle anderen, zij zwaait de zweep naar het logge paard en de grote, piepende wielen gaan sneller over het wassend kruid... Waar gaat ze heen? - Ze lacht naar de horizon en ziet niet om naar het dorp, daar zijn de huizen weinig en…

Haar toon is zo vol van zuivere gloed Haar ogen zo gracieus en welsprekend Mijn hart, zwart als het was, nu smekend Mijn uitgedoofde ziel schreeuwt van overmoed Haar verschijning markeert een nieuw begin Ik ren als een bezetene door mijn hoofd Het leven, ik had er al niet meer aan geloofd maar een glimp van haar verleent mij zin zin voor grenzeloze…

Mijn kleine, kleine Annabel zij zong zo zuiver en zo schel als fluiten op een glansrivier, zij was geluk en leefde hier mijn kleine, kleine Annabel ik wist uw prille leden wel, de trilling van die bloemenmond wanneer een hand uw haren vond mijn kleine, kleine Annabel de geest is lang, maar wij gaan snel: op 't koude laken ligt uw lijf…

Geen najaar nog, maar in zijn volle zomer Strekt zich voor mij het land des Levens uit; Na 't blanke bloemscherm voor de jonge dromer, Rijpt voor den man 't geboomt zijn vroegste fruit. Veel donkre dalen liet ik stijgend achter, En 't morgenland, dat diep teruggeblauwt: Een werelds paradijs, waar zacht en zachter Kleuren vervloeien en het licht…

Wie interesseert zich vandaag de dag nog voor de rock 'n' roll legende Elvis Presley. Een kennis van mij wel, want die heeft zijn huis in Memphis bezocht en hij stond ooit in de kamer waar Elvis zichzelf om zeep hielp en waar hij zijn televisie kapot schoot. Elvis leed aan obesitas en hij was een notoire drugsverslaafde. Dan is het einde…

Lief, mij houdt de liefde voor u Zo vriendelijk gevangen, Dat ik met hart en ziel U onderworpen moet wezen. Ik zag nooit zo'n rode mond Noch zulke vriendelijke ogen Als zij heeft, die mij heimelijk In het hart heeft verwond. Toch leef ik nog verheugd en hoop Voor de smart te worden beloond. Al doet ze mij minnepijn lijden: Ze…

Maar weer tig sterretjes aan onze hemel geteld Knalzwart hoog bruisend temperament doe me maar firmament. Bruinogige schat dicht in de omgeving, hondstrouw zo wauw Contrasterend met jouw kijkers oh, zo hemelsblauw. Zwemend ook smachtend naar dat - hier laat ik je los - Tim 'k Heb je ooit losgelaten net wat ik nooit vermocht, schatteMin.…

(Hollands). Ik droomde mij in wolken-landen; het blindend blank der zonnewanden al zwevend in 't rein azuur, als lenig marmer reuze-krullend, de dalen schaduw-purper vullend, - en goud-gekopt de stapel-muur. En 'k zag 'n zaal vol schone vrouwen, het blank en blauw, in lange vouwen omhangend los de slanke le'en, in nauwe lijne-sluiting…

Ik wil de pure, rechte, marmren lijnen; De stille plooien, week en wit en breed; De kleuren hèl in klare zonneschijnen, De aromen, druivenzwijmlend, rozenheet. Ik wil in steden blank op forumpleinen De mensen móoi in vreugde en zelfs in leed, Dat ik àl 't nietig kleine in grote en reine Tragedies en verrukkingen vergeet. Ik wil de…

voor de liefste Wanneer, ook dán als de andre tekens zwijgen, De ziel haar zucht in kleuren wedergeeft, De Min haar blos in 't rozenblad doet stijgen, De Erinnring in 't vergeet-mij-nietje beeft; Als Hope fladdert in de groene twijgen, De Rouw in 't lover der cypresse zweeft; Als Jaloezij de gele tulp doet hijgen, De Glorie in de frissen…

Gelijk een vuur, dat flonkert door dunne nevelen heen, zo schittert, half verdonkerd, haar oog onder de ogeleên. Wilde, brandende ogen, drijvend in ene vloed van zachtheid en mededogen: half water en half gloed. O toverachtig gemengel van week gevoel en van drift! O tolken van 't hart van die engel, brengt gij mij laving of…

(voor Natalia van Doeveren) Het lijkt wel oorlog in Oekraïne, zoals er door egoïstische criminelen geld afhandig wordt gemaakt, waarbij de armen eenmaal andermaal de dupe zijn en zelfs het loodje leggen. Als medicus zie je de misstanden en word je door de valse gieren verleid om met hun valse praktijken mee te doen. Omdat je dat weigert…

(XVII) In 't brede lommer van de lage bomen Glipt, glipt het beekje langs de holle boorden: Het streelt de blonde bloemen aan zijn zomen, En zingt een lied vol murmelende akkoorden. Toen kost gij, lieve, uw lust niet meer betomen Maar waadde door de golfjes, die bekoorden: Zij wijken, nu zij bij uw voetjes komen, En kussend fluisteren zij…