liefde is niet te verhalen
de wereld heeft
jouw perspectief
ik schrijf mijn lief in
harten op de bomen
mijn naam doorboort
de bast en aan de pijl hang
jij gespleten door initialen
liefde is niet te verhalen
handen vast
de vingers ingehaakt
onwennig in het voelen
merk je mijn bedoelen
we lopen omdat staan
intiemer wordt en ogen
trekt die alles willen weten
kijkers die wij steeds vergeten
we kiezen het verzamelpunt
van lijnen die de toekomst
dragen, ik zie jou dan lief
weer in mijn eigen perspectief
ziggo.nlGeplaatst in de categorie: liefde
liefde 3.3 met 9 stemmen 
1.281
1.281
Geef je reactie op deze inzending:
Dit gedichtje heeft voor mij weer een gouden randje. Daarom zal ik het uitgeprint bewaren.
Wie zich niet herkent in deze tekst, mist, of heeft veel gemist in dit leven.
Ik weet nog waar de boom staat met mijn initialen en die van mijn partner die veel te jong overleed.
Omdat hij daar zelf zijn naam in kerfde, heeft die plek voor mij meer waarden dan daar...ergens op die steen.