Alle inzendingen over idool

Waar ik treê daar bloeien de landen zonnig en overblauwd, wat ik raak met tastende handen vat ik tot glanzend goud. In mijn handen draag ik het Wonder voor die terzijde staan, hoog hef ik het licht, waarzonder z'hun weg niet kunnen gaan. Dat met fonklende glans hunner dagen eentonig grauw omhult. Daarom mag ik zelf niet klagen: dat MIJ…

Plant fontein scheut die schiet straal die spat tempeest over alle diepten storm over alle vlakten wilde rozelaars waaien stemmen van elzekoningen bloot Diepste verte verste diepte bloemekelk die schokt in de kelk van bei’ mijn palmen en lief als de madelief Als de klaproos rood o wilde papaver mijn…

Wat heeft ons op die morgen toch wel mogen doen lopen langs de Regentesselaan, waar ons de blaren om de oren vlogen? Waar kwamen we in 's hemelsnaam vandaan? Hoe dan ook, er kwam een mannetje aan waardoor je blik opeens werd aangezogen, een en al zwarte hoed en zwarte ogen, voorzichtig schuifelend, - en jij bleef staan. Kloos, zei je, toen…

(fragment) Mijn Laura die ik min, kwam in mijn slaapzaal treden, Met liefelijk gelaat, en moedernaakte leên, Een kleedje alleen bedekte haar heupen naar beneden, 't Hing al van melk en bloed en maagdenwas aaneen: Een windje op haar verliefd, Ten venster ingeslopen, Bedreef een stoute dieft, En spreidde 't kleedje open, Daar zag men…

Ik ontmoette je voor de tweede maal nu bij de fontein voor het theater in mijn geheugen was geen plaats voor al je schoonheid en ik verloor mijn gezicht ik volgde je onder kroonluchters en ornamenten die mijn interesse moest vastklampen om te kunnen lopen tot aan de geheimen van het pluche ik hoopte dat je me zou herkennen dat mijn hand…

Ik heb de schim des drossaards aangeschouwd. Groot schreed hij voort, het lokkig hoofd omblonken Van ronde gloed en geluw-glanzend goud, Gelijk een god, in mijmerij verzonken. Hoog, van de schoudren opwaarts, rees zijn leest De schaar te boven, die, van vreugde dronken, Bijeengevloeid was tot zijn heugnisfeest. En waar zij…

Jij die zo luchtig was, je bent bekleed, bekleed met gezag, je schrijfsels, je spreeksel hebben je ver gebracht, tot de zoveelste macht, je lopen een ritus je spraakkunst ruis ze hebben je ver gebracht, ver van huis, de uitoefening van je lach is onbedaarlijk in orde, je bent vanzelfsprekend geworden. -------------------------- uit…

Ze hebben nooit op haar geleken, daar heeft het altijd aan geschort. Ze hebben nooit op haar geleken, dus kwam hij steeds aan hen te kort. Soms was het om hun mooie ogen, hun mooie lichaam of hun stem, hij heeft ze ook wel eens gemogen en dikwijls hielden ze van hem. Maar in de radeloze uren voor elke nieuwe grijze dag, dan lag hij in de…

is chique naar Frankrijk afgedropen. Haar romantiek werd doorgeprikt: het regent en hagelt in de duinen. Wat reageren mijn fans toch warm! Aan hun zal het nimmer nooit liggen dat mijn regels niet genoeg knallen. Poëtica is waanzinnig kieskeurig. Tja, bij kiespijn heb je geen trek in mijn gekonfijte toverballen. Allá, ik keuvel wel verder…

Ik noem jou mijn verlangen – ik ken jou niet. Jij bent er in gezangen, zoals dit lied. Ik ben door schrik bevangen – jij bent er niet. Dat jij mij zou ontvangen geloof ik niet. ------------------------------------------------- Dit gedicht is verschenen in Het Liegend Konijn, jaargang 8, nummer 1, april 2010…

De purpren avond was in 't west verdwenen En glanzend zilver droomde op donkere aarde, Toen is de blonde Muze mij verschenen ... Mijn ziel werd vuur, toen haar mijn oog ontwaarde. Geknield strekte ik mijn armen naar haar henen, 'k Omhelsde louter lucht - ik viel aan 't wenen: Haar blik was eindloos-teer, toen ze op mij staarde, 'k Gevoelde…

Op 't hoogste van de nacht, na 't zinken en voor 't krieken Des dageraads, wanneer de slaap die 't al verblindt, Met Mankop om de kruin drijft op zijn vale wieken, En d' ijdle dromen, door een fluisterende wind Ten olm-boom uitgejaagd, Door al de wereld vliegen, Om al wat hersens draagt, Met schaduw te bedriegen, Met list te domplen…

Het hoefgestamp der muilen mindet gij, Zweepknal en ’t raatlen van de hoge wagen, Wanneer met uwe maagden bij het dagen Gij toog naar ’t strand om nieuwe wondren blij. Bij ’t balspel toondet gij vorstin te zijn, En groot te wezen als u dreigt gevaar, Gij werd de zwerver van de zee gewaar En zag zijn wezen, ondanks armoe-schijn. Ik…

Ros Klowees haren Wortels uit Ninof Pastasaus in de mondhoeken Dutje…

Wat tooit ge met benijde vingren Die schone boezem schoner op? Wat vlecht ge blaadje, bloempje en knop, En doet ze óm ‘t fladdrend rokje slingren, Terwijl ge 't haar met loof borduurt, En spieglend in het vlietje gluurt? Hou op! de tooi, waarmee ge u siert, Verbijstert en verblindt mij de ogen! Hou op! zo ge eens nog schoner wierd!…

Jossie lief Jossie. Klein Jossie. Goed Jossie. Goed lijf Jossie. Goed zicht. Goed ziel, denk. Weet niet goed ziel Jossie. Ken niet goed ziel Jossie. Ziel Jossie. Goed Jossie ís goed ziel Jossie misschien. Weet niet goed ziel Jossie. Ken niet. Oud Jossie. Weet niet oud Jossie. Ken niet oud Jossie. Ken niet oud ziel Jossie. Oud ziel Jossie…

Soms, in een etalage, komt gij voor, tussen geslachtgenoten opgesteld. beskleed met nieuwe kleren en vermeldt het kaartje op uw borst de prijs waarvoor. Dan weet ik weer hoeveel ik u behoor. Het enige wat in mijn leven geldt wordt binnen op de toonbank neergeteld. Wij gaan er samen voor een uur vandoor. ’s Avonds na zessen is de…

vraag ik mijzelf liefste wat doen we vandaag als de gordijnen opengaan klinkt er muziek van verpozingsaard dat ik van pure denkkracht braken wou de weg naar mijn bedluchtgemoed slaap ik in als het meisje uit het sprookje met de beren slaap ik in jouw niet schone bed dat hevig naar jou ruikt wat gek is want zo goed ken ik je niet maar…

Het stormt in de Jordaan, wrakhout spoelt aan in stegen. Op straat versplintert een bovenraam, iedereen stopt met bewegen. Zijn loeren was geen vluchtig gluren, maar een peilloos drillen in de ziel, hij gaf niks om zijn of mijn buren, toen hij mij binnenstormend overviel. Ik onderwierp mij als een slavin, niet aan zijn lustige fantasie…

In de Amstelhoeck afgesproken voor de zekerheid bel ik haar om te melden dat ik er ben midden, onder de kerstballen Zij is bezig met haar jas komt eraan is bijna onderweg Even later met haar actetas kiest zij een tafel bij de deur Haar lange lijf in wol verpakt straalt zij zachtheid uit onbeslist moeheid van een lange dag Ik heb haar…

De purpren avond was in 't west verdwenen En glanzend zilver droomde op donkere aarde - Toen is de blonde Muze mij verschenen.... Mijn ziel werd vuur toen haar mijn oog ontwaarde. - Geknield strekte ik mijn armen naar haar henen, - 'k Omhelsde louter lucht - ik viel aan 't wenen: Haar blik was eindloos-teer, toen ze op mij staarde, - '…

Ik heb uw kussen en hun overmoed met mijn onnozel herte niet verstaan, het was mij deugd reeds aan uw zij te gaan, dweepziek, in velden onder avondgloed. O, vrouw, o, tederheid, o, droeve waan, wat was het leven mild, de wereld goed! Zwijg, drieste stem van het onstuimig bloed, ik bad een droom, een aardeloosheid aan. Tine, gij waart…

Nooit en is uw minlijk wezen geweken Uit mijn verstand, maar zie altijds present Uw wezen zoet, uw schoonheid excellent, Uw aanschijn klaar, ende de zoete treken Uwer oogskens, die machtig zijn te breken De straffigheid van een hert, dat gewend Tot kwade is, en in wreedheid verblend, Doende ’t zelfde vierige tranen leken. Uw zuiver haar, zweer…

Een droom - als maneschijn - in zilvren wade En breedgewiekt, heeft mij, toen ik verwezen, In dons gedompeld, in de rust mij baadde, Met elpen staf een kindekijn gewezen: Het lachte, en bij die lach, wiens wedergade Slechts in de zuivre zonne wordt geprezen, Wolkte als een nevel weg al 't zwarte en kwade, Dat in mij mort... 't Is me in een…

(voor Dafne Schippers) In het Olympisch Stadion in Londen zag ik via de beeldbuis hoe zij in de startblokken ging staan, een Godin met een stalen lach, volop gespierd en bij voorbaat niet te kloppen. Adembenemend hoe die volmaakte vrouw van Nederlandse komaf kan zijn, ik tril erbij, wanneer ze als een amazone zoveel kan waarmaken en de anderen…

(voor Chester Charles Bennington) 'We all have wings, but some of us don't know why' Michael Hutchenge Als kind ben je seksueel misbruikt, een vriend van je vader verwoestte jou, waardoor jouw ziel werd gefnuikt en je continu krijste in de ijskou. Verder hebben veel van jouw kameraden op jonge leeftijd suïcide gepleegd, je voelde je…

(voor Hans Dorrestijn) Na jaren van zwartgallige humor presenteren, weet Hans als vogelaar vrolijker te stromen. Als onderdeel van twee grijsbebaarde heren loert hij naar aparte vogels in alle bomen. Samen met zijn kameraad speurt hij op de meren naar zeldzame en bontgekleurde exemplaren, een surrogaat voor het met vrouwen parkeren en een…

‘Een jonge vrouw gaat uit over de bloeiende steppen, in mei, zij is trots en mooi, zij is mooier dan alle anderen, zij zwaait de zweep naar het logge paard en de grote, piepende wielen gaan sneller over het wassend kruid... Waar gaat ze heen? - Ze lacht naar de horizon en ziet niet om naar het dorp, daar zijn de huizen weinig en…

Haar toon is zo vol van zuivere gloed Haar ogen zo gracieus en welsprekend Mijn hart, zwart als het was, nu smekend Mijn uitgedoofde ziel schreeuwt van overmoed Haar verschijning markeert een nieuw begin Ik ren als een bezetene door mijn hoofd Het leven, ik had er al niet meer aan geloofd maar een glimp van haar verleent mij zin zin voor grenzeloze…

Mijn kleine, kleine Annabel zij zong zo zuiver en zo schel als fluiten op een glansrivier, zij was geluk en leefde hier mijn kleine, kleine Annabel ik wist uw prille leden wel, de trilling van die bloemenmond wanneer een hand uw haren vond mijn kleine, kleine Annabel de geest is lang, maar wij gaan snel: op 't koude laken ligt uw lijf…