21705 resultaten.
Schijnaanval
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 842 Naakt laat je me zelden naderen
Dan werp je de handdoek over mijn kop
Alsof er achter het netvlies
Een papegaai schatert
Met een braakbal in de krop
Toch gniffel je in een klam vuistje
Als jouw schoot sneller ademt
Met wankele zwier
Met de heupen van een ballerina
Mijn verzengend vlees
Mijn verzadigde leeuwin
Zo schenk je jouw vezels…
De schijn van rose.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.696 De schijn van rose
in een roes
van slapen
Zo volkomen
volkomen stil
Wind en wind
blazen rose
van zacht naar kunstig wit
Hand en hand
strengelen samen
geboetseerd in rust
Oog en oog
herbergen samen
de loutering van licht
Muur en muur
werpen schaduw
op de laatste blik
De schijn van rose
in een kist
van crêpe
Zo ongrijpbaar…
WAAN
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.993 Toen brandde een blos van toorn op mijn gelaat,
En 'k vroeg: - ‘Hoe brengt mijn goede gids mij hier,
Waar al wat is, geen wezen heeft, maar schijn?’
‘Opdat uw lied,’ sprak hij, ‘geen logen vier',
Opdat uw hand zich niet verleiden laat
De Waan te plukken voor het ware Zijn!’…
Verloren.
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.133 Want dat tussen ons was enkel schijn.
Ik schreeuw maar heb geen stem.
Ik kijk om me heen met m'n ogen dicht.
De adem in m'n keel zit klem.
Dat wat ik zie is een donker licht.
Misschien moet ik toch doorgaan met m'n leven.
Al weet ik niet waarom.
Misschien moet ik m'n dromen toch nastreven.
Juist, daarom..…
als de zon schijnt
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 927 als de zon schijnt,
schijnt de zon voor jou,
als de lucht blauw is denk ik aan jou,
je hebt van die hele mooie ogen,
waar ik altijd aan moet denken,
daarom is dit speciaal voor jou,
daarom schijnt de zon speciaal voor jou,
daarom is de lucht zo mooi,
aleen voor jou,
als de zon schijnt…
Schijn bedriegt
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 442 Vandaag heb ik een bezoek gebracht
aan mijn verre vriend de zon
die vreselijk heeft moeten lachen
om mijn soortgenoten hier op aarde
die tegen beter weten in maar blijven
denken dat hij in de ochtend opkomt
om zich bij het vallen van de avond
te verschuilen achter een naar hem
vernoemde horizon
en toen ik hem vertelde dat wij ook
nog denken…
Ze liet ze luiken
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 374 bleke lippen in de ruiten
maanden haar geluidloos
de luiken vroeg te sluiten
ze hoorde niets maar knikte
zacht, haar evenbeeld had
nee verwacht
de nacht –van plan naar binnen
te vliegen- bleef stomverbaasd
hangen voor het kozijn
zag haar blonde manen de
zijne bedriegen, schaterend
om zijn ontspiegelde schijn…
Façade der zinsbegoocheling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 226 De schone schijn
van de façade
waarachter
onzekerheid
de fundamenten
langzaam ondermijnt
van het twijfelachtig gebouw
van gemorste letters
gespleten woorden
zinnen zonder zin
tot zwijgens toe
ontroerend
maar toch schijn…
De wezenlijke schijn
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 596 mijn spiegel
is aangetast
door de jaren
waar ik nu in kijk
is verworden tot
doorzichtig glas,
aan een loep gelijk,
doch zonder dat hij
de afstand naar mijzelf
kan verklaren
een schild dat
niet meer weerkaatst
en het innerlijke naar
uiterlijkheden verplaatst
door een filter die steeds
grotere gaten vertoont
opdat de werkelijkheid…
Schone schijn
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 409 wolken schuiven samen waardoor contouren
langzaam duidelijker worden staan ze
oppermachtig hoog aan de blauwe hemel
licht grijze randen kleuren donkerder
verraad eveneens de wind het naderend onheil
die de was harder doet wapperen aan strak gespannen lijnen
speelt de zon haar laatste troef uit
keert hen de rug toe, en tovert een regenboog…
onverhoeds
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 265 onverhoeds
geraakt en
overhoop
gehaald
schijnorde
blijkt
zijnschaos
ten onder
of toe gang…
Niet zuiver op de graat
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 386 jouw integriteit
bleek een façade
met het naken
van de winter
viel jouw masker
als krakelee uiteen
in ontelbare stukken
schone schijn
welke het daglicht
niet kon verdragen
je verpulverde
zienderogen
langzaam daalde het stof neer…
[ Ja, een zonnetje ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 13 Ja, een zonnetje
in huis wil iedereen wel –
dus: schijn je zelf al?…
het griezelkabinet
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 411 ik ben niet de enige, dat weet ik wel
die onder glooiende gedachten wil kruipen
om het gewicht van angst te ontwijken
geen genade, meedogenloos diep
in de strakke vorm van toewijding
zo zwart het gat, wat voor mij ligt
wanneer zijn ogen bruggelings wijzen
van binnenuit beweegt het spreken
wanneer het licht mijn lip doorboort
rij…
Zwarte bal
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 het nachtelijk
Duister ben je, te groot om te
Omvatten, zo rol je ons speelveld op,
Het speelveld dat ons leven heet -
Zwart ben je, onuitsprekelijk zwart
En zo op het oog met geen poeier,
Met geen vlammend schot te breken -
En toch verschijnt er, zonder dat
Je het weet, een lichtstraal van achter
Jou vandaan, die jou loepzuiver doorboort…
liefde is niet te verhalen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.229 de wereld heeft
jouw perspectief
ik schrijf mijn lief in
harten op de bomen
mijn naam doorboort
de bast en aan de pijl hang
jij gespleten door initialen
liefde is niet te verhalen
handen vast
de vingers ingehaakt
onwennig in het voelen
merk je mijn bedoelen
we lopen omdat staan
intiemer wordt en ogen
trekt die alles willen weten…
De wilde manen van Samsom
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 128 Maanden had Samsom
op zijn wilde lokken gespaard:
zijn grijns was eeuwig
zijn leeuwenmuil om van te geeuwen!
Hij leek zo gepast, zo charmant
maar uit niks en niets
omhoog gebracht... niemand had
dan ook verwacht
dat eerlijkheid en hoffelijkheid
uit zijn brein waren gedacht.
Bij het scheren van de wol
waren zijn krachten niet meer vol!…
Koele Hel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 573 Fantoompijn in de vierde graad
Ik durf niet kijken
Naar het rauwe vlees, de naakte pezen
Een hart dat door de ribben stulpt
Er wolkt een ijzeren stank op
De beul is me vergeten
Zo word ik verlokking voor de maden
Alhoewel
Ze bevriezen hier nog voor de reutel
Ze laten me
In een drek van dorst
In een meer van leed
Een speer van ijs doorboort…
verlangen (1)
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 2.560 met mijn handen in mijn zakken
sta ik weifelend bij de poort
voel de moed naar onder zakken
als jouw blik mijn blik doorboort
’k zie je mond heus wel bewegen
maar het geluid bereikt mij niet
dat maakt mij nog méér verlegen
’k hoop dat jij het nu niet ziet
veel te snel sta jij dan voor mij
je raakt mijn arm al bijna aan
“vind je ‘t goed…
JONG GELEERD, FOUT GEDAAN
snelsonnet
2.0 met 27 stemmen 1.867 Overdag schijn je het meest te leren,
dus niet met een boek onder de deken.
Maar iets anders is mij bijgebleven:
in het weekend heb ik leren leven.…
Klink-dicht.
poëzie
4.0 met 5 stemmen 3.431 ‘k Misprijs niet dat men zich begeeft om vreemde talen
Te leren van jongs op met onverdroten pijn:
Maar hou ook zo veel niet van Grieks, Hebreeuws, Latijn,
Dat ik juist binnen haar al veel te nauwe palen
De onbepaalde geest, die vrijelijk wil dwalen
Door hemel, aarde, zee, en niet gebonden zijn,
Beperken willen zou, o neen dat heeft geen schijn…
Kleine dingen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 261 Van die kleine dingen
onbelangrijk als ze schijnen
zullen de zon net iets
mooier laten schijnen,
de kleine dingen
op deze aard, zijn veel,
veel meer in gewicht waard,
dan goud ooit doen zal.…
en ik
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 813 ik schijn fel, ik schijn veel
maar ik schijn
en ik stop niet…
Tijdloos
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.065 Als de zon dan ook gaat schijnen
lijkt alles mooier
de schijn bedriegt
omdat je hart nooit liegt.…
Schone Schijn
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.181 Tussen beeldjes, bloemen en portretten
Zitten de herinneringen
Uit de tijden van ’t verleden
Er kwamen nieuwe poppen bij te staan
maar ook de tijd is doorgegaan
Zo maar op de vensterbank
Een lijstje aan de muur of uitgestald
in moeders notenhouten kast
Dragen zij voor altijd de herinnering
Dragen zij nog vaak de loden last
Want achter…
Schijn bedriegt
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 799 Wachten op het antwoord
op een vraag
die nooit werd gesteld.
Luisteren naar een verhaal
dat door niemand
werd verteld.
Alles willen nemen,
maar toch een beetje geven.
Lezen in een boek
dat door geen schrijver
werd geschreven.
Houden van iemand
terwijl je hem haat.
Stil blijven zwijgen
terwijl je druk praat.
Ontzettend populair…
Schijn bedriegt
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 358 Er liep een man op een verharde weg.
Hij liep daar snel en overdacht zijn leven.
Hij zag het als een pasgeknipte heg;
steeds recht en mooi. Daar liep hij, 't hoofd geheven.
Er liep een man op een heel oude weg.
Hij liep daar traag, 't verleden in zijn ogen.
Hij zag het als een wildgegroeide heg;
verkeerd en slecht. Daar liep hij, 't hoofd…
uiterlijke schijn
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 766 de inhoud die mooi en lekker is
heeft niet die verpakking
de uitstraling is zo anders
de kleuren lijken vaal
je kocht dat pak
in een soort uitverkoop
nieuwsgierig was wat je werd
is nu aan bederf onderhevig
alleen en wel verdrietig
blijft het pak nu achter
want was het nu wel waard
om zijn ware aard te tonen?…
Schijn van verering
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 166 niet geklapt
voor het goud dat
hen jaren lang verblindde
voor het ultieme
moment dat zij even
de beste mochten zijn
zich konden verheffen
boven anderen die faalden
het ook dit keer niet haalden
zij hebben een stuk
van hun leven gegeven voor
de schittering van eremetaal
spraken in wedijver
dezelfde taal van inspanning
voor een schijn…
Schone Schijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 495 Onder het masker van de rede
regeert de ijzeren vuist
die gebald van onmacht suist
naar het taboe van de vrede
Doch onmacht raakt zijn eigenbelang niet kwijt
Daar is geen plaats voor vrede, alleen maar plaats voor strijd
---------------------------------------------------------------
Ideologieën bepalen steeds meer het beeld van omgangsvormen…