Alle inzendingen over Gepoetst

Ieder nieuw gedicht waarin ik steeds mijn innerlijke stem toon, wordt eindeloos gepoetst en doorgelicht. Ik zwem langs het gedicht en neem een hapje, spuug het weer uit; verkeerde klank of klemtoon. Ik ben geen snelle dichter dus, dat snap je. -------------------------------------- uit: 'Een tuil zeeanemonen', 2000.…

Met kapitalen en schreven het kille wit omarmd Met koudvuur het hart verwarmd van een levenloze steen Ik heb gepoogd het schrale licht te kleuren in een hoger perspectief Maar het lood verzwaarde zich en het prisma brak en morste zwart Ik heb gestreden om de Feniks en gelegen in zijn as Zijn veren gladgestreken zijn snavel gepoetst…

zwart gepoetst lijken ze sprekend op elkaar weliswaar de ene rechts, de ander links in het midden verbonden door een rits met mijn rechter hand gestoken in de één de linker aandachtig verborgen in de ander stond ik plots met handschoenen aan eerste paasdag was ze onverwacht verdwenen geruisloos en blootvoets opgestegen alle nagels voor vertrek…

wei Schaapachtig naar mij in het raam In hun ogen zie ik mededogen Zij zijn buiten en zij zijn vrij De brug die draagt mijn trein met moed 't is zo voorbij, maar 't is even zwaar De trein is weer voorbij gevlogen Dat ging weer goed, 't gaat altijd goed Het station wacht rustig, maar op z'n best Geen enkele haast, de tijd staat stil Gepoetste…

De nacht nog amper weggevlogen, wek jij mij zonder mededogen om met jouw stroom lauwwarme stralen mij wéér zo vroeg uit bed te halen Mijn lichaam voelt zwaar, ik zucht en gaap, ik aarzel tussen wakker en slaap, doch jij maant mij kalm en tevreden na het douchen snel aan te kleden Heel mild werp jij je gouden licht direct op mijn gepoetst…

stil het is stil het is stil in de coupé het is stil in de stiltecoupé het is eindelijk stil in de stiltecoupé twee stoere soldaten houden hier toezicht ze staan al paraat bij de tussenschuifdeuren ze luisteren met hun getrainde vlijmscherpe oren hun zorgvuldig gepoetste vuurwapens zijn ontgrendeld de geringste stilteverstoring zal leiden tot…

zit al vroeg achter mijn bureau kijk uit over toppen van kaal wordende bomen werk vlot niet; zit wat te dromen computer geeft me verdomme ook niets cadeau van achter mijn keurig gepoetste bureau kijk ik door de natgeregende vensterruiten hoor de wind en zie de regen buiten zich vermaken met gevallen bladeren en stro zit stil te zitten achter…

lach die jij aan ieder gaf jaloezie heeft jou de mond gesnoerd pestgedrag heeft jouw spontaneïteit gesmoord tot in je hart waar jij vroeger bloeide werd stilte je grote vriend de enige waar jij nog troost bij vindt wij zijn terug gegaan naar leuke momenten jij hebt de edelstenen zien schitteren tussen de mensen wij hebben gepoetst…

brandende handjes je bént moeders trots en dat zul je blijven ook, jij, kind met je kanten kapoets, geappliceerde bumper hoe ostentatief je je keurig gekapt koppie nu ook van haar afdraait omdat ze kaas keurt, in geuren en kleuren jouw godenspijs onder de prikker aanprijst rok recht een plooi perst ik spiegelde me éénmaal in de gepoetste…

beloofd terwijl kleutertjes met hun rokje of broek op hun knieën van hun jeugddromen worden beroofd Rouwe kinderknietjes van de scherpe kerkbank vol angstige nachten met duivels en demonengejank die je mee zullen sleuren naar de hel als je klikt Over het goddelijk geheim tussen mij, de bijbel en de priester die mijn mond verstikt De auto gepoetst…

om te spreiden dat concept drukt naar je instelt vooral in 't kruis raak je ontkneld al blijft een alpenritzit lijden wat is nu ideaal vroeg een marokkaan de drenth dacht achter harder dan voren onwetend of het de vrouw wel zou bekoren nadat hij diep in zichzelf was gegaan hij zwoer zelf bij brooks flyer special verstelbare vering - gepoetst…

Als je dat stel dan ook ziet gaan, samen hand in hand gerimpeld, geverfd gepoetst en hier en daar wat kunst Wees dan niet jaloers, want ze lopen nog steeds hand in hand.…

Alles is klaar, de stilte uitgenodigd en zelfs de mensen altijd verstrooid willen deze verschijning niet missen; zij hebben hun zondagse pak aangedaan, zij hebben hun laarzen gepoetst, zij hebben hun haren gekamd. Ze worden langzaam oud en het schip vaart niet voorbij.…

