11045 resultaten.
Hoge nood
hartenkreet
2.0 met 19 stemmen 1.308 Ineens
Welt het gevoel in ‘t lichaam op
Het is weer tijd
Je moet het kwijt
de sanitaire stop
die je bevrijdt
Er is geen onderscheid
in Hoog of Laag
voor Rood of Groen
Gewoon of kouwe kak
Ze leiden allemaal aan de zelfde plaag
Ze moeten het allemaal doen
Op het gemak
De rangen en de standen vallen weg
Als “het” moet worden uitgevoerd…
Vrienden in nood.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 970 In tijd van nood,
leert men vrienden kennen,
ik zit in nood
en heb niet eerder
zoveel vrienden gehad.…
Bedenkingen 1
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 207 Vroeger
Werd er na zonsondergang bij u aangebeld
wist u, er is iemand in nood.
Heden
Wordt er na zonsondergang bij u aangebeld
weet u, ik ben in nood.…
BIJ EEN WINKELPUI
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Ogen in kassen
Waarvoor het licht te fel
Pupillen, speldenknoppen
Op het punt te verdwijnen
In dik matglas, lichtblauw
Geen spoor van glans
Doffe doodsheid en nee
Vooral geen ellende van
Anderen
Hij bespaart haar zijn verhaal
Ternauwernood, omarmt haar
Magerte en daarmee weer de dood
Hij is koud uit het graf verrezen
Met zo vers…
Nacht van de Ziel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 226 ach mens vol smarten
het nood-lot werpt je
vroeg of laat
terug
op je ware zelf
maskers zijn afgerukt
je naakte pijn
wil erkend worden
taaie , zelfgesponnen draden
moeten verbroken
het zal door merg en been gaan
als elke vezel in je schreeuwt
zal in je hart
gefluisterd worden
welke weg te gaan
Voor een vriend…
Alles gaat voorbij
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 135 Alles gaat voorbij, leven en dood
Eens zal ook deze wereld vergaan
Maar Gods liefde blijft altijd bestaan
En Hij wil ons redden uit de nood.
Want wij geloven: Na dit leven is er meer
God heeft ons een toekomst beloofd
Een leven waar het liefde vuur niet dooft
Volmaakt geluk, altijd, bij God onze Heer.…
Een vriendschap uit nood geboren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Een vriendschap kan soms uit nood worden
geboren; wanneer in de bittere koude bijna
een leven wordt verloren. Tussen de Alpen
kan een mensenleven langs de rand van de
afgrond gaan. In het hooggebergte kan dan
alle hoop in een illusie verloren dreigen te
gaan.…
Avond aan een bergmeer
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 478 Een koele bries
breekt de reflecties
van ruïnes op het water.
Lelies dansen,
statig en bedachtzaam,
als droegen ze as in hun kelken.
In een onzichtbare verte
bedekken zware wolken
als oogleden de bloeddoorlopen zon.
Sterrenloze duisternis
verbrandt het licht
en alle vogels zwijgen.…
De geest wil uit de fles
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 136 Of de korrels zand die vrolijk in het water dansen?
Geeft de geest de geest?
Of ben je zelf de wens die leest
Van terug naar hier geweest?
Een ding is zeker
Je bent er nog niet uit
Ineens breekt de gelijkenis,
De vernauwing in de tuit…
Zoetgevooisd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 92 Met het water op
rotsen uiteen spat,
in een klaterfeest,
en het licht diffuus
in regenbogen breekt,
waarvan het rozig
groen toch wel
het allermooist.…
Start zeezwemrace
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 270 Daar staan ze
Verpakt in neopreen
Gelabeld met boei
Smachten, wachten
Dan klinkt geloei
De zwarte wand breekt
Ze stormen naar voor
Wringen en dringen
Laat me erdoor
Stampen en malen
Opspattend schuim
Kom kom, niet stresseren
De finish is ver en
Het water is ruim…
Later
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 112 Echo van stille zwijgzame dood
liederlijk in dichte mist op het water
een lied bezingt het geweten in grote nood
na iedere zangnoot wordt het later
twijfel of de ochtenddauw werkelijk is
zo vroeg in de morgen nooit een prater
muziek, stille liefde, geen man over boord
hartstochtelijk verliefd, de echo gehoord.…
Drinkwaterbelasting
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 168 We laten ze lappen
voor flessen water
en alle ellende komt als geklater
over de drinkers heen.
Naar bed naar bed zei Duimelot,
niks meer drinken
want da's veel te kort!…
Metamorfose
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 469 Weldra zingen de engelen
een triomflied vol vreugde
springen vissen uit het water
vormen hun vinnen vleugels
en vliegen zij ijle hoogtes in.
Weldra branden alle duivels
een bitter vuur van woedende wrok
duiken ze als vogels het water in
zonder kieuwen om te zwemmen
een stikkende nood verdrinkend.…
aan één bepaalde kritikaster
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 835 als jij
voor anderen
de zon niet in 't water
kunt laten schijnen,
zit je dan zelf niet
in de hoogste nood?
staat het water
nu echt al tot aan je kin?
kruip uit je kast!
out je, niet langer naamloos,
maar doe dat
met werkelijkheidszin!
sterkte en objectiviteit toegewenst!…
winters tafereel
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 2.266 waar ijzige kringen
bevroren water
de rust
van zacht gekabbel breekt
kristallentranen
als deken van wit
deze verkleumde aarde
toedekken wil
zullen spelende kinderen
hun droom beleven
een levenszucht
in dolle pret
aanschouwen zij
hun magische wensen
feeëriek
als winters tafereel…
Onder een verdwaalde steen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 471 de nacht
onaangeroerd, vertrokken
met de trein van half zeven
onder het gebladerte te volgen
de nacht
ontkleedt de dijk van oude wilgen
en verschrompelde schaduwen
het water
de golven vormend
dreigen onder spiegels
waar ijskoude dromen beven
het water
breekt de strijd tussen
leven en dood
de beelden
ik hou teveel van ze
woorden…
Blinde liefde...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.195 Je vertederende ogen
spiegelen de node van begeerte
het stille water, dat nauwelijks vloeit
zal mijn beker niet beschenken...
Navel van het hemelse paradijs
verlos uw blindheid en ziet
hoe schoon mijn hartsverlangen
op het dons van uw hart ligt...…
De Stad
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 357 De bruggen overbruggen
diepe sombere waters
Geen lach weerspiegelt.
Hoe schoon en mooi
het klonk en was
Het verbond is verbroken.
De stad breekt zichzelf af
Ze geeft niet meer
Ze gaf…
Bidden nu wat vaker
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 180 vaak dreigt
de hemel te ontladen
of is het de hel
wij baden wel
maar het bewijs kwam
nooit met bakken uit de lucht
wij zijn gevlucht
voelden al nattigheid
in onze hoop op boven
de hemel is weer blauw
wij bidden nu wat vaker
dan breekt de hel los in het water…
WATERKANT-SUITE
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 196 aan de waterkant -
een doorzichtige heli -
beekjuffer in nood?
met een snoepduik vangt
een ijsvogel een visje -
breken van water
hap in regenboog -
beekforel waant zich even
wereldkampioen!…
Liefde
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 431 Levend water dat mij doet bruisen
Teer en kwetsbaar maak je mij
Geen storm die mij breekt.
In jouw handen ben ik als was
In jouw handen leg ik mijn hart…
Onderzee
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 57 het zout van aarde en zand
spoelt naar rusteloze kolken
van breekbaar porselein
in gedachte helder van nature
door vloedlijnen onder druk
doch wildrooster van binnenvet
in kringloop van water en regen
een rad voor ogenschijnlijk
min of meer als bij toeval
breekt het water verborgen aan
vraag me niet waarom
van hier struikelt het…
Najaarsstorm
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.267 weer,
regeert de natuur
met harde hand
een grijze stroming
breekt los
in zweepslagen
kraakt
de glasheldere hemel
in scherven
vergruist het water
tot ze zich
schuimend overgeeft
waart rond en rond
tot de wind
zijn adem staakt
en nevels oplossen
zodat verborgen licht
weer openbaart…
Golven zonder déja vu
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 293 Hoe de ene golf breekt
en hoe de ander ontstaat
is voor eeuwig en altijd uniek.
Geen golf deelt ervaringen
met zowel golf als water.
Één golf
één gedachte
en nooit een déja vu.......…
Fluistergras
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 390 De nacht spookt
de zee kleurt donker
en weer wist het water haar sporen uit.
Een spiegelbeeld ebt weg
en breekt in zonnestralen
steeds weer spoelt zij in scherven aan.…
Ave Christus! praemortui te salutant*
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.656 Dit is ons laatst verlangen
In onze laatste nood,
Nu harten en gezangen
Zijn volgestroomd met dood:
O Christus, dood gebloed!
Zie, hoe wij moeten
Ons bloed boeten
Om uw bloed!
Nu bréékt het leven open,
Een vrucht van rijpheid rot.
Wij stellen onze hope
In 't uiterst nòg op God!
O Christus, opgestaan!
Open uw paradijzen!…
Queesteskind II
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 127 Het boek lonkt naar mij en
de pagina scheurt in twee,
daar waar de essentie staat
en wordt onleesbaar
De voldoening takelt de kennis
af naar een volgende collaps
“ Nood breekt wet”, zeg ik zachtjes
Ik wacht gelaten de lawine af
en lijm de pagina delen
zorgvuldig weer aanéén
Een symbolisch ritueel om
de goden weer terug te vinden…
spiegel met zwaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 122 de zwaan verdrinkt in de spiegel
ontastbaar dunnetjes ook
als het verstand aan verzuchting
ontbreekt het vluchtig broodloos
wordt puur uit het manco zijn
het mankeren van enig gewicht
breekt de zwaan open in de lucht
amper nog een lijn kortstondig
op het water getrokken…
Zomerbeek 2005
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 742 De beek in verval
ontdiept zichzelf met kreukelig blad
en met zand van hogere lagen
ze kruipt weg in de schaduw
van verwilderend hout
fijnstof met het sijpelende water
zichtbaar waar de zon wat ruimte krijgt
het nazomerlicht breekt brokkelig
de schaduw die over haar stroomgebied hangt
stuiptrekkingen
van een lang gerekt bestaan…