Er was eens een keurig nette jonge dame ze hoefde zich nergens voor te schamen haar schoentjes altijd mooi gepoetst met de meest dure exclusieve schoenpoets ze ging dineren met een jongeheer van onberispelijk gedrag maar voor ieder komt een keer dat men toch wat anders dacht zij gingen samen twee aan twee keurig netjes hand aan hand liepen…

Tanden wit gepoetst en overhemd half glad gestreken. Sigaret na kauwgom, dan kauwgom weer naar sigaret. Met muziek net te hard om te praten, terwijl haar tranen hem op de schouders raakten als in zijn hart. Slecht beslagen zoende hij het ijs weg en wekte hij de vlammen die te slapen lagen.…

Een borstel en een doosje schoenpoets en een hart van marsepein; op een briefje staat te lezen dat mijn schoen gepoetst moet zijn.…

de majorettes zijn voorbijgekomen de knieën werden hoog geheven de witte laarsjes waren gepoetst en aangeregen een paar dapperen hadden zelfs hun nylons thuisgelaten hoe moedig repten de allerjongsten hun magere beentjes om in de maat te blijven en scheurden haast hun liezen om de grote passen van de ouderen bij te houden de majorettes…

spijkerbroek twee munten klein geld een mondkapje en een zakdoek in een boodschappentas het half uitgelezen boek twee krentenbollen en een zak chips onderweg naar Amsturia de twijfel uit het verleden voor het avondlicht in stille regen in gedachten haar schoonheid gelegen aan het open dromengraf in zijn gewassen boxershort de tanden gepoetst…

de rituelen buiten je hoofd beginnen met welk been je uit bed stapt en daarna de juiste sok welk been het eerste in de pijp gaat welke arm kiest dan automatisch een mouw welke voet neemt het voortouw waarom links gepoetst rechts geveegd en links gegeten schrijf je rechts de rituelen in je hoofd gaan meestal over kiezen doe het goede…

Ik zie het voor me in gedachten kopje thee in de kamer en suite Zij vlijt zich aan zijn voeten hij zingt voor haar zijn liefdeslied Kinderen liggen lekker te slapen in de bedstee tegen elkaar aan Het zilver glimt is mooi gepoetst In het theekastje waar ze staan Buiten gaan de lantaarns branden paard en wagen komen voorbij Het haardvuur…

Mijn aangezicht verdwijnt vanzelf, nadat ik mijn tanden heb gepoetst. Mijn oog kan ik nu niet langer zien. Mijn 'IK' heeft me verlaten. Ik ga op zoek naar nieuwe beelden. Ik blijf zoeken naar wie IK ben. Ik vermoed dat we ego's zijn. Wat vele dichters worden. Wat ik zelf ook ben. Onze spiegels zijn thuis gebleven.…

Welkom in Nederland, welkom allemaal Welkom in Nederland Het land van geef en haal Heb je een van ons de weg gewezen Heb je misschien zijn schoenen gepoetst Heb je zijn overhemd gestreken Heb je uitgelegd hoe hasjisch roken moet?…

Van een frisgroen blaadje tot een oude boom stuk voor stuk kom ik hen allemaal met voetjes tegen Ze zijn altijd gepoetst met mooie glans om een zo groot mogelijk afstand te willen afleggen en menig verwondering te baren bij de voorbijganger.…

met zorg geharkt en met de roodstenen vloeren zo glanzend geboend leek het huis mij te willen bevallen In de keuken prikkelende geuren van köttelpearkes in de pruttelpan van houtvuur en een volle koffiekan jouw moeder bij het brandend fornuis Even was ik in een andere tijd toen ik water pompte met de koperen pomp die glanzend gepoetst…

Het ding heb ik op jouw verzoek bewaard als aandenken aan je mannelijkheid Glanzend gepoetst pronkt 't in de kamer je geest huist erin, je bent niet dood Vrouwelijke kennissen strelen z'n vormen dat maakt nogal wat gevoelens bij ze los Ze hebben je blijkbaar erg goed gekend ze giechelen; niet voor mijn oren bestemd halen ze fluisterend herinneringen…

Oud en versleten, oninteressant en per opbod verkocht de zilveren kandelaars werden gezocht het zilveren theeservies moest gaan het werd gepoetst en geblonken oud zilver niet meer van onze tijd heeft allang aan glans verloren achteloos bezweken en weggeschonken. Geef mij antieke boeken om te lezen, ze staan nu onder het stof.…

Het avondmaal zou vier gangen bedragen met gepoetst zilver en Engels porselein. Het was feest in het witgepleisterde huis en iedereen lachte. © 1-5-2000 een aanpassing in mei 2005 voetnoot: http://www.youtube.com/watch?v=Fm_AmAs02rc…

Het avondrood kleurt het mos op de paaltjes en met onze wandelschoenen gepoetst staan we hier op zachte paden en volgen pijltjes zonder doel dan om te gaan langs de mooiste plaatsen van gekleurde aarde Ademloos klimmen en dansen we met de muggen onze weg weer weg die is verscholen achter horizonnen met langer wordend licht en wolken die ons